TALKS.

1.3K 83 41
                                    

Irene's POV.

We are freaking out looking for Iya. This is all your fault Irene. You didn't think of your daughter pina-iral mo ang takot.

Hindi ko na mapapatawad Ang sarili ko kung may mangyari pang masama Kay Iya.

Halos halughugin na namin Ang buong lugar pero walang ni isang bakas ni Iya Ang aming nakita. Napaupo nalang ako sa kalsada habang umiiyak. Walang Ibang pwedeng sisihin kundi ako. Lahat ng ito kasalanan ko.

Nafeel Kong may papalapit sa akin.
"Shhh stop crying. Maybe Iya really needs some space." Greggy patted my shoulder in a very sweet and comforting way.. I look into his eyes and all I can see is the pain and sadness..

"No Greggy, baka kung ano na Ang nangyari sa anak natin! Sa tingin mo ba matitigil ako sa pag iyak dito?" I asked with tears flowing in my eyes.. He smiled showing those cute dimples. Hoy Shet Ang gwapo! Ay sorry malungkot pala ako.

"Irene, malaki na ang anak mo. Alam na nya kung ano ang tama at mali. Just make sure not to block her credit cards para hindi Yun magutom or magkasakit. Tahan na. Andito lang ako" he said and hugged me while rubbing my back.

This man really never fails to make my heart calm. He helped me stood up and fix myself. He even gave me his hankie.
A thought pop up. I distance myself from him realizing na may fiancé pala sya. I shouldn't feel any strings attached to Greggy. Ayokong manira ng relationship.

Kahit na lumayo ako Kay Greggy at talaga namang sinundan nya ako.
"Irene, it's better if uuwi na lang tayo. Bukas natin ipag-patuloy ang paghahanap." He said.

"Happy birthday Love!" He said. I was left astonished from what he said.
"Oh sorry I mean, Happy birthday Irene" he said. Oh I thought he really mean it..
"Tara na umuwi na tayo" I uttered.

"Not in my watch! Back off Sir! Stay away from my Mom." Alfonso spoke up in a very serious tone emphasizing every word. Don't tell me mag-aaway na naman ito?

"I'm taking my Mom in OUR home" Luis interrupted. "Ikaw? Why don't you just go home and spend the rest of your life with your fiancé?.. Diba may fiancé ka? Bakit ka nandito?" He continued.

"Look Luis i--"
"Shut up! Go away! Go home.!" Alfonso shouted.

"Hanggang dito ba? Pati kayo magkakagulo rin? Konting respeto naman! Birthday ko ngayon oh! Pwede bang kahit ngayon lang wag kayong mag-away?.. At kayong dalawa! Kahit ano pang kasalanan ang ginawa or nagawa ng Daddy nyo you don't have the right na sagut-sagutin at itaboy sya. Kasi kahit pagbaliktarin mo pa ang buong universe tatay nyo parin sya!" I shouted with all the voice I could give..

---

Wala akong nagawa kundi umuwi dahil halos lahat sila yan ang payo. I exhaustedly drop my body on the couch. Akala ko masaya ako ngayon Kasi complete na kami. Though Hindi kami ni Greggy pero their presence is the best birthday gift. Did she planned for this? I don't know...

"Irene I gotta go, happy birthday ulit!" Greggy tapped my shoulders. He was about to leave when I held his hands..

"Greggy? Pwede ka bang hiramin? Kahit ngayon lang? Kailangan ko talaga ng kausap ngayon. Pero if Hindi pwede okay lang din." I stated.

He sighed. "Fine tara dun sa pool! Ano dating gawi?" He asked. I smiled naaalala pa talaga nya. Yan Yung gawain Namin before kapag super stress kami. Binababad Namin ang mga paa sa pool at umiinom.

"Dating gawi! " matamlay Kong Sagot...
Nauna ako sa pool at siya naman ang mag handa ng wine at chips..

---

Third Person's POV

Irene was staring at the cold water when Greggy arrived carrying a bottle of wine and some chips..

Agad nyang sinalinan ang kanilang mga baso at ibinigay Kay Irene...
"So, I heard you have a fiancé na?" Irene started.. Greggy on the other hand couldn't utter anything except for the word sorry.

"Irene I'm sorry. " He said. Irene burst into laughter with tears flowing in her her eyes.
"You don't have to be sorry Greg. I'm happy for you! Atsaka kailan Ang kasal?" Irene stated as if nothing is wrong but deep inside her heart is broken.. sabay lagok sa wine. She asked for more wine and Greggy obligated.

"T-two weeks from now. I hope you don't mind but I will be happy if nandun ka". He uttered. While putting a glass of wine. Madami na rin ang kanilang naiinom

Irene smiled bitterly. "Ofcourse! Tamang tama, the boys are here na!"... She's been drinking the wine so fast. As if Wala nang bukas.Ganun ba talaga ka uhaw si Irene? Halos gawin nya na itong tubig. Konti nalang at mauubos na nila ang isang bote neto..

"Alam mo? Walang Ibang pwedeng sisihin sa lahat ng mga nangyayari ngayon kundi ako. Kung Hindi ko itinago lahat Kay Iya siguro Hindi ganito ka complicated ang situation." Irene expressed and whines like a baby..

Umusog ng onti si Greggy para alalalayan si Irene medjo tipsy na sya kahit wine lang ang ininom.

"Bakit kasi kailangan magka gani-- ahhhhh" sigaw ni Irene nang mahulog sya sa pool. Agad nyang nahila si Greggy kaya silang dalawa ang nahulog...

"Gago ka Gregorio!! Bat mo ako tinulak?" Sigaw ni Irene sabay hampas kay Greggy dahil sa inis.
"I'm not the one who pushed you! Ikaw nga lang nahulog dyan dinamay mo pa ako" patawang sabi ni Greggy.

Ang lungkot sa mga mata ni Irene Ang nawala, napalitan ito ng panandaliang saya. Confirmed everytime she's with Greggy nakakalimutan nya ang kanyang problema. She feels home everytime she's with Greggy...

Irene told Greggy to come closer.
"Alam mo Greg? Bagay sa'yo to!" She said and inihilamos ang putik sa mukha ni Greggy.  Hindi mapigilang matawa ni Irene sa naging reaction ni Greggy.

"Ah ganun? Sige humanda ka Celestina!" Agad silang nagtakbuhan. Hinahabol ni Greggy si Irene dala dala ang putik na ipapahid nya sa mukha nya.. Ngunit talagang mas mabilis tumakbo si Irene.

Rinig na rinig Ang halakhak ni Irene habang hinahabol sya ni Greggy..
Mas binilisan pa ni Greggy. At nang papalapit na sya agad nyang binalot Ang kanyang beywamg gamit at malaki at mapupusok nyang bisig upang Hindi sya makawala..

"Wahh Greggy pakawalan mo ako! HAHAHAHAHAHAA" hagalpak ni Irene na halos malagutan na ng hininga kakatawa. Hinarap nya si Greggy at nagtama ang kanilang mga mata..

He was about to kiss her pero umiwas si Irene. The whole parameter was covered by awkwardness..

"Ah sorry, Greggy giniginaw na Kasi ako. Magbibihis lang ako. You can go now. Thank you for your time." Saad ni Irene at tumalikod...

----

End of chapter

Happy 10k reads HOME. I couldn't believe ma aabot sa ganito karami Ang susuporta sa akin. Thank very much from the bottom of Mariana Trench Mahal ko kayo!!!.

Madami akong pasabog kaya watch out!.. abang abang kayo guysss

HOMEWhere stories live. Discover now