Sonradan Gelen Bela: Altın Onlu 💥

Güzel Bir Gün Ölmek İçin(2×40)✨

2.Sezon 40.Bölüm/70.Bölüm / SEZON FİNALİ..

Sezon Finali 10-15 gün sürecektir, bölüm sonun da bir açıklama yaptım, okumanızı tavsiye ederim. Ve sizden sezon finaline yakışır bir yorum sayısı yapmanızı rica ediyorum, birinci sezon finali 650 yorumdu. Bakalım rekorumuz egale edilebilecek mi?

Kendinize dikkat edin, hepiniz seviliyorsunuz.

*

'Şimdi sakinim, her şey bitti. Tamamen bitti. İtiraf edeyim, hala umutluydum, şimdi Tanrı'ya şükür hiç umudum kalmadı..'

Bir İdam Mahkumun Son Günü/ Victor Hugo

*

-

-ASİYE-

Nasıl oluyordu bu? Nasıl oluyordu da bir şekil de kendimi sırların, yalanların tam ortasında buluyordum? Ben boyumun ölçüsünü pek çok kez almıştım ve şimdi yine bir olayın içinde bulabiliyordum? Berk'e gerçekleri anlatmak bana düşmezdi, hadi anlattım diyelim Aybike Berk'i tamamen kaybedecekti. Anlatmadım sustum diyelim Berk gerçekleri öğrendiğin de dağılabilirdi. Ee ben gene iki seçenek arasında kalmıştım sikeceğim ama!

''Sen duşa girmeyecek miydin?'' sesiyle kendimi toparlamıştım, telefon kapanmıştı. Umay ne zaman kapatmıştı ben ne kadardır mal gibi öylece oturuyordum Allah bilir '' İyi misin sen?'' dedi Aybike yanıma gelirken.

''Değilim'' dedim sertçe Aybike ise afallamıştı '' Umay aradı..'' dedim sessizce. Aybike ise 'niye' diye bile sormamıştı, yüzü hızla düşerken yerimden kalkarak kapıyı kapattım. '' Söyledikleri doğru mu?'' dedim kollarımı bağdaştırırken

''Doğru..'' dedi kafasını eğerken

''Kafanı yere eğeceğin bir şeyi neden yapıyorsun?!'' dedim öfkeyle ona doğru yürürken '' Ya Tolga'nın yaşaması ya da yaşamaması önemli mi? Berk'ten neden saklıyorsun?''

''Konu Berk değil!'' dedi Aybike kafasını kaldırırken '' Konu benim tamam mı? Üzgünüm ama bu sefer benim yaşadığım durumu aranız da anlayabilecek biri yok'' dedi kırgınlıkla. Ve maalesef haklıydı. Hepimiz birbirine benzeyen tercihler yapmıştık, birbirine bağlanan olayları yaşamıştık. Ama Aybike hepimizden farklı bir konumdaydı '' Tolga öldüğün de.. ona veda edemedim ben, hayallerimiz vardı Asiye, aptalca ama masum hayaller onlar yarım kaldı..Zar zor toparladım kendimi, zar zor kalbimi açtım ve o kalbe Berk girdi..''

''Gerçekten seviyor musun Berk'i?'' dedim şüpheyle, bu soruyu sorduğum için kendimden nefret ediyordum ama bilmek zorundaydım.

''Seviyorum, her şeyden çok. Tolga'yı bile sevmediğim kadar. Ama bu sevgime tutunup ayakta kalabileceğim bir şey değil, Asiye paramparça oldum ben. Bir tarafta ilk aşkımı öldürdüğünü öğrendiğim hayatımın aşkı var. Daha onu affedemeden yaşadığını öğrendiğim bir Tolga var. Boşuna uykusuz kaldığım geceler, boşuna kabus gördüğüm günler var. Bunları hazmedemiyorum ben bu şerefsiz yüzünden Berk'i kaybediyordum belki de kaybedeceğim ama..''

''Sonuç da yarım kalan bir hikaye var ama bunun da ötesinde aklında pek çok soru var. Neden o arabanın önüne atladı? Neden öldü gösterildi? Neden yaşarken karşına çıkmadı? Seni hiç mi sevmedi? Bu sorular seni boğuyor dimi? Sanki..bir karabasan ve üzerine çullanmış gibi..''

''Ve ben nefes alamıyorum, nefes almanın yolunu bulamıyorum. Üzgünüm ama ' umurum da değil' diyemiyorum. On beş on altı yaşındaydım onu kaybettiğim de.. kaybettiğimi zannettiğim de, hayatımdan eksilen gençliğimi bir hiç uğruna harcamış olduğumu kabullenemiyorum. Kafam karışık, öfkeliyim ve Berk'i kaybetmek istemiyorum..''