Sonradan Gelen Bela: Altın Onlu 💥

Yorgun Demokrat(4×15×3) 🥀

4.Sezon 15.Bölüm/ 3. Kısım/ 130.Bölüm 

🥀🥀

✔️ Bu kitaba ekleyebileceğim son 6 bölüm..  devamını hesabımda ki diğer kitaptan paylaşacağım. Kütüphaneye eklemeyi unutmayın 🫶💙✔️

🥀🥀

Bölüm Şarkısı;

Ahmet Kaya & Yorgun Demokrat

🥀

-ERTESİ GÜN-

-DORUK-

Burada olmak istemiyordum. Buraya her gelişim bir felaketin sebebi veya sonucuydu. Hastaneler ve hapishane benim kendi içimde ki boğulup durduğum akvaryumumdu. Ama bizimkiler haklıydı. Bazen ileriye gidebilmek için geriye dönmek gerekiyordu. Babamı eskiden sever ve onu korumaya çalışırdım. Yaşasın isterdim. Ama artık bundan emin değildim. Annemi görmeye gitmeden önce buraya gelmem gerektiğini biliyordum.

''Unutma..'' dedi Asya elimi tutarken. Asiye ile gelmemiştim. O da kendi ailesiyle vakit geçirecekti. Gelmeyi tabii ki teklif etmişti ama sanırım Asya ve benim bu sorunla yüz yüze gelmemizi içten içe istiyordu. Yoksa Asiye'ye istemediği bir şeyi yaptıramayacağınız gibi istediği bir şeyi yapmasına da asla engel olamazdınız bunu biliyoruz. '' Eğer bir adım ileri atacaksak beş adım gerilememiz lazım..'' Akif, Kenan, Tolga, Kerim ve Medusa. Başımızın en büyük beş adımı beş felaketi '' Ve bu beş adımda ilk adımla başlıyor.''

''Ben sakinim..'' dedim oturduğum sandalye de rahatlıkla '' Onu öldürmek isteyen sensin..''

''Artık ondan eskisi kadar nefret etmiyorum..'' dedi gülümseyerek. Ardından kapıdan Gardiyanla beraber babam gözüktü. İkimizi de gördüğü zaman önce afallasa da daha sonra kendini toparladı '' Babacım'' dedi Asya bastırarak. Ben gülmemek için dudaklarımı sıkarken babam ise gerilemişti

''N..ne?'' dedi afallayarak '' Ne babası?''

''Baba babası, sen benim babam değil misin? Canım babacım..'' dedi ayağa kalkıp babama sarılırken. Ben sinirlerim bozularak gülerken babam ise mezardan çıkan Kenan'ı görmüş gibi bembeyaz kesmişti '' Hadi otur da konuşalım..''

''Benim sizinle konuşacak bir şeyim yok!'' dedi Asya'yı hızla iterken '' Ayrıca sen benim kızım falan değilsin! Benim tek kızım vardı!''

''Kalbimi kırıyorsun ama bak..'' dedi Asya yalandan dudaklarını büzerken

''Senin bir kalbin yok Asya, sen benim kızımsın!'' demesiyle sonun da kendimi tutmayı bırakıp kahkahamı salıvermiştim. Sinirlerim bozulmuştu! Babam dediği şeyi fark edip yüzünü ekşitirken Asya ise yavaşça yanıma oturdu '' En son gelişinde bana bir söz vermiştin evlat..'' dedi bakışlarını bana çevirirken

''Evet vermiştim..'' dedim ciddileşirken '' Gerçekten o sözü tutacaktım da, çünkü.. kendimden vazgeçmiştim. İyi biri olmaktan, sevdikleri için çabalamaktan ama kaybeden adam olmaktansa sevdiklerini üzen ama kazanan adam olmak istedim..''

''Aynı benim gibi..'' dedi sonun da sandalyesine otururken '' Sonun da Atakul gibi görmüştüm seni ama şimdi gene eski haline dönmüşsün..''

''Çünkü artık bu soyadın bir lanet değil hayatta kalma mücadelesi olduğunu anladım..'' dedim bakışlarımı ona çevirirken '' Eskiden.. Atakul olmak lanet bir şeydi, bir şeyleri mahvetmek insanları yok etmek demekti. Ama ben sen değilim, Asya sen değil. Ben artık birileri bana Doruk Atakul dediğin de korkuyla değil saygıyla önümde eğilsin istiyorum. Çünkü korku bir zaman sonra senin ecelin olur. Biri senden ölümüne korkunca senden kurtulmak için her şeyi yapıyor..''