Attaining The Unreachable (Crossing The Line Series 2) ✅

A.T.U-10

I'm still inside of my car and looking at him from the side mirror. His face still looked the same as he were 2 years ago. He's wearing a Navy Blue Tshirt, Fitted Jeans and Versace Trigreca Sneakers when he went out from his car. Nagulat ako nang bigla niyang yakapin si Kyle.

A minute has passed when Kyle let go from his hug. I opened the window beside my driving wheel to hear what they're saying.

"What are you doing here in Laguna? Gusto mo sabay ka na sa 'kin?" he offered to Kyle.

"Well, I'm going to one of the Resorts here in Laguna and I'm with my friends." sagot ni Kyle and he pointed out my car.

I can see him touching the back of his head. He still had the same mannerism when he's shy to say something like the guy I met two years ago. I just shook my head in disbelief.

"OMG! Nandito na pala yung magsusundo satin Ezra. Bumaba ka na diyan!" rinig kong sigaw ni Levi habang nakatingin dun sa lalaki.

"Nasiraan pala kayo ng sasakyan? Kung gusto niyo, ihatid ko nalang kayo sa pupuntahan niyo since dito rin pala sa Laguna yung resort kung saan kayo magce-celebrate." that guy said to Kyle.

"Carlos nakakahiya naman, tsaka malapit na din dumating yung susundo sa 'min." Kyle declined.

So, his name is Carlos. Carlos Casannova will fit as his full name. May gusto pa yata siya kay Kyle. I'm not gonna let him hurt my friend just like what he made me feel.

Bumaba na ako ng kotse. I'm wearing a cap and a facemask to cover my face. I looked at the guy named Carlos intently. He looked at me and I can see the shock on his face. I bet he can't remember me. It's been 2 years after all.

"Sir, you heard my friend declined your offer. So, go ahead and drive your car and leave us alone." I coldly said to Carlos.

"Ghorl, okay ka lang. Bakit ang moody mo? May buwanang dalaw ka ba? Nag-mamagandang loob na nga yung tao." Levi patted my back while saying those words.

"I know. Pero syempre may karapatan din naman tayong tumanggi at dapat lang na respetuhin niya yon." magkasalubong na ang aking kilay sa sobrang inis.

20 minutes lang naman kaming nasa loob ng sasakyan ni Carlos pero parang antagal ko na don. Hindi ako mapakali dahil panay ang sulyap niya sa akin mula sa rear-view mirror ng kotse niya. Magkatabi sila ni Kyle sa harap habang dalawa naman kami ni Levi sa likod. Tinulungan niya sila Kyle at Levi na ibaba ang mga gamit mula sa compartment ng kotse niya at syempre di ako nagpatulong sa kanya na kunin ang akin.

"Yes, sir. Magsisimula po yung party ng 1 pm. Dun po kayo sa exclusive pool sa may left side." sabi ng babae sa front desk at tinuro yung left pool nang magtanong sa kanya si Carlos.

Mukhang dito rin siya sa resort nila Zein patungo. Kanina pa ako nagtitimpi dahil ayoko talaga siyang makita. At malalaman ko pang dito rin siya mananatili in 2 days dahil birthday daw ng friend niya.

Hinatid kami ni Zein sa Executive Suite ng resort nila. May kanya-kanya kaming bedroom na apat, isang comfort room at malaking living room. Nilagay ko sa closet ang mga gamit ko. Nagpalit na rin ako ng suot. I'm now wearing a pair of Blue Rash Guard Long Sleeve, Short Pants and my Gucci Sunglasses na nabili ko sa U.S. I applied a sunscreen on my arms and legs to protect my skin from the sun. Bawal daw kasi akong magbabad sa araw sabi ni Mr. Alvarez nung magpaalam akong may pool party akong pupuntahan.

I'm not wearing my cap and facemask nung lumabas kaming apat sa Executive Suite kaya di na ako nagtaka nang may mga nagpa-picture sa aking mga staffs and guests sa resort. Isang malaking oval pool ang naka-reverve for the whole Rainbow Squad. Nasa right pool kami habang nasa left pool naman ginaganap ang birrhday celebration ng friend daw ni Carlos.

Humiwalay sa amin si Levi kasama yung random guy na dito niya rin nakita. Si Zein ay kausap ang manager ng resort. At si Kyle ay bumili muna ng coffee sa isang stall. Tinanong ko si Zein kung nasaan ang restroom at itinuro naman niya ito sa akin na nasa bandang likod ng resort.

Naghuhugas ako ng kamay sa tapat ng malaking salamin ng restroom nang pumasok si Carlos. Nagmamadali siyang tumakbo sa isang urinal na nasa likod ko para umihi.

"Ughhhhhhh! Shit matagal kong pinigil 'to!" he exclaimed while looking down on his thing down there.

Nakatingin lang ako sa reflection niya sa mirror na katapat ko nang humarap siya sa 'kin. Hinawakan niya ang dalawa kong balikat para iharap sa kanya. Hindi naman ako makatingin dahil wala siyang suot pang-itaas. Tinanggal ko kaagad ang pagkakapit niya sa balikat ko.

"Ano ba?! Talagang sa 'kin mo pa pinunas yung kamay mo pagkatapos mong ihawak iyan sa k-kung ano!" sigaw ko sa kanya.

"Hey, relax. Hindi ko naman hinawakan yung ano ko. Nakita mo naman 'di ba? Zipper lang ng pants yung hinawakan ko. Hindi ko naman ipapahid sa 'yo itong kamay ko kung marumi." pagdadahilan niya.

"You know what? Wala akong pake kung anong mga hinawakan mo, pero wag mo akong hahawakan dahil 'di tayo close!" I shouted as loud as I can.

Hindi ko alam kung tadhana ba ito o disgrasya dahil lagi kaming nagkikita at nag-aaway sa restroom. I admit na ako naman talaga 'tong laging galit sa kanya. He probably can't remember me anymore. My hair is now shorter than before and I also had an industrial piercing on my left ear.

"Kaya nga gusto kong makipag-close sa 'yo. Why do I feel like I did something wrong to you? This my first time seeing as beautiful as you are in this lifetime as I can remember." he blurted.

Hindi pa din talaga siya nagbabago. He's still a man with his sweet words. If I didn't know him 2 years ago, siguro na-fall na agad ako sa kanya. He's still charming and I can still smell his lemon scent that made me calm during that unforgettable night.

"I can't believe you," I whispered before I left him there.

----------

🌈💅