clashes

386 28 1
                                    

- Tony - suspiró Natasha al no ver a nadie afuera.

Mientras tanto, por la parte trasera de la cabaña ambos hombres se encontraban cara a cara. Steve inmediatamente sacó su escudo.

- Ponte tu traje - retó a Tony.

- No lo traje conmigo - respondió el millonario - ahora entiendo por qué Natasha me citó aquí, esta fue otra trampa de ustedes para que yo llegara solo y así pudieras matarme.

- ¿De qué estás hablando?, Natasha no tiene nada qué ver con esto - lanzó Steve.

- Cállate- gritó Tony.

- A mí no me mandes a callar - respondió Steve.

- Adelante - retó Tony.

- Sabes qué, no necesito el escudo para poder romperte la cara - tiró su escudo.

Estaban a punto de agarrarse a golpes cuando Natasha apareció.

- No por dios no, por favor no - trató de ponerse en medio la rusa.

Tony la tomó de los brazos poniéndola detrás de él.

- Hey, hey, hey, no la trates así - reclamó Steve.

- Te guste o no, Natasha sigue siendo mi esposa - volteó a ver a la pelirroja - otra vez con mentiras, sabías que él estaría aquí esperando para matarme.

- Por supuesto que no Tony, déjame explicarte.

- Tony, Tony - llamó la atención Steve - este no es el lugar correcto, dime dónde y cuándo y ahí estaré.

- Mañana, en lo que alguna vez fue el inicio de S.H.I.E.L.D. - respondió Tony.

- Me parece el lugar perfecto.

Tony tomó a Natasha de los brazos y la dirigió a la cabaña.

- Por favor Steve, no vayas - gritaba.

- Vámonos - la jalaba Tony.

Tony y Natasha entraron a la cabaña y la llevó hasta el estudio para cerrar la puerta.

- Por favor escúchame, yo no sabía que Steve iba a venir, te estoy diciendo la verdad, Tony.

- Eres una mentirosa, ni siquiera por tu hijo te controlas, pero te juro Natasha, te juro que desde mañana si quieres ver a tu amante, tendrás que hacerlo en el cementerio - escupía Tony con enojo.

- Steve no tiene la culpa de nada.

Tony golpeó la puerta con ambas manos.

- ¿CÓMO TE ATREVES A DECIR ESO?, hasta dónde llega tu descaro - gritaba Tony.

- Estás equivocado Tony, reacciona, reacciona, es a ti a quién yo amo, escucha, yo no soy tan culpable como tú piensas. Por favor vamos a olvidarnos de todo - pedía Nat con la voz quebrada - yo lo que más deseo es que iniciemos una vida juntos, ya por favor, no me obligues a humillarme a suplicarte que me perdones - Natasha acariciaba el rostro de Tony - yo te amo, te amo como no he amado a alguien en mi vida y necesito, necesito que creas en mí, por favor.

Natasha y Tony estaban lo demasiado cerca para en cualquier momento romper el espacio. Tony la tomó de la cara y la alejó de él.

- No puedo, te juro que no puedo - confesaba Stark - me has lastimado demasiado, te burlaste de mi amor y me engañaste de la manera más cruel, tienes un hijo que no es mío - gritó - ¿CÓMO PRETENDES QUE TE PERDONE?.

- ESO NO ES CIERTO - gritó Natasha - no es cierto, eso no es verdad.

- Si tan siquiera admitieras tu culpa.

- No tengo que aceptar una culpa de algo que no cometí - respondió Natasha llorando.

- Y yo no tengo por qué aceptar a una cualquiera como esposa - escupió Tony para después salir del estudio y posteriormente de la cabaña.

Natasha no podía creer lo que había escuchado.

Natasha se decepcionó tanto, su corazón se había roto en mil pedazos.

Natasha se decepcionó tanto, su corazón se había roto en mil pedazos

Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.
someone like u [PAUSADA] Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum