NEW START?

1.8K 70 72
                                    

Irene's POV

I woke up next to Greggy. I saw him staring at me. He smiled.

"Hi! Good morning. How's your sleep?" He asked gently caressing my hair...
I flashed a horrible face before answering. "Don't worry, Wala tayo sa kwarto mo." He said which made me calm. Mabuti nalang at doon kami natulog sa kwarto ko..

"Good morning Greggy" Saad ko at siniksik ang ulo ko sa dibdib nya... I gaze on the wall clock it's already 9:00 am..
I roamed my eyes and felt ashamed realizing that we made up in the wrong room..

"Omyghad! Greggy! We did the ano on Iya's room!" saad ko at hinampas sya. Sya ang may kasalanan Kasi sya Yung nangaladkad. ano nalang kayang sasabihin ni Iya.. Agad akong tumayo at pinulot Ang mga kalat...I made sure that it's clean at mukhang walang nangyari Kasi baka magtaka si Iya. Sana talaga Hindi nya kami nakita..

I entered the shower room. Sasabay sana si Greggy pero pinandilatan ko ng mata... I heard him laugh.. loka loka ka talaga Irene!!!! Nung umulan ba ng karupokan sinalo mo lahat?. Nakakahiya ka..Sabing patatawarin lang eh. Hindi naman ako nainform na may kalampagan palang magaganap.

Matapos akong makaligo dali dali akong nagbihis at tumungo sa kusina. Nakita ko si Iya nakikipag-kulitan kay Bruno.Nag dalawang isip akong batiin sya pero I need to act as if nothing happened.

"Hi Iya good morning!" I said a gave her a sweet smile. She smiled and hugged me... I immediately headed to the kitchen to cook for some food. Dahil halos mabutas na ang sikmura ko sa gutom.. I prepared some french toast, Strawberry smoothie, Bacon, Eggs and Hotdog...

After i finished cooking tinawag ko na sila para makakain na kami...
"Wash your hands na para makakain" I told Iya. She smirked and said. "Ikaw rin Daddy mag wash ka ng hands mo mukhang nadumihan kagabi eh" she said and walked directly to the sink.. She left me astonished. Anong sinabi nya? Don't tell me nakita nya? Or narinig nya?. Omayghad Irene nakakahiya...

Iya took a sip of her smoothie. And started eating. Silence invaded us. Naiilang tuloy ako...

---

Iya's POV.

After eating I immediately ran upstairs. Tumungo ako sa kwarto ko. Wow Ang linis ah. Hindi halatang may nangyari...

Kaninang 6 am. Nagising ako Ng walang katabi. So I thought umuwi na si Daddy at baka pumasok sa work si Mom. Pilit Kong tumayo at lumakad papuntang kwarto ko. When I twisted the doorknob. I saw clothes scattered on the floor. Nang tuluyan akong makapasok tumambad saakin Ang parents Kong payapang  natutulog.What the freak???!???!!! I checked the clothes and confirmed. Omayghad nakakadiri!!!! Iwwww nakakabwesit bakit dito pa talaga sa room ko??? Kaya pala may narinig akong sumisigaw at nag aano kagabi...  Tangina Akala ko panaginip lang yun...

Natawa ako ng maalala ko yun kanina. I opened my phone and immediately called Momskie. She deserves to know this "tea"... Omayghad.

" Hello Momskie! Omayghad you won't believe this omayghad, omayghad. Wait. Omg Momskie I saw them" I exclaimed.

"Ha? Iya isa isa lang mahina ang kalaban. Ano bang chika Yan? Marites mode ako ngayon.. Sinong nakita mo?" She asked on the other line sipping her coffee. Tingnan mo nga naman Sabi nya isa isa lang daw pero sya naman tong grabe makatanong..

"I saw my parents, sleeping ano in m-my  r-room" putol putol Kong Sabi. Rinig Kong natapon nya Ang kape nya sa gulat.

"Ha? Ano? Hoy seryoso? Wag mo akong pinagloloko MARIA CELESTIA GEORGINA GRASYA. Babatukan talaga kita" dada nya..

"Oo nga! may picture pa nga ako eh.. omayghad Momskie... Sige I have to go na see yah later!" I ended the call..Hindi ko mapigilang kiligin anobayan..

Lumabas ako ng to get some water. When I saw Mommy. Mapagtripan nga.
"Mommy iba Kang maglakad ngayon ah" I teased. Agad syang napalingon. She stand straight..

"H-ha? What are you talking about? maang nyang Sagot. Nako nako Ewan ko sa'yo Maria Celestina Irene Marcos. Dinedeny mo pa talaga ha? Humanda ka mamaya HAHAHA.

"Awh okay po. Ang ingay po kagabi no? Hindi ako nakatulog ng maayos" I teased again BWHAHAHAHAHA. Kung makikita nyo lang Ang itsura nya na pulang pula dahil sa hiya...

Ayan Kasi sa susunod icheck nyo Kung saang kwarto kayo. Pwede naman kasing sa Guest room dahil soundproof doon.. Tumawa ako ng napakaloko atsaka bumaba.

Akala siguro nila Hindi ko alam no? I'm not a kid anymore..

---

Greggy's POV.

I witnessed how Iya teased us kanina habang kumakain. Nakita kaya nya? Narinig kaya nya? Pshh Ewan ko. Ang importante. Napatawad ako ni Irene kagabi. I'm here at the balcony when I heard footsteps approaching.

I saw Irene with a wide smile. She sat beside me. She don't know how I badly want to start a new beginning with her. But Hindi na talaga pwede. Hindi ko nga rin alam kung Anong napasok sa kokote ko kagabi at bakit namin yun nagawa. Hindi ako nagsisisi kasi kahit ako mismo ginusto ko din. Gusto ko ngang umulit kidding!... I'm sorry Irene..

She rested her head on my shoulder.
"So, what's your plan?" I asked.. and inakbayan sya. She smiled "Hindi ko rin alam Greggy. I think it would be better if magiging friends nalang tayo" she said. I laugh secretly, may nangyari saamin kagabi tapos friends lang? Ano yun friends with benefits? Anyways Tama naman talaga sya. I would be better if magiging friends lang kami.

I heard someone  "Ehem. Kung mag lalambuchingan kayo madami pong kwarto. At sa susunod po paki check po, baka sa kwarto ko na naman po kayo magkalat" I heard Iya. HAHA confirmed nakita nya nga...

Umupo ng maayos si Irene at kalmang sinulyapan si Iya. She's flashing a wide silly smile before leaving...

My Irene, I badly want to spend the rest of my life with you. If I could, then I would. I'm sorry my Dearest Celestina...

Alam Kong deep inside gusto mong magsimula ulit at kahit nman ako gugustohin ko rin yun. Pero may isang pumipigil sa akin... We remained in that position when my phone rang..

"Excuse me, I have to take this" I excuse myself.

"H-ha? A-ano? Sige I'm on m-my way" utal Kong Sabi . I move closer to Irene and held her cheeks.

"Irene  I need to go bye!" I said and immediately ran

---

End of chappy

HOMEWhere stories live. Discover now