jungkook sen cidden sarhoş olmuşsun taehyung. boşuna dememiştim sana, koskoca bir şarap şişesini bitirmiştin!
evine git, geç oldu saat.
taehyung eve gidemem jungkook, benim evim sensin. inanamıyorum, benim bir evim tavşana benziyor.
jungkook yazıyor... jungkook offline.
jungkook kişisinden sesli arama 🔊
onaylaiptal et
onayla
"taehyung? taehyung, beni duyuyor musun?"
"jungkook, seni duyabiliyorum ama göremiyorum. neredesin sen, saklanmasana benden."
"senden saklanmıyorum ki, saçmalama. evdeyim ben taehyung, hadi sende geç evine. bayan kim merak ediyordur seni, eskiden böyle değildin-"
"jungkook, özür dilerim. cidden çok çok özür dilerim. şu birkaç gündür kendimde değildim ben biliyor musun? kafamı karıştıran bir şeyler var ve sanırsam bunu sana yansıtmışım, hm bebeğim?"
birkaç hışırtı sonrası telefon taehyung'un elinden kayar gibi olmuştu lakin telefonun diğer ucundan yükselen minik kıkırtılar ve taehyung'u kendine getiren seslenişler telefonu bu sefer elinde sertçe tutmasına olanak sağlamıştı.
"şu haldeyken düşündüğün şeylere cidden aklım inanmak istemiyor. sen önce evine gitsene, ayık değilsin ve ne yapacağını kestiremiyorsun. hem bak ne diyeceğim sana, bence hemen şimdi evine varmalısın."
"ne? ama neden ki?"
taehyung'un bu şaşkın haline karşı ister istemez jungkook'un gözleri birden doluvermişti. tebessüm ediyordu da, seviyordu işte. kalbine bu konuda söz geçiremiyordu ama sanırsam en kısa zamanda her ikisi için doğru yolu bulacağından emindi. hafif dalgın düşüncelerinden kurtulmak adına boşta olan elini saçlarına atıp geriye doğru taramış, içten şekilde bir gülüş sunmuştu telefonun ucundaki yıldızına.
"çünkü tam şu an odandayım, çok karanlık ve senin gelmeni bekliyorum."
"..."
"taehyung, beni duyuyor m-"
"odamda mısın gerçekten? tamam, tamam korkma ama hemencecik. geliyor taehyung, koşuyor- koşuyor taehyung."
"koşma taehyung, düşeceksin şimdi. aman tanrım, gecenin bu saatinde nelerle uğraşıyorum..."
"..."
"taehyung?"
"..."
"taehyung, taehyung!"
"ha, ne oldu jungkook? cebimden anahtarı çıkarıyordum, telefonu saniyeliğine yere koymak zorunda kalmıştım. odamdasın, değil mi? geleceğim şimdi yanına."
"göremezsin ki beni ama, şu an ayık değilsin ve gözükmem şimdi gözlerine."
"saçmalık bu, hayalet misin yoksa sen? itiraf et, hem teninde çok açık renk, söylesene hayalet misin?"
"taehyung... bak şimdi diyeceklerimi güzelce dinle olur mu? evet evet, dinle beni. ilk iş olarak direkt odana git ve yatağına geç tamam mı? uyumaya çalış, işte tam o zaman yanma geleceğim senin."
"hmm... uyurken beni öpecek misin yoksa? olmaz, izin vermiyorum çünkü roller değişmeli jeon."
"taehyung, küçükken yaptığımız pamuk prenses ve yedi cüceler olayını yapmayacağız. şimdi ben uydurdum bir şeyler tamam mı? jungkook'a göre bu sefer prens uyuyakalsın ve uyanmasın. gelsin ve pamuk prenses kondursun ona öpücük, hm? sadece uyu, yarın okulumuz var. wheein'i göreceks-"
"yarın seni almaya geleceğim, erkenden hazır ol. bak söylüyorum, sonradan söylemedin diye başımın etini yeme."
"çok kötüsün, başının etini mi yiyorum ben? yakıştıramadım size taehyung bey, kapatıyorum telefonu."
"olmaz öyle, izin vermem. o yüzden ilk ben kapatıyorum telefonu çocuk. yarın görüşürüz, uyuyacağım ben, hadi."
"ama taehyung-"
arama sonlandırıldı🔇 konuşma süresi: 18 dakika 49 saniye.
taehyung seviyorum seni jungkook, sende beni sev. çünkü bu aralar çok ihtiyacım var, kafamdaki karışıklıklardan tek sen beni kurtarıyorsun bebeğim.
end of the chapter.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
