Chapter 40:
Hakuna Miran's Point of View.
Nalilito kaming nagkatinginan ni Yamato ngunit nanatiling nakatingin si Laze sa ibang bagay na para bang hindi niya gustong makinig ngunit wala siyang magawa marinig ang mga usapan nila. "Jusko Alejandro! Hindi ako makapaniwalang pinabayaan mo siya—"
"Hindi ko siya pinabayaan, Janine. S-Sinubukan ko ang lahat upang maging ama niya ng walang kulang. But it's not enough because she needs a mom." Naguguluhan ko silang tinitigan, umatras ako ngunit nagulat ako ng masagi ko ang vase dahilan para mabasag ko 'yon at tignan nila ako.
"M-Miran anak," nag-aalala na tawag ni mama ngunit umatras ako dahilan para hindi ko sinasadyang makaapak ng bubog ngunit mariin lang akong pumikit ng bumaon 'yon.
"A-Ate yung paa mo," lumapit si Yamato at sumunod kaagad si Laze.
"This is dangerous, let's get you to the hospital to remove the glass." Napakurap akong tumitig kay Laze ngunit binuhat niya ako ng hindi tinitignan ang magulang ko, sumunod naman si Yamato.
"Sasama ako." Mabilis na sabi ni mama.
"Hindi na, maiwan ka na rito ako na ang sasama sa kanila." Mabilis na sabi ng daddy ni Janella at sumama sa amin ngunit gamit niya ang sariling sasakyan habang ako ay tulala pa rin.
"Ate, bakit kilala ni mama yung tatay ni Ate Janella?" Punong puno ng pagtataka si Yamato ngunit hindi ko rin alam ang isasagot.
"It's better to ask your parents for confirmation," mahinang sabi ni Laze at lumiko papalabas ng kanto namin ngunit nanatili akong tulala sa labas ng bintana ng sasakyan.
Tila hindi kinakaya ng isip ko ang mga narinig at nalaman ngayong araw, nang makarating sa hospital ay para akong bata na binuhat ni Laze at iniupo sa wheel chair tapos ay itinulak papunta sa emergency room, napanood ko kung papano tumulo ang mga dugo sa paa ko dahil mas nadiin 'yon kanina ngunit tila hindi ko ramdam ang sakit.
"Anong nangyari sir?" Tanong ng nurse habang sinusuri ang paa kong dalawa, ngunit nakatitig lang ako sa kaniya.
"Ma'am pipisilin ko po rito, pakisabi po kung masakit." Marahan akong tumango, nang pisilin niya ang bandang itaas ay wala pa akong naramdaman ngunit ng malapit na sa ibaba ng ankle ko ay naramdaman ko ang hapdi at kirot no'n.
"Masakit ma'am?" Tumango ako dahil ang tinig nito ay nakakakalma, hindi nakakakaba. Nanatiling nakatayo sila Laze at Yamato ngunit natanaw ko yung daddy ni Janella.
"Ma'am, lilinisin po at aalisin natin 'to without anesthesia. Tutusukan na rin po namin kayo ng for tetanus shot." Hindi ko alam ngunit panay tango lang ako, maya-maya ay dalawang nurse ang nagdala ng stainless container with tweezers na for medical.
"M-Masakit ate?" Tanong ni Yamato habang pinanonood kaya naman tumango ako.
"Ang dami." Hindi makapaniwalang sabi ni Yamato ay napaiwas tingin pa na para bang siya ang nasasaktan.
Inabot siguro kami ng 30 minutes maalis lang lahat ngunit halos mapapikit ako ng mariin ng may dahan dahan sila na ibuhos sa paa ko at tsaka sila may pinahid na mahapdi. "Doc, bibigyan po ba namin ng pain reliever?" Kwestyon ng nurse.
"I'll write down the pain reliver, after that put some bandage above the ankle." Sinunod nila yung doctor, kaya naman sumandal muna ako sa hospital at pumikit sa pagkakasandal.
Ate ko si Janella? Papaano nangyari 'yon? H-Hindi nagkakalayo ang agwat namin.
"Nagugutom ka ba?" Nabuksan ko ang mata ng marinig ang tinig ng daddy ni Janella, mabilis akong umiling at muling pumikit.
BINABASA MO ANG
Must Have Been The Wind (3G Series #1)
RomanceMust Have Been The Wind (3rd Generation Series #1: Jeremiah Laze) Description: "Laze handa ka na ba?" Natigilan ang isang bata sa kaniyang paglalaro nang sandaling tawagin at tanungin siya ng kaniyang ina. "Laze tinatanong ka ng mommy mo." Biglang n...