HEY! MR. SIMON //BOOK1 (COMPLETED)

PART 43. STAY AWAY FROM MY SON

ZHIEL POV:

"Good afternoon sir," I greeted sir Matthew the father of Simon.

"Good afternoon eha, sit down," he uttered.

"I know that you are my son's girlfriend, did you know what Simon's obstacles right now," he asked me.

"He cannot stay in his house dahil kinuha ito ng kompanya," he uttered na nakakapagpagulat sa akin.

"I-i-i- i never knew this sir, ba-bakit naman kinuha sir? E' sa kan-ya yun diba?" I asked na nag-aalala.

"Simple because, he don't follow his father's advice. Ms. Zhiel kung ayaw mong makita ang aking anak na maghirap layuan mo siya," he uttered.

Nabigla ako sa kanyang simabi kaya napatahimil ako.

"Mahal ma mahal ni Simon ang kompanya, pagmawala to sa kanya sigurado akong—," pinutol ko ang kanyang sinabi.

"Ganyan na ba kayo kamatapobre sir, kaya gusto mong layuan ko ang anak niyo? Gusto mo kaming paghiwalayin, nagmamahalan lang naman kami e' bakit ginawa niyo to? Akala ko nasa pelikula og story lang to nangyayari, totoo pala," I uttered na napapaluha ang mga mata.

"Sa tingin mo bagay kayo ng anak ko. Isa ka lang dakilang hampas lupa. Baka di lang niya alam na pinipirahan mo lang siya," he uttered na mas lalong nakakapagpaluha sa akin.

"Hinding-hindi ko magagawa ang perahan siya. Ni hindi man akon nanghingi ng pera sa kanya," I sobbed.

"Talaga, di mo alam habang ang mga magulang mo nagsasaya ng sa perang binigay ng aking anak," he uttered na nakakapagpagulat s akin.

"My son gives money to your parent," he utterd na hindi ko talaga alam kong ano ang pinahiwatig niya.

"Mga mukhang pera," he uttered na mas napapaluha ako.

"Stay away from my son. Alam kong nakakaramdam ka sa mga nangyayari sa kanya," he uttered.

"I will never obey you sir, I love your son. He loves me too. We both love each other. If you cannot love Simon the way I love him, please treat him as your son atleast," I uttered.

"KAHIT ANONG MANGYARI HINDI KO IIWAN SI SIMON," diin kong sabi at umalis.

"Wala kami sa movie oh sa storya man lang, bakit ko naman hahayaang mawala ang taong mahal ko," I cried at sumakay ng taxi.

"Kring! Kring! Kring!" My phone rings repeatedly.

"Hello," I uttered.

"I warned you Ms. Ngag," sabi ng nasa kabilang linya na boses ng ama ni Simon ang naririnig ko.

"MAHAL KO SI SIMON sir, pasensya na kung di ko kayo masusunod," I uttered.

Habang sumasakay sa kotse, napapaluha at napahikbi nalang ako. Di ko na iniisip kong anong sasabihin ni manong driver. Di ko talaga kaya mawala si Simon, di ko rin kaya na makikita siyang maghihirap.

"Andito na ata tayo sa sinabi mo ma'am," sabi ng driver.

Agad kong binayaran si manong at before ako makapasok sa apartment, inaayos ko muna ang sarili ko.

"Di niya ba mahahalata na umiiyak ako," I uttered na tumitingin sa maliit na salamin ko.

Nagtext ako sa kanya na dumating na ako kaya pinagbuksan niya ako ng pinto.

"My dear," bungad niya sa akin at ngumingisi pa.

Agad naman napalitan ang reaction niya when he saw my eyes.

"Umiiyak kaba galing?" He uttered at hinahawakan ang aking mukha.

"Hindi e' kasi natama yung ulo ko sa pader kanina sa kompanya kaya naiyak ako sa sakit," pagpapalusot ko at agad naman niyang hinalikan ang aking mga ulo.