✨️Hikaye 200 bölüm sınırına ulaştığı için devamı(ikinci kitap olarak) profilimdeki ' Sonradan Gelen Bela' olarak devam etmektedir. Burada ki son bölümden sonra oraya geçiş yapmalısınız.
*
🐍Hikaye karakterleri Kardeşlerim dizisi üzerine kurulu olab...
Herkeseeee selam öncelikle, çok önemli bir duyurum var ondan sonra sizi bölümle baş başa bırakacağım. Sekiz bölüm sonra iki yüz bölüm olacak ve Wattpad sınırına ulaşmış olacağım. İki yüz bölüm olduğunda yeni bölüm ekletmiyor maalesef. Bu yüzden devamını başka bir kitap şeklinde devam ettireceğim. Hesabıma girdiğiniz zaman ' Sonradan Gelen Bela: İkinci Kitap' göreceksiniz. Onu kütüphanenize ekleyip son bölümden sonra oraya geçmenizi rica edeceğim.
🥀
-ASİYE-
Hayatım da ki en güzel günlerden birini geçiriyordum. Önce resim yapmış daha sonra karnımızı doyurmuştuk. Gerçi Doruk benden asla tutamayacağım bir söz istemişti. Ona o sözü veremezdim hem onsuz kalırsam hayatta kalamayacağım için hem de benim ondan önce ölecekmiş gibi hissetmemden dolayı. Ama bunu ona söyleyemezdim. Şimdi değildi. Şu an değildi.
Şimdi ise Doruk ile planladığımız gibi ATV'ye binmeye gelmiştik. Doruk gülümseyerek kafama kaskı takarken bende gözlerinin içine bakıyordum. Çok güzeldi gözleri. Baktıkça bakasım geliyordu. İçinde kaybolasım geliyordu. İlk gün ne kadar aşıksam şimdi de ona o kadar aşıktım. İlk gün ne kadar kalbimi hızlı attırıyorsa hala o kadar hızlı attırıyordu.
Derler ki bir süre sonra aşk biter, sevgi kalır, sadakat kalır, saygı kalır. Ama bizim aşkımız hiç bitmiyordu. Belki birbirimizi çok fazla sevdiğimizdendi belki de sürekli birbirimize acı verdiğimizdendi. Saçma dimi? Size acı veren biri aynı zaman da o acıyla aşkınızı güçlendiriyordu. Kanayıp duran bir yarayı sürekli kanatmanız gibi. Yara asla iyileşmiyordu ama o yara sizi daha çok güçlendiriyordu. Biz birbirimizle zayıflıyor ama daha sonra birbirimizle güçleniyorduk.
''Sıkı tutun..'' dedi Doruk ATV'ye binerken. Ben de dediğini yapıp kollarımı sıkıca beline doladım. '' Gidiyoruz o zaman!'' dedi gaza yüklenirken. Rüzgara karşı ilerlerken bir süre sonra kollarımı ondan ayırıp havaya kaldırdım. Özgürlüğe adadım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
''İlk motora bindiğimiz günü hatırlıyor musun?'' diye sordum rüzgarı okşarken
''Seninle geçirdiğim her anı hatırlıyorum küçük hanım..'' dedi Doruk göremesem de gülümseyerek '' Kalbim de aklımda sadece seninle dolu, bir anıyı unutmam demek seni unutmak demek, nasıl unutabilirim?''
''O zamanlar dertsiz tasasızdık, gerçekten sıradan çocuklardık..'' dedik acıyla tebessüm ederken '' O zamanlar bu olacakları bilseydik gene de sever miydik sence birbirimizi?''
''Seni sevmemek yaşadığım tüm acılardan daha acıtırdı canımı..'' dedi Doruk kafasını bana çevirirken '' Ben bağımlıyım Asiye, ben sana bağımlıyım. Sen olmadan hiçbir mutluluğun önemi yok..''
