Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Hikayeme oy vererek destek olmayı unutmayın 🖤 Keyifli okumalar 🤍
Sınır: 700 Oy ~ 200 Yorum
~ 17 ~
30.08.2021 (Günümüz)
"Yeterince inandırıcı oldu mu?"
Oturduğum koltuğa iyice sinmiş, saklanırken Bora'nın arabaya binmesiyle yola koyulmuştuk.
"Şahsen ben öldüğüme inandım."
Küçük bir gülüş sesi duyduğumda bende gülümsedim. Bunu görmüyordu ama önemi yoktu.
"Sen bile inandıysan her şey yolunda demektir."
Arabayı sürerken bana hala yanıt veriyordu. "Bence artık susmalısın, takipte olanlar senin bir deli olduğunu düşünebilir." Muhtemelen bizi hala takip ediyorlardı. Buraya gelirken Bora beni evde tek bırakma fikrine hiç sıcak bakmamış, beni otoparkta arabaya saklayarak yanında getirmişti.
"Ya da telefonla konuşan sıradan bir insan olduğumu düşünürler." Bu da bir ihtimaldi elbette ama riske gerek var mıydı? Arabada olduğumu anlayabilirlerdi.
"Yine de biz işimizi garantiye alalım derim."
"Nasıl istiyorsan küçük hanım."
İçimden hitap şekline binlerce küfür ederken dizimi koltuğa geçirmeyi ihmal etmemiştim. Darbem elbette ona hafif bir sarsıntıdan başka bir şey yapmamıştı. Son model jeep arabasında ne bekliyorsam!
"Sakin ol kedicik."
Devrim Bora Dizdar (30.07.2021)
Dizlerinde yatan kadının gözlerini yummasıyla, Bora iliklerine kadar hissettiği bir acıyla baş etmeye başlamıştı. Ellerini yanağına koymuş, onu hafifçe sarssada açmıyordu Bade gözlerini.
"Bade, hadi güzelim aç gözlerini. Konuş benimle."
Bunu yapamayacağını biliyordu aslında Bora. Sadece onu kaybetmekle yüzleşemiyordu.
"Konuşmasanda olur, öpebilirsin ama yalvarırım aç gözlerini. Bana bu acıyı yaşatma, lütfen!"
Yalvarıyordu Bora dizlerinde cansız bir şekilde yatan kadına ama Bade bunları duyamayacak kadar derin bir uykudaydı. Yanağına yasladığı avucunu usul usul kalbine doğru götürürken deli gibi kokuyordu. Ya beklediğini hissedemezse, ya atmıyorsa kadının kalbi...
