12. Bölüm

4.2K 157 46
                                    

Düğün alışverişi için çarşıdaydık. Annem ve kayınvalidem bütün mobilyaları tek tek inceliyordu. Her birinin özelliklerini tek tek öğrenip bana da 'bak bunu rahat kullanırsın' diyorlardı.

'İnşallah düğünden sonra beni bulursanız kullanırım' diye içimden geçiriyordum. Sadece yatak odası takımı bakıyorduk. Bilin bakalım biz nerede oturacaktık? Tabiki de büyük konakta yani kayınvalidem kayınbabamla aynı yerde. Neymiş efendim Adar Ağaymış. Hakkı büyük konakta oturmakmış.

Buradan bir an önce gitmek için Annem ve kayınvalidemin seçtiği her şeyi onayladım. Bir an telefonum çaldı. Arayan Emre'ydi. Mağazanın dışına çıktım, ne de olsa yerin kulağı vardı.

"Efendim?"

"Banu, nasılsın?"

"İyiyim Emre sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim. Sana bir sürprizim var."

"Neymiş?"

"Ben Mardin'e geldim." Duyduklarım karşısında kanım çekildi.

"Ne zaman geldin?"

"Dün gece geldim." Sen nerrden çıktın Emre ya?

"Emre bana neden haber vermedin seni almaya gelirdim."

Sürpriz yapmak istedim, hem annenlerle tanışırım hem de Mardin de gezdirirsin beni." Tam sırası zaten düğünüm var benim haftaya.  

"Neredesin şimdi sen?"

"Merkezdeki otellerden birindeyim. Yerim gayet iyi ne zaman buluşuyoruz?"

"Şöyle yapalım akşama doğru buluşalım. Ben otele gelirim, sen bana konumu at." Emre'yle vedalaşıp arkamı döndüm ve arkamda elleri cebinde bana bakan Adar'ı gördüm.

Eyvah! İnşallah bir şey duymamıştır. Adar içimi rahatlatan o iki kelimeyi ağzından çıkardı.

"İşiniz bitti mi?" Ucuz atlattım.

"Evet bitti, ben de hava almak için  dışarıya çıktım."

"İyi yapmışsın," dedi Adar.

"Ben annemleri çağırayım," diye içeriye girerken Adar elimi tuttu,

"Biz başka bir yere gidiyoruz."

"Nereye gidiyoruz?" 

"Gelinlik bakmaya beraber gidelim, zaten mobilya seçiminde beraber değildik." Bu ne ya ben geçiririm işte üzerime herhangi bir model. Şuan Adar'ı damatlıkla görmeye cesaretim yoktu.

Neyden korkuyorsun Banu yoksa etkilenip gidememekten mi? İçimdeki sesi susturup Adar'a itiraz edecekken ne ara geldiğini anlayamadığım kayınvalidem,

"Ben randevu almıştım, sizi beklerler oğlum." dedi. Hay ben böyle işin. El mecbur kabul ettim. Adar'ın arabasına bindik ve modaevinin yolunu tuttuk.

İçeri girmemizle orada çalışan herkes peşimizde pervane olmuştu. Moda tasarımcısı özel olarak bütün modellerini bana gösterdi. Bana aklımda nasıl bir fikir olduğunu sormuştu.

"Sade olsun çok dikkat çekmesin," dememle bana bence bu zamana kadar gördüğüm en güzel gelinliği gösterdi. Gelinlik gerçekten muazzamdı. Kendimi bunun içinde düşünemiyordum.

Beni gelinlikle kabine yönlendirdi. Gelinliği giymemde yardımcı olmuştu. Acaba nasıl oldum? Beni ellerimden tutarak aynanın karşısına geçirtti. Kendimi görmemle dilim tutuldu. Tasarımcı,

"Sanki bu gelinliği yaparken sizi düşünerek yaptım. Öyle olsaydı anca bu kadar uyardı." Ben kendimi incelerken aynadan arkamda duran Adar'ı görmemle ona döndüm.

AnsızınUnde poveștirile trăiesc. Descoperă acum