Ansızın

7. Bölüm

Bu kız yine fazla oluyordu. Onunla göz göze gelince olan yine oldu. Beni etkisi altına almayı bir bakışıyla başarıyordu. İlk gözünü kaçıran o oldu ve,

"Neler oluyor?" dedi.

"Asıl sana ne oluyor? Bu küstah tavır ne?" dedi odamı neden bastığını adım gibi biliyordum. Bilmediğim tek şey Banu'nun yapacaklarıydı. En iyisi haberim yokmuş gibi davranmaktı. Böylece zaman kazanırdım.

Masadan ellerini çekti.
"Ne varmış halimde?"

"Beni görmek istemediğini söylüyorsun. Daha sonra kendi ayaklarınla yanıma gelip, odamı basıyorsun." Üste çıkmakta üzerime yoktu. Şu an yapabileceğim tek şey bilmeze vurmaktı.

"İsteyerek gelmedim. Mecbur kaldım. Olanlardan, dönen dedikodulardan haberin yok mu?"

"Ne dedikodusu?"

"Haberinin olmaması imkansız müstakbel nişanlım." dedi alayla. Bilmiyorum numarası buraya kadardı.

"Haberim var." dedim oldukça umursamaz durmaya çalışarak. Şaşkınlıkla bana baktı,

"Ne kadar rahatsın ya. Adımız çıktı farkında mısın?" En iyisi toplantıyı bahane edip burdan tüymekti.

"Bak Banu, birazdan çok önemli bir toplantım başlayacak. Daha sonra konuşalım." Eşyalarımı toplamaya başlarken şaşkın şaşkın yaptıklarıma bakıyordu. Umarım kafama bir şey fırlatmazdı. Bir şey söylemesine fırsat vermeden odamdan çıktım.

Odadan çıkar çıkmaz toplantı odasına gittim. Yönetim kurulu toplanmıştı ve müdürümüz hazırladığı sunumu sunmaya başladı. Anlatılanlardan hiçbir bir şey anlamıyordum. Aklım birazdan olacaklardaydı. Banu'ya bu konuyu nasıl anlatacaktım. Hayır yani beni hayatta dinlemezdi.

Banu umarım gidersin. En azından yapacakların akşamla sınırlı kalırdı. Hepimizi bir güzel haşlardın. Bizde tıpış tıpış evimize giderdik.

Toplantının bitmesiyle yönetim kuruluna dönüp,

"Teşekkürler arkadaşlar." dedim ve Banu'nun gitmesi umuduyla odaya ilerledim. Tam içeri girecekken odadan gelen konuşma sesleriyle kapıda durdum. Banu'nun gitmemişti ve odada da yalnız değildi. Sekretere,

"Kim var odada?" dedim. Sekreter,

"Helin Hanım ve Banu Hanım var efendim." dedi. Helin bir sen eksiktin.

Helin, Banu'yu odadan çıkartmak isteyince Banu benim için 'müstakbel nişanlım' dedi. Yanlış mı duymuştum acaba? Banu bana nişanlım mı demişti?

Olaylar daha da büyümeden odaya girdim. İkisinin bakışları beni buldu ve Helin bana dönüp,

"Adar, ben çıkmasını söyledim ama çıkmadı." diye Banu'yu bana şikayet etti

"Helin sen çıkabilirsin." dedim. Çünkü Banu her an üstüne atlayabilirdi.

"Ama Adar,"

"Helin beni müstakbel nişanlımla yalnız bırak lütfen." dedim Banu'nun duyduğumu anlasın istedim. Bunu yapmak istedim, neden yaptığımı bilmesemde. Helin odadan çıkınca Banu'ya dönüp,

"Gerçekten amacın ne senin?"

"Şey.." diye lafı gevelemeye başladı.

"Dedikodu çıktı diye hesap sormaya geliyorsun. Sonra da dedikoduya kendin de malzeme veriyorsun?"
Haklıydım.

"Onun yüzünden. Küstah küstah konuştu. Haketti bunu duymayı." Dedi.

"Seninle tartışmak istemiyorum. Lütfen sonra konuşalım, git artık." En iyisi onu burdan göndermekti. Kapıya doğru dönmüştü ki kapı açıldı. İçeriye annem girdi.