အဓိကဇာတ္ေကာင္Shouအျဖစ္မွ ၾကမ္းရမ္းတဲ့Gongဘဝသို႔ : Myanmar Translation (Zawgyi)

Part - {63}

အခ်ိဳရည္ဘူးကို ေကာက္ယူၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အသိအသာကိုပဲ လိေမၼာ္ရည္လို႔ ေျပာထားတယ္။ ကာမန႔္ပုံစံက အရက္ေသာက္မိလို႔ မူးေနတဲ့ ပုံစံျဖစ္ေနတာကိုး။ လွ်ာလိပ္ၿပီး အသံထြက္ေတာင္ မပီေတာ့ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ အနံ႕ရႉၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အရက္က မပါသလိုပဲ။ မွန္တယ္၊ လိေမၼာ္ရည္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ တကယ္ပါပဲ၊ ကာမန္က ဘာလို႔ အဲဒီ့လို ျဖစ္ေနရတာလဲ?

ကာမန္က သူ႕လက္ဆန႔္လိုက္တာေတာင္မွ အခ်ိဳရည္ဘူးကို မမွီတဲ့အခါ ျပန္မယူေတာ့ပဲ အလြယ္တကူ လက္ေလ်ာ့လိုက္ေတာ့တယ္။ အဲဒီ့အစား သူ႕က ခုံေပၚ ပစ္ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး ေရ႐ြတ္ေနတယ္။

“သူေျပာတာက ‘မင္း ဒီလိုပုံစံေတြ ျဖစ္ေနရင္ ဘယ္လိုလုပ္ ေအာင္ျမင္မွာလဲ?’တဲ့။ ငါက ႐ူးေနလို႔လား? ႐ူးသြားေစမဲ့ ကုမၸဏီအလုပ္ေတြကို ငါက ဘာလို႔လုပ္ရမွာလဲ? ငါက လြတ္လပ္တဲ့ လီမန္လုပ္ၿပီး ကမၻာပတ္မွာကြ ခ်ီးပဲ”

ကာမန္က ေနာက္ဆုံးေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လွဲခ်လိဳက္တယ္။ သနားစရာ ေကာင္းေပမဲ့ ေျပာစရာ စကားမဟုတ္ဘူးေလ။ ကြၽန္ေတာ္ ဒီအတိုင္း တိတ္တိတ္ေလးေနၿပီး ကာမန္ ရင္ဖြင့္တာကိုပဲ နားေထာင္ေနလိုက္တယ္။ အီဗန္ကေတာ့ ကာမန္ေျပာျပေနတာကို စိတ္ဝင္စားပုံမရဘူး။ ကာမန္ကသာ ပြတ္ေလာရိုက္ေနေပမဲ့ အီဗန္က တုပ္တုပ္မွ မလႈပ္ဘူး။ သူ႕အိတ္ကပ္ထဲကေန လက္မထုတ္ဘဲ ကြၽန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနတာပဲ ရွိတယ္။

“အိုး ဟုတ္သားပဲ၊ မင္းတို႔ေကာ ေက်ာင္းၿပီးရင္ ဘာလုပ္ၾကမွာလဲ?”

ကာမန္က ပြက္ေလာရိုက္ေနရင္းကေန ေမးခြန္းတစ္ခုနဲ႕ ရပ္သြားတယ္။ ဒီေမးခြန္းက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ အီဗန္ကို ေမးတာ ေသခ်ာေနေပမဲ့ အီဗန္က ျပန္ေျဖမဲ့ပုံ မေပၚဘူး။ ‘ေက်ာင္းၿပီးရင္’ဆိုတဲ့ စကားလုံးကို ၾကားေတာ့ အီဗန္က မ်က္ေတာင္ အနည္းငယ္ ခတ္သြားတယ္။

“…ေက်ာင္းၿပီးရင္”

ေက်ာင္းၿပီးသြားၿပီဆိုရင္ မူရင္းဝတၳဳလည္း ၿပီးဆုံးၿပီလို႔ ဆိုလိုတာပဲ။ အဲဒီ့ေနာက္ပိုင္းက မူရင္းဝတၳဳရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲေတြ ျဖစ္ကုန္ၿပီ။ ဗာဒီဆိုတဲ့ မ်ိဳးရိုးနာမည္ ရွိေနရင္ကို ကြၽန္ေတာ္က မိသားစုပိုင္ ကုမၸဏီတစ္ခုမွာ ဝင္လုပ္ရမွာပဲေလ။ ဒီလိုမ်ိဳး အနာဂတ္အစီအစဥ္ေတြကို သိပ္ေတာ့ စိတ္မဝင္စားပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့…။