Tying The Lover Boy (AWESOMELY COMPLETED)

Miss Invisible

1

Ten years ago..

 

Girls my age dream about butterflies and sparkles in their stomach. I dream about reality. Sa buong school, ang pinapangarap ng mga babae ay ang AEGIS. Para sa kanila, kapag napansin ka ng kahit na isang myembro lang ng banda, pwede ka ng magpakamatay sa tuwa.

I think otherwise.

AEGIS? They are nothing but guys who can play and sing. Wala namang kahit na anong espesyal sa kanila. They have the talent while I can prove any theory or hypothesis. Quits lang kami. Matalento sila, matalino ako. Kaya nga hindi ko alam kung bakit ba aligaga ang mga babae sa school para lang sa kanila.

Naglakad na ako at pumunta sa paborito kong pwesto sa school. Sa ilalim ng benches kung saan kakaunti lang o minsan ay wala pang tao. Kinuha ko na ang lunchbox ko at nagsimula ng kumain.

Ilang buwan na mula ng nagsimula ang klase dito sa St. Therese pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong kaibigan. Hindi na rin naman ako nagtataka doon. Kinakausap lang naman ako ng mga kaklase ko kung may tanong sila sa assignments, aside from that, invisible ako sa kanila.

I am a dork, alam ko yun. Minsan lang akong magsuklay at hindi ako palaayos. Hindi lelebel ang itsura ko sa karaniwang mukha ng mga babae dito sa school. And I am tired of trying to fit in. Nakakapagod na kasi na sumubok mapansin.

That is why I hate the AEGIS. Kasi sila kahit hindi sila mag effort, may kakaibigan sa kanila. Pareho lang naman kami ah? Why am I invisible?

I looked at my watch. Tatlumpong minuto pa bago ang program sa school. Culturals kasi namin ngayon at merong performance ang AEGIS para sa mga Theresians. Kung ako lang ay mananatili na lang ako dito sa ilalim ng benches, pero magchecheck ng attendance ang adviser namin at ayaw ko namang magpaabsent. Siguro ay magpapachecheck lang ako tapos ay aalis na ako.

Kinuha ko na lamang ang libro ko bago ko tinali ang buhok ko. Inayos ko ang salamin ko at nagbasa na lamang.

'There's a girl

Who sits under the bleachers

Just another day eating alone'

Napalingon ako sa kabilang gilid ko. Awtomatikong tumuwid ang likod ko at nakita ang AEGIS na naglalakad papunta sa direksyon ko. Ang boses noong bokalista nila, si Greg, ang agad kong narinig.,

"Ang lungkot naman ng kanta mo!" reklamo noong drummer nila. Ngumiti lang si Greg bago nagkibit balikat.

"Kakantahin ba natin mamaya yan?" yung isa naman sa kambal ang nagtanong. Pababa na sila sa hagdan at nauna si Greg na napansin ako. Ngumiti siya sa akin bago niya binalingan muli ang kabanda.

"Hindi. Narinig ko lang sa radyo kanina." Sagot ni Greg bago ako nilampasan. Noong paliko na sila para pumunta sa stage ay muli niya akong nilingon. Ngumiti siyang muli bago siya hinila ng mga kaibigan niya.

Oh, that is Greg Festines. The famous lover boy. Pinakamabait 'daw' sa buong AEGIS. When others are rude, bad, harsh and cold, si Greg naman daw ang anghel at mabuti. Hindi ko alam kung bakit ganun ang tingin sa kanya. Para sa akin ay pareho lang ang buong AEGIS. Lahat sila ay mga lalaking tanging gwapo lang at wala namang substance sa katawan.

Tumayo na ako at niligpit ang gamit ko para pumunta na sa stage. Noong makapasok na ako sa gym ay tinawag agad ako ng kaklase ko.

"Allara!" sigaw niya. Humarap ako at inayos ang salamin ko. Bahagya siyang sinapok noong kasama niya.

"Naomi kaya pangalan niya. Wala tayong kaklaseng Allara." Sabi noong kasama niya. Napabuntong hininga na lamang ako at hindi na sumagot. Ang lakas ng loob na tawagin ako pero hindi naman alam ang buo kong pangalan.