Cinderella X - (Completed)

CHAPTER 3

ＣＩＮＤＥＲＥＬＬＡ Ｘ
𝕮𝖍𝖆𝖕𝖙𝖊𝖗 | 𝟑

KALEIGN

NAGISING ako na parang binibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit. I looked at myself. Suot-suot ko parin ang gown na suot ko kagabi. I even have my sneakers on.

Damn. I looked so wasted.

Kahit masakit ulo ko ay pinilit ko paring bumangon. Punta ako sa CR and took a warm bath. I wear a simple white shirt and a cotton short.

I looked at myself in the mirror. Pity. That's all I can say. Namamaga ang mata ko dala narin siguro ng sobrang pag-iyak ko kagabi. Matapos ang paguusap namin ni Jace ay agad akong umalis sa party.

I called Haze to go a bar hopping with me, ayaw niya pa nung una pero dumating din naman kalaunan. Sinamahan niya ako sa bar. But she didn't even drink a single shot. Nakabantay lang siya sakin habang nilulunod ko ang sarili ko sa alak. She just watched me drinking and crying the whole time. The fudge with that right? But thanks to her, though. Siya rin siguro naghatid sakin pauwi.

Napaupo ako sa kama ng muli kong maramdamang sumakit na naman ang ulo ko. Hangover. Ugh!

Dumapa ako sa kama at sinubsob ang mukha ko sa unan. Balak ko na sanang matulog ulit ng biglang tumunog ang tiyan ko. Naalala kong hindi pa pala ako kumakain at walang ibang nilaman ang tiyan ko bukod sa alak na ininom ko kagabi.

I decided to get up to grab some food. Pagdating ko sa living room ay agad nagsitayuan ang tatlong taong nakaupo sa sofa. My dad, and the two bitches, Miranda and Camila. So they're waiting for me huh?

"Mabuti at gising kana. We need to talk, Kali." ang malamig na boses ni dad ang namayani sa tahimik na living room.

"Masakit ang ulo ko,dad. Pwede mamaya niyo na ako sermonan?" walang emosyon kong sabi at tuloy tuloy lang sa paglalakad. But he grabbed my wrist and made me faced him.

"I said we need to talk. And we'll talk. Right now." I felt her grip on my wrist tighten. Marahas kong binawi ang kamay ko at nakacross arms na humarap sa kanila.

"Fine. Ano bang paguusapan natin? Is it that party yesternight? What about it,dad?" painosente kong tanong. Alam ko namang tungkol naman ito kay Camila e. Siya na naman ang dahilan ng paguusap na 'to.

"I can't tolerate your attitude anymore, Kali. You're always like this. Lagi mo nalang inaagawan ang kapatid mo. Pwede kahit minsan magpaubaya ka naman para sa kanya?"

My eyes widened in shock. I just can't believe on what I've heard.

"Seriously,dad? Did you just said 'palagi kong inagaawan si Camila' ? WOW! First and foremost wala akong inaaagaw sa kanya. Bakit kaya hindi siya ang sabihan niyo niyan? Kasi sa aming dalawa siya ang mang-aagaw. Inagaw niya sakin ang lahat. Ang mga kaibigan ko, si Jace at ngayon sa tingin ko pati kayo...naagaw niya na rin."

"Kaleign hindi ko naman inagaw sayo ang-"

"SHUT UP, BITCH!" I cut Camila's word. Ayokong makarinig ng kahit isang salita mula sa kanya. Mas lalo akong naiirita.

Pero ganon nalang ang gulat ko ng maya-maya pa'y nagsimulang umiyak si Camila. Hindi ko alam kung matatawa ako o masusuka. Anong arte yan? Hindi ko inakalang ganon pala siya ka-sensitive.

Agad siyang niyakap ni Miranda and the funny thing is even dad comforts her. Gusto kong pumalakpak at sumigaw ng 'Bravo' sa senaryong nakikita ko ngayon.

"What a happy family we have here. Great!" I said sarcastically making them turn their heads on me. Nakalimutan yata nilang nandito pa ako't nakatingin.