Prologue

1.5K 32 2
                                    

Opnieuw maakt Matthy dezelfde fouten. Terug naar het verleden, niet terug willen vallen, maar het toch doen. Toch gebeurt het zonder dat hij het wilt.

"Matthy stop nou, je moet het niet doen. Laat haar met rust." Matthy's beste vriend Koen probeert hem tegen te houden maar Matthy weigert. Met zijn zoveelste biertje in zijn hand pakt hij zijn telefoon.
Ik kom eraan.

"Mat, laat haar nou. Het is over tussen jullie, je moet het accepteren. Je bent dronken, we gaan naar huis."

Zonder enige blik te werpen op Koen loopt Matthy weg. Op weg naar haar.

Opnieuw was deze jongen, Matthyas het Lam, een vreemdeling in een bekende stad.
Ik ben er bijna.

Vijf minuten. Hooguit.
Bel me, ik mis je.

Voor Matthy voelen de vijf minuten lopen als een eeuwigheid als hij in haar straat aankomt. De lantaarnpalen verlichten de net iets te bekende straat voor hem.
Waarom reageer je niet?

Een klop op de deur, geen antwoord.

Opnieuw klopt hij op de deur, zijn oor tegen de deur zoekend naar haar stem. Niks. Hij leunt tegen de deur en pakt opnieuw zijn telefoon.
Ik sta buiten Lau.

Hij klopt nog een keer en er ontsnapt een zucht uit Matthy's mond wanneer hij zijn telefoon weer in zijn broekzak stopt. Zijn ogen zijn zwaar en zijn hoofd rust zachtjes op de deur met de hoop dat ze naar buiten komt en hem naar binnen laat.

Maar dat gebeurde niet.

Het was ook niet gebeurt als hij bij het juiste huis had aangeklopt, want dat had hij niet. Laurens appartement was namelijk 50 meter verderop in dezelfde straat waar zij feest viert met haar vriendinnen.

In plaats daarvan heeft Matthy iemand anders haar avond verstoord, en zichzelf weer in de nesten gewerkt.

maybe it's been you all along - bankzitters fanfictionWhere stories live. Discover now