FORGOTTEN

Chapter 36: Love

CELESTINE'S POV:

Walang nakakaalam na Depressed parin ako Hanggang ngayon. I'm just Pretending na ok na ako. Kasi pasko at magbabagong taon narin. I want our Christmas and New Year to be happy.

Well, Minsan Napapansin nila na matamlay ako but sinasabi ko lang na pagod ako. They Don't believe it sometimes. Kaya they always act oa hahaha.

Only Thea knows what I'm experiencing right now. Kaya siya lang Ang napapagsasabihan ko ng mga problema ko. Hindi naman kasi maiiwasan Ang magkaroon ng family problems.

Everytime I woke up, I always remember dad. That's why I'm always crying at night. Day by Day, I always find dad's hug. I miss him. Every second in a minute. Every minute in an hour. Every hour of the day. Everyday of the week. Every week of the month. Every month of a year.
.
.
.
Nagbonding kami ngayon ni Thea and we decided na Kumain nalang sa expensive restaurant.

(Shala expensive restaurant- otor)

Naging matamlay Nadin ako this past few months kaya Hindi ko maiiwasan Ang mahilo ng Basta Basta. And alam na ni Thea Ang gagawin Everytime na nahihilo ako. She take me to the clinic and ask for some medicine and pinapatingin narin niya ako sa doctor.

The Doctor said na my depression is getting worst everyday. Kaya I should double Ang pag-iingat ko. But I don't care about my health. I only care about my family's health. It's ok na mamatay ako kaysa maging mahina Ang pamilya ko.

Pagkauwi ko sa bahay, Nakita ko si Mommy Tsaka Mama Imee na nakaupo sa Sala at nanonood ng TV. Nakita rin naman nila ako agad kaya binati nila ako.

Irene: How's the bonding?

Celestine: It's fine Po

Imee: Mukhang matamlay ka ata.. okay kalang ba?

Celestine: Ah yes Po

Irene: Tabi ka samin nood Tayo

Celestine: Sige Po lagay ko lang po tong bag ko sa room ko

Imee: Sige Balik ka Dito ah

Celestine: Sige Po

Binaba ko na Yung bag ko sa kwarto at nagpalit na ako. Bumaba na rin ako agad. Umupo na ako sa gitna nila. I remember dad again. This is how we bond together kasi. We watch movies.

Celestine: Tita, Mommy?

Imee/Irene: Yes?

Celestine: Do you believe in reincarnation?

Imee: Slight

Irene: Don't know... Why?

Celestine: If I die, would you believe that I'll reincarnate for you?

Irene: What do you mean?

Imee: Shh Celestine wag kang magsalita ng Ganyan

Celestine: *Smile* Just kidding

Imee: Manood nalang kaya Tayo

Irene: Oo nga

IMEE'S POV:

Ano kaya Ang ibig Sabihin ni Celestine? May problema ba? Bakit Ganon Yung tanong niya?

IRENE'S POV:

Nagulat ako sa tanong ni Celestine sa Amin. Bakit niya Tinanong yun? Bakit niya nasasabi Yung mga ganong bagay?

.
.
.
.
Nakatulog na si Celestine sa Tabi namin ni Manang. At naisipan namin na ayusin nalang Ang pwesto niya sa sofa dahil Hindi namin siya kayang Buhatin papunta sa Taas.

Nung nagising siya ay tinanong namin siya kung bakit Ganon Ang tanong niya kanina. And Ang Sabi niya gusto lang daw niya Malaman kung naniniwala kami sa mga Ganon. Well, naniniwala naman ako. Pero kung talagang may reincarnation, nasaan Ang reincarnated na Greggy ko?

Habang kumakain, reincarnation parin Ang mga tinutukoy ni Celestine. Ano bang Meron don at nasasabi niya yun.

Celestine: I promise, when I die, I will reincarnate for you Mommy and Mama Imee

Imee: Hmm?

Irene: Celestine? Kanina ka pa... No one will die ok

Celestine: I know, but Incase lang para alam niyo haha

Imee: Celestine, may sakit ka ba? Sabihin mo Yung totoo!

Celestine: Nothing

Irene: Then why do you always talk about dieing?

Celestine: Because dad died and I want him to reincarnate but I think it's impossible nah...

Irene: He will...

CELESTINE'S POV:

I feel bad in lying in front of them. Alam ko naman talaga na mamamatay Nako charizz. But seriously, the doctor said na pwede ko tong ikamatay. Maybe pagkatapos ng new year pwede nakong sumama Kay dad hahaha.