22. Bölüm ~Nefha~

15.2K 424 16
                                    

Her hayrın içinde bir şer, her şerrin içinde de bir hayır vardır...

Mehtabın kaçması hayır mıydı şer miydi bunu zaman gösterecekti belki ama Akşın için iyi şeyler olmadığı belliydi.

Büyük bir korku sardı yüreğini...

O kadın kaçtıysa Baturalpe bir zarar gelebilirdi...
Sadece Baturalp değil herkese zarar verebilirdi...

Baturalp gittikten sonra oturdu bir süre Akşın.
Baturalp olmadan önce sakin monoton geçen hayatı artık o varken tamamen hareketli bir şekle dönmüş o ise ne olduğunu anlayamadan her gün bir iş çıkıyordu başına.

Ama Baturalp yanında olduğu her an onun için elmas kadar kıymetli öyle huzurlu geliyordu.

Akşın bir süre daha oturdu öylece. Birden kapı çaldı.
Baturalp geri gelmiştir heralde diye düşündü Akşın ve hızla kapıya koştu.

Hemen açtı kapıyı.
Karşısında aceleci bir Fatma vardı.
Hızla akşının yanından sıyrılıp içeriye attı kendini Fatma.

"Ne oluyor ? Ne bu acele ? Kötü bişey mi oldu ?" Diye sorularını sıraladı Akşın.
Baturalp zaten haber etmemişti gittiğini , bir de Fatma kötü bişey olmuş gibi alelacele gelmiş onu iyice korkutmuştu.

Fatma bir yandan odasına doğru ilerliyor bir yandan da üzerini çıkarmaya çalışıyordu.

"Bi dur be kızım ! Sende hemen tribe giriyorsun gözlerin doluyor ! Her zaman böyle mi olacak ya " dedi bıkkın bir halde Fatma.
Kamuflajını giyerken bir yandan da Akşın'a laf yetiştirmeye çalışıyordu.

"Görev geldi acilen çıkmam gerekiyor tamam mı ? Merak etme sıkıntı yok " dedi Fatma üzerini giyinirken.

"Yo-yok Baturalp'te görev var dedi acilen çıktı da sen de öyle üstüne gelince bir değişik oldum" dedi Akşın mazlum mazlum.

Fatma o sırada tam da neresini takıyordu. Olduğu yerde durdu ve Akşın'a döndü. Hatırladığı kadarıyla Baturalp bir halt etmiş kızın kalbini kırmıştı ! Ne ara geri barışmışlarda ne ara gelmişti bu adam buraya ?

"Kızım sen değil miydin bir kaç saat öncesine kadar zırlayan ? Ne ara geri barıştınız !?" Dedi şaşkın bir halde.

"Eee şey ben onu sana bir ara anlatırım detaylı şekilde. Siz Baturalplerle beraber mi çıkacaksınız göreve " dedi Akşın merakla.

"Hayır. Aslında aynı görev üzerinde ama beraber değiliz. " dedi Fatma.

Biraz daha konuştular iki kardeş. Sonra Fatma her şeyi tastamam olmuş halde çıktı evden.

Akşın yine kendi başına kalmıştı.
Yapacak bişey de yoktu ki !
O sırada telefonu çaldı.
Arayan Cansu'ydu.
Hemen açtı telefonu.

"Kuzucum napıyosun ?" Dedi Bıkmış mutsuz bir ses sonuyla Cansu.

"Can suyum ! Bende tam seni arayacaktım " derken sesi titriyordu akşının. Ağlamamak için direniyor dudaklarını ısırıyordu.

"Biliyorum bende öyleyim !" Dedi Cansu. İkisi de yek başlarına kalmaktan ve sevdiklerinin görevde olmasından hem muzdarip hem huzursuzlardı.

Zaten asker yari olmanın en zor yanı da buydu Ya !
Ne geçen olur ne gündüzün
Ne düğünün olur ne bayramın
Ve daha niceleri....

Konuşurken çok kolaydı da ah insan!
Yaşamadı nasıl zordu...

"Bana gel. Bugün de bende kalalım yalnız kalmamış oluruz " dedi hemen Cansu.

YÜZBAŞI'NIN SEVDASIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin