Chapter 33: Father

540 33 8
                                    

CELESTINE'S POV:

Gumising ako ng maaga today kasi may school pa ako. Bumaba na ako para Kumain. Nagulat ako nung Nakita ko si mom na gising na. Himala maaga nagising si teacher haha.

Celestine: Good Morning

Irene: Good Morning baby... Oh I have something to tell you pala

Celestine: What?

Irene: We won't be going to school

Celestine: Why?

Irene: You have to rest and I have to take care of you

Celestine: Because of my disorder right?

Irene: No of course not... I love you my princess that's why I'm doing this for you

Celestine: Yeah right... By the way, dad's going home today right?

Irene: Oh yeah Sinabi niya sa akin kagabi

Celestine: I miss him

Irene: Let's eat?

Celestine: ok

IRENE'S POV:

After namin Kumain, nagbonding muna kami. Para naman mabawasan kahit na konti Yung mga problema niya.

Napapansin ko na lagi siyang Nanghihina at namumutla. Is she okay? She's struggling nah and I can't do anything to help her. Please God, help my baby to be strong again. I can't lose her.

Nung kumakain kami ng lunch ni Celestine, tumawag si Greggy. Ano kaya kailangan nito? Nakarating na ba siya? Sinagot ko na lamang para masagot Ang mga katanungan ko.

*Calling Greggy*
*Answered*

Irene: Hello Hun?

Greggy: Hello Hun, malapit na ako I missed you na talaga

Irene: I miss you too Hun

Greggy: Can I talk to Celestine?

Irene: Osige tawagin ko lang

*Tinawag si Celestine*

Celestine: Hello Dad?

Greggy: Hello sweetie, wait for me ah I have something for you.. I missed you and I love you

Celestine: I love you too Dad.. I can't wait to see you again

Greggy: Ok abangan niya nalang ako baka mamaya nanjan na ako hehe

Celestine: Ok Po bye dad I love you Ingat Po kayo

Greggy: I love you too My Baby

*Call ended*

CELESTINE'S POV:

I'm so happy that dad is going home nah I really missed him. I miss his hugs, kisses, smell, everything. Unang-una Kong gagawin kapag Nakita ko siya ay yakapin siya at hahalikan ko siya sa pisngi.

IRENE'S POV:

Celestine is so happy to talk to her father again. They're so close to each other, nakakainggit. I wish I'm that close with her din. Pero kahit Ganon, mahal na mahal ko parin siya.

6:00 IN THE EVENING

IRENE'S POV:

Gabi na and Hindi pa dumadating si Greggy. Ano na Kaya nangyari dun? Nag-aalala narin si Celestine sa kanya. Ayokong ma stressed siya dahil Dito kaya pinatulog ko muna siya.

Ilang Oras lang Ang nakalipas at may tumawag sa phone Kong unknown number. Sino kaya toh? Nakidnap ba si Greggy? Anong kailangan ng mga toh? Ang daming mga tanong iisa lang naman Ang sagot.

*Calling Unknown number*
*Answered*

Irene: Hello?

Unknown: Hello is this Mrs Irene Araneta?

Irene: Yes ano pong kailangan nila?

Unknown: Ma'am Your Husband is here in the Hospital Po

Irene: What? Why? What happened?

Unknown: Nahulog Po siya sa bangin and sadly he didn't make it Po.. Dead on arrival Po siya...

Irene: Oh My God! Greggy!! *While crying*

Unknown: You can see him Po sa ********* HOSPITAL... I'm sorry Mrs. Araneta

*Call ended*

Celestine: Mom? What happened?

Irene: Celestine! *Ran to celestine and hugged her*

Celestine: Is there something wrong? And where's dad nga pala?

Irene: Celestine we need to talk

Celestine: Let's go inside my room

*Inside the room*

Irene: Celestine, Your Dad *Cried*

Celestine: Why?

Irene: Nahulog siya sa bangin and he didn't make it..

Celestine: What? My Dad?

Irene: Yes Anak I'm sorry *hugged Celestine*

Celestine: Dad!!! Why!! *Break down*

Irene: Anak! *Crying*

Celestine: Let's go to the hospital I want to see him

CELESTINE'S POV:

Dad! Why did you leave me? You said you love me Diba? You said noon na you will never leave me alone! Dad! How dare you break your promise! I need you dad.. I love you

IRENE'S POV:

Ngayon ko lang Nakita si Celestine na nag break down. Hindi ko mapigilang umiyak nang Makita ko siyang sobrang nasasaktan. Greggy, Bakit mo naman kami iniwan? Paano na si Celestine? Paano na Yung family natin?

Pagkarating namin sa hospital, Nakita agad namin ang Isang labi sa kama pero nakatakip ito ng kumot na puti. Lumapit si Celestine sa labi at tinanggal niya ng dahan-dahan Yung puting kumot. Nung Nakita niya si Greggy, Niyakap niya ito agad at hinalikan niya ito sa noo. Ang hirap Hindi lumuha Lalo na't nakikita mo Ang Anak mong umiiyak.

Hindi nagsi-sink in sa akin na si Greggy talaga yon. Yung parang Hindi ako naniniwala na Wala na talaga Ang aking Asawa. Nung lumapit ako Kay Greggy, biglang nagbalik Ang mga alaala naming dalawa. Hindi ko tanggap Ang pangyayaring ito. Ano ba Greggy gumising ka! Mahal na mahal kita.

CELESTINE'S POV:

Dad please wake up! Nakayakap ako sa kanya ngayon. I can't accept this situation. Dad won't leave me. He promised! I will never let go of this hug hangga't Hindi siya gumising. Dad! Gumising kana. I need you!

After an hour, tumawag Sina Kuya Luis and I think nalaman na nila.

*Calling Luis*
*Answered*

Celestine: Hello Kuya?

Luis: Where's Dad? What happened to him? Tell me Celestine!

Celestine: Kuya, Mom will talk to you nalang..I can't explain normally cuz I can't stop crying

*Binigay ni Celestine Yung phone Kay Irene*

Irene: Luis! Anak! You're dad is gone *crying*

Luis: What! Why Anong nangyari!?

Irene: Nahulog siya sa bangin and he didn't make it..

Luis: Tatawagan ko si Alfonso para Malaman niya toh! DAD!

*Skip*

CELESTINE'S POV:

Today is my dad's burial, I can't stop thinking that dad will never be in our side anymore. I can't stop crying today. I love him so much.

IRENE'S POV:

Ang hirap pigilan Ang aking nararamdaman na nakikita si Celestine na nasasaktan at nakikita si Greggy na iiwanan na Kami. Greggy, Sana Masaya kana. Napakabuti mong ama sa mga Anak mo. Mahal na mahal kita aking Asawa.





FORGOTTENTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon