KAÇAK (+18) Düzenleniyor

KAÇIŞ

14.10.2020

Yağmurlu havanın kokusuyla uyandım hazırlandım siyah dar bir elbise ve üstüne de siyah deri ceketimi giymiştim altınada siyah postallarimi ve aşağı indim tek başına gazete okuyarak kahvaltı yapan dayımın yanına oturdum

"uçağının kalkmasına 3 saat var" dedi
kafamı salladım kahvaltımi hızla bitirdim ve bavulumu indirdim bana aldığı hiç kullanmadığım arabama koydum ve ona sarıldım sevgi dolu bir sarilma değildi hiç de olmamıştı

"oralar sana emanet benim güzel kızım" dedi gülümsedim ve kafamı salladım arabaya bindim ve hastahaneye doğru sürmeye başladım daha iki buçuk saat vardı onu görmem lazımdı durumunu öğrenmem lazımdı 30 dk da hastahaneye vardım yine aptal cesaretime yenik düşmüştüm içimdeki merak duygusuna engel olamıyordum arabadan indiğimde büyük bir topluluğun tek bir yerde toplanmış olduğunu gördüm ve yaklaştım muhabirler sorular soruyordu ona o ise ayakta durmakta zorlanıyordu onu zorla korumaları arabaya bindirdi ve arabanın içinde yalnızca kaldı eliyle yarasını tuttu ve acıyla kıvrandı korumalar ise muhabirleri yollamaya çalışıyordu arka koltuğa yanına bindim bana yine alayla baktı

"Sen gerçekten aptalsın durumuma bakmak için mi geliyorsun eğer öyleyse beni küçümseme küçük kaçak" dedi hırsla gülümsedim ve yüzüne doğru yaklaştım

"Bana hiç korkutucu gelmiyorsun biliyor...nasıl olsa sen bu küçük kaçağı bulursun sorunumuzuda bulduğunda çözeriz" dedim sinirle güldü ve gözlerime bakmaya başladı

"Eğer defolup gitmezsen seni bulmama gerek kalmıycak" dedi sesli bir şekilde güldüm ve dudağına yaklaştım başparmağımla dudağına dokundum usulca ve dudaklarımızı birleştirdim bu kez oda karşılık vermişti bişeyler bağlıyordu beni ona saniyeler sonra geri çekildim kapıyı açıp inicekken bileğimi tuttu

"adını söyle...küçük kaçak" güldüm ve elimi çektim

"Sen bulursun beni... içinde olduğunda sakinleştiğin yer" dedim ve gülerek arabadan indim dalga geçmem onu daha da hirslandiricakti röportajlarini okuduğumda onu denize girmenin rahatlattigini söylemişti kendi arabama bindim havaalanına doğru sürmeye başladım tam dakikasına gelmiştim uçağa bindim sevgilimden ayrılmış gibi hissediyordum şimdiye kadar hiç sevgilim olmamıştı kimseyi öpme isteğim kimsenin gözlerine bakma isteğim yoktu ama ona karşı içimdeki tüm bu isteksizlikler zıttına düşüp kendileriyle çelişiyordu neyseki onu birdaha görmiycektim ve bu duygulardan kurtulucaktım saatler sonra uçaktan indim Almanya oldukça güzel bir yerdi ama buraya bir adamı yaralayıp kaçıp gelmek için fazla güzeldi siyah bir arabadan adam indi ve yanıma geldi

"Deniz hanım buyurun arabanız evinizin adresi holdingin adresi ve diğer evinizin adresleri anahtarlar arabada diğer eviniz dağ evi biraz uzakta" gülümsedim kafamı salladım arabaya bindim ve hevesle kullanmaya başladım motoruma alışkındım arabaya alışmam uzun süricekti eve gittim saat 14.00 olmuştu bile üstümü değiştim siyah dar jean ve gri bir tişört giydim ayağıma botumu giyip kendime yemek sipariş ettim 20 dk sonra çok hızlı gelmişti Pizza mı yemeye başladım o sırada kızlar aramaya başladı üstelik görüntülü arıyorlardı derin nefes verdim açtığımda ikiside sinirliydi