C 19 (Edited)

1.1K 41 7
                                    

Miles POV:

Nagising Ako dahil sa Isang malamig na bagay na nakadampi saaking noo. Kinuha ko ito at Isang bimpo Pala na basa. I got up from bed only to know that I am half naked and my only dirty torso left.

Tsk I was once a noble now I am worst than a beggar, hayss

But why do I not feel guilty, in fact i am grateful because I met that woman-- wait hahanapin ko Pala si Zoe. I scanned the whole are when I sense some unfamiliar room. I am in the wooden house, the smell of wood lingers through my nose though there's no dust in it, in fact it's clean

This room consist one bed, table and a wooden chair. I heard different footstep and voices outside, because of curiosity and also to know where exactly am I ay lumabas Ako saaking tinutuluyan only to see many people outside wearing a ragged clothes, may matanda, Bata, mga kasing Edad ko lang na tumatawa sa Hindi kalayuan saaking pwesto. They are holding spear, some are Bow and arrow, I also saw someone who have axe and sword.

Just where the fuck I am.

"Nagising kana Pala, halika at sumama ka saaming piging"

Napangiwi ako saaking utak Ng marinig ko ang malalim niyang salita na halos hindi ko maiintindihan whats piging?

She's a girl with a silver white hear and a hazel nut eyes, she's tan na bumagay Naman sa kanya. She's also wearing that reveals too much skin. She's just wearing bra and a..uhm.. panty?..shorts I don't know.

Walang pasabi niya akong hinila sa Isang lamesang Puno ng mga pagkain. Damn mas lalo kumalam Ang aking Tiyan sa mga pagkain na nakikita ko saaking harapan.

"Iyan ba iyong dinala mo kusing? Ke gwapong Lalaki ba, wag mo sabihin na yan Ang napili mong mapapangasawa"

I didn't mind what there talking about wala rin naman akong naiintindihan Basta nakatoon lang ang aking paningin sa harapan. Umupo na ako kahit Hindi naman Ako Pinaupo, alam ko makapal na Ang Mukha ko Wala na akong paki alam. I also served myself bahala na. Dama ko Rin Ang mga tinginan Nila saakin, pero hindi na importante yun ang mahalaga ay malagyan man lang nang kunting laman---ay hindi maraming laman ang aking tiyan bago ko suungin ulit ang kagubatan para hanapin ang babaeng yun.

"Wag ka nga maingay bening nakakahiya"

I feel the girl earlier press herself towards my body, pero Hindi man lang Ako tinayuan, hayss mukhang ka Zoe na ata mag rereact Ang mga hormones ko sa katawan. Ano ba naman to kahit sa harap nang hapagkainan, puro kamanyakan parin ang nasa utak ko, tsk cant blame me that girl is a freaking living temptation, akalain mo yun sa liit nang babaeng yun kayang pahabain ang leeg nang dragon ko.

"HAHAHA nga pala napapakain niyo na ba Ang bihag?"

"Hindi pa, tsk kayo na nga magpapakain don Ang sungit sungit, tapos kakampi pa yung hayop na kinulong rin natin"

Hindi ko na sila tiningnan pa at kumain lang Ako Ng kumain, hinahaplos Naman nitong Babaeng ito Ang aking likuran, gusto ko mang Alisin pero busy pa Ako sa pagkain saaking harapan, mamaya ko na nga siya papansinin.

"Ano kaba papagalitan tayo ni chip nito pag Hindi niyo yun pinakain"

"Oo na nga"

Uminom na ako ng tubig at hinimas Ang aking Tiyan, boung buwan Ngayon lang Ako nakakain Ng masarap grabe parang gusto ko maiyak sa tuwa Hindi ko alam na mahirap pala ang maging mahirap.

MS. HAVEN (Under Revision)Where stories live. Discover now