HOME

FORGIVENESS

Irene's POV.

Iya told Greggy to stay here. Kaya Wala kaming magawa. Kundi sumunod sa Boss..Nandito kami sa Kwarto ko. Tabi na naman kaming natulog buti nalang talaga at pumagitna na si Iya. Kasi talagang Hindi ako makakahinga pag itinabi pa kami ni Greggy..

Eto na naman. Hindi na naman ako makatulog. Napag desisyonan kong pumunta sa pool at ibinabad ang aking mga paa. Ay ayos naman oh nakalimutan ko pang magdala ng roba. Malamig na kasi dahil Anong oras na...
Masaya akong nagmumuni-muni ng makarinig ako ng yabag ng paa na palalapit. Hindi na ako nag abala pang lumingon dahil alam kong siya yun.

He cleared his throat. "Ehem, would you mind if I join?" He asked. Sinenyasan ko lang sya. I felt his presence sitting beside me.. Nahalata nya sigurong giniginaw ako kaya hinubad nya ang jacket at ibinigay saakin. How gentleman..

"Here wear this, alam Kong giniginaw ka." He handed me his jacket. I wore it and immediately agad Kong naamoy ang scent nya. Ang bango walang pinagbago..

"Ikaw naman Kasi Kung kailan ka tumanda, ngayon pa nagsuot ng mga damit na ganyan." Panunukso nya.

Tinaasan ko sya ng isang kilay ko. Agad syang tumiklop at nag peace sign. Ano bang mali? Bawal bang magsuot ng ganito?. Kapal ng mukha nito.

"Greggy I want to know the truth" I spoke up without looking into his eyes.
"Irene,I swear Hindi ko alam yung mga pinaparatang mo saakin. Kahit na ipa- torture mo pa ako ngayon. Wala talaga akong kaalam alam.. Look Irene, kaya Kita hindi sinama doon kasi pinaghahandaan ko na Ang kasal natin. Oo, mali ko yun dahil Hindi Kita sinabihan pero gusto Kasi Kitang surpresahin... I want the best for you..." He paused as I saw him wiping his tears. I remained silent because any moment from now maiiyak na rin ako.

"That's why I gave you my promise ring... Walang oras na Hindi Kita inisip Irene. Kaya laking gulat ko nalang na Hindi kana nagsusulat. Ilang beses akong nagpadala sa'yo ng sulat pero Wala akong natanggap na kahit ano galing sa'yo." He cried and glanced at me.

"Greggy that's not true. P-pinaghintay mo ako ng matagal at kahit isang pirasong papel Wala akong natanggap galing sayo.... Kinalimutan mo kami ng mga anak mo... Until one day. May natanggap akong isang sulat na galing sayo. Alam mo? Tuwang tuwa ako nun kasi sa wakas naalala mo rin kami. Tuwang tuwa ako dahil sa wakas sumulat rin Ang taong Mahal ko... Pero mali pala ako. Akala ko matutuwa ako sa nilalaman ng sulat na yun. Pero Hindi Greggy eh... Nakita ko doon ang kababoyang ginawa mo...." I gasped for air Kasi naninikip na Ang dibdib ko..

"I saw your picture kissing ..... with another woman... At first I refuse to believe Kasi alam Kong Hindi mo magagawa saakin yun. Pero Greggy Ikaw yun eh panigurado... Bago kami pumunta sa France pinilit Kong mag reach out sa family mo, p-pero pinagtabuyan lang ako ng Mama mo."...

I saw his eyes brimming with tears. I smiled bitterly. " I waited for you... I waited for your explanation pero nabigo ako... Greggy I wanna know why. I wanna know the tru--" he stopped me putting his fingers on my lips.

"Irene, look into my eyes. Totoong may nakita akong Babae doon sa bar. But I didn't even kissed her. Irene real eyes realize real lies..." He said...

I am speechless. He hugged me.
"Irene, please forgive me. Para sa ikatatahimik nating dalawa. At para kina Luis,Alfonso at lalong lalo na Kay Iya."... I can see in his eyes the sincerity...

I smiled at him. " Greggy, I forgive you not for everyone but for myself. Kasi I know Hindi ako makakausad kung mananatili akong nakatali sa nakaraan" I said with tears overflowing... He looked into my eyes down to my lips...

He didn't utter any word instead he sealed our lips with a passionate kiss. His kiss was full of longing and hunger... He's pressing his lips unto mine...

I responded with his kisses and shared a passionate kiss. He bit my lips "ohhh" I moaned...

"Greggy, I missed you so much!" I said in between our kisses.. We're both catching our breathe he stood up and kiladkad ako papunta sa room..

We stayed in the room....Greg and I were sitting on the edge of the bed. With silence deafening our ears, I looked at his side to see him looking at me too. He looked straight to my eyes and all I could see was the love he offered to me when we first met. It was all pure and calmness that was storming in his face, I could feel something inside me. Iniwasan kong tumingin sa mga mata ni Greg, dahil pakiramdam ko ay hinihila ako papalapit ng mga matang iyon.

“Pinapatawad mo na ba talaga ako, Irene?” Hinawakan ni Greg ang kamay ko na nakapatong sa hita ko. Nakatitig lamang ako sa kamay niyang napaka init sa pakiramdam. Tama bang hindi lang init ng kamay niya ang nararamdaman ko, pero pati na rin ang init ng katawan na hindi ko maitatanggi.

“Hindi kita hahalikan kanina lalo na at alam ko ang tumatakbo sa isip mo, Greg.” Tumingin ako sakanya, nakita kong nag iiba ang tingin niya sa akin, unti unting bumaba ang tingin ni Greg sa aking mga dibdib patungo sa kamay niyang nakapatong sa mga kamay ko.

.

---

End of chappy... Omayghaddddd... Salamat sa tumulong neto😭.. OMG kayo