Faith Grammar pov
Ik stuur de rest mijn kamer uit zodat ik me kan gaan omkleden en zo. Ik loop naar mijn badkamer, waar ik eerst een snelle douche neem. Dan loop ik mijn kamer weer in en open mijn kleding kast.
Ik zucht diep, na zo'n tien minuten in mijn kast gekeken te hebben weet ik nog steeds niet wat ik aan moet doen. Uiteindelijk besluit ik mijn mint groene high-low jurkje aan te doen met een paar zwarte sleehakken.
Ik doe mijn ketting om die ik van Louis heb gekregen en een andere met een G-sleutel eraan. Ik doe mijn G-sleutel oorbellen in en pak dan een borstel om mijn haren te borstelen.
Na mijn haar doe ik nog een beetje make-up op en ga dan naar beneden, de rest zit in de woonkamer.
''Ben je eindelijk klaar?'' vraagt Shawn. ''Wat gaan we doen dan?'' ik had niet verwacht dat we iets gingen doen.
"Niet heel bijzonder, maar Jenny en Brad wouden naar de speeltuin, dus ja." "Owh okay, gezellig." zeg ik.
Even later verlaten we met z'n allen het huis. Jenny houd mijn hand vast. "Faith?" vraagt Jenny. "Ja Jen?" ik kijk op haar neer. "Vind je Louis leuk?" vraagt ze. En dat vraagt mijn zusje van zeven jaar?
''Jen-" "Laat maar, ik weet al genoeg." ze rent naar Louis die iets voor ons loopt.
Hij weet dat ik hem leuk vind en ik weet dat hij mij leuk vind, maar toch durft geen van ons de eerste stap te zetten.
Misschien zijn we toch nog bang om afgewezen te worden, ondanks dat we elkaar leuk vinden.
Nou ja, misschien loog Louis ook wel, dat ie van me hielt. Ik kan me namelijk niet voor stellen dat hij wat in mij ziet...
Ik zucht en haal een hand door mijn haren. Als we bij de speeltuin zijn ga ik zitten op een bankje en staar ik wat voor me uit. Shawn zag wat vrienden en is daar mee gaan voetballen en Louis duwt Jenny en Brad op de schommel. Na een tijdje komt Louis naast me zitten.
"Hei." zegt hij. "Hoi." het is even stil. "Jenny en Brad gaan je echt heel erg missen als je straks weer weg bent." ik glimlach. "Ik ga ze ook missen en Shawn ook." antwoordt Louis, hij gaat me niet eens missen....
"Maar het meest ga ik jou missen. Je mooie glimlach, prachtige ogen waar ik elke keer weer in verdrinkt..." zegt Louis.
"Meen je dat?" vraag ik verbaasd. "Aha." Louis knikt. "Ik ga jou ook verschrikkelijk veel missen, maar we blijven toch contact houden?" vraag ik.
"Dat gaat lastig, als je in het leger zit..." zegt Louis. "Maar..." ik weet niet wat ik moet zeggen, hij gaat dus echt door met het leger?
"Weet je zeker dat je in het leger blijft?" vraag ik. "Ik denk het wel. Het leger is waar ik thuis hoor. Maar he, als ik vrij heb kan ik langs komen." zegt Louis.
"Maar dat duurt heel lang, of niet?" vraag ik. "Hangt er van af hoe het er aan toe gaat in dat land." antwoordt Louis.
"Louis ik houd van je echt heel veel." Zeg ik. Louis draait zijn hoofd naar me toe en kijkt me aan.
"Faith, ik.... Ik houd van jou." Louis glimlacht.
Langzaam komt zijn hoofd dichter bij de mijne, we kijken elkaar diep in de ogen.
Louis zijn armen liggen rond mijn middel, hij trekt me wat dichter naar hem toe.
"Faith, zou je mijn vriendin willen zijn?" vraagt hij, onze gezichten nog maar een paar centimeters van elkaar verwijderd.
"Ik zou niks liever willen." geef ik hem antwoordt. Louis overbrugt de laatste centimeters en drukt zijn zachte lippen op de mijne.
Op dit moment kan ik me niet gelukkiger wensen
En? Wat vinden jullie?
Shippen jullie Louis en Faith?
Nog even een mededeling (weet niet of ik het al gemeld had maar okay)
Dit verhaal heeft nog maar drie of twee hoofdstukken (inclusief epiloog)
Xxx Jenny
