Bordo Bereli cesur bir askerin ve başarılı bir doktorun hikâyesi...
''Halide sana deli gibi aşık!''
En yakın arkadaşım, sevdiğim adama sırrımızı söylerken, duvarın dibinde gizlice onları izliyordum. Tüm bedenim heyecan ve korkuyla titriyordu, Ali D...
Her çarşamba artık bölüm günümüz, böylece kendimi ayarlayıp her çarşambaya bölüm yazmak için şartlamış olacağım.
Bilirsiniz ki asla tahminlerim tutmaz, aşağı yukarı finale 6 bölüm kaldı diyebiliriz. Henüz yazmadım ama böyle düşünüyorum şimdilik. 60'a kadar yolumuz var ama 61'i bulmaz ondan emin olabilirsiniz.
Çarşambaya kadar 999 beğeni ve 2499 yorumu buluruz diye düşünüyorum.
Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen. Keyifli okumalar dilerim.
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
''Ali hamileyim...Baba oluyorsun.''
Heyecanla ondan bir şey duymayı beklerken koca bir sessizlik oluştu aramızda. Yoksa ben söyleyemeden telefon kapanmış mıydı? Saniyeler belirsizlikle sürerken ağzımı açacağım sırada Ali'nin sesini işittim.
''Halide anlaşılmadı, tekrar eder misin?''
Gülümsedim, ''Hamileyim.''
Birkaç saniye ses gelmedi, bekledim onun sesini duymayı. Başka sesler gelmişti kulağıma. Ali ona seslenen askerlerine cevap veririp bana döndü tekrar.
''Bir evladımız mı olacak şimdi bizim?''
''Evet,'' dedim gözümden bir damla yaş süzülürken, ''Anne baba oluyoruz.''
İçli bir nefes sesi duydum, ''Binlerce kez şükürler olsun.'' diye fısıldadı, ''Şu an bu dağı baba oluyorum diye inletesim var Halide.''
''Çok mutluyum Ali.''
''Şimdi keşke yanında olsam. Seni göğsüme bastırıp içime sokabilsem keşke. Şu an mümkün olsa bu. Çok seviyorum seni, çok seveceğim sizi. Allah'a emanet olun.''
Son sözleri buydu, telefon cızırtı sesleri eşliğinde kapandığında kulağımdan indirdim. Gözlerimi kapayıp mutluluğumuzu en derinden hissettim. Elim kalbime gitti, kalp atışlarım göğsümü deliyordu. Ruhum başka bir renkti bugün. Gözlerimi açtığımda bu bina artık başka bir anlam ifade ediyordu benim için. Ben o ânı mazide bırakmıştım, bu binada bıraktığımız zehirli otları tek tek yolup, yerlerine en sevdiğimiz çiçekleri ekmiştim.
Binadan çıkıp askeriye binasına adımladım. Son günlerde bedenimde kendini ele veren değişiklikleri fark ettiğimde çok da umutlanmak istemesem de ihtimali bile heyecanlandırmıştı beni. Bugün Mine'nin yanındayken ona açmıştım durumu, hemen kontrol etmişti beni. Tahminlerim doğru çıkmıştı.
