PROLOGUE

67 8 0
                                    

Someone's POV

Itago mo ang bata, bilisan mo Leonora itago mo si Katana!” sigaw ni Karmina sakanyang kaibigang si Leonora.

Utang na loob huwag mong pababayaan ang anak ko, sige na kunin mo siya at mahalin ng todo.” pag susumamo nito sa kaibigang tao.

Ngunit Karmina sigurado kana ba riyan? Paano kung hanapin ni Kalixto ang anak niya?” tanong ni Reo ang asawa ni Leonora.

Umiling lang si Karmina, at hinawi ang buhok nito saka huminga ng malalim.

“Wala ng paki alam saakin si Kalixto, itinakwil na niya kami. Dahil isa kaming tao ng anak ko.” humagulgol sa iyak si Karmina habang nakahawak sa dibdib.

Sa huling pag kakataon ay hinalikan niya ang kan'yang anak.

“Hindi ba alam ni Kalixto na may anak kayong dalawa?”

“Hindi na dapat malaman pa.”

“Isang lobo si Kalixto at tao kami ng anak ko, papatayin kami ng mga kalahi n'ya kung malalaman nila ito. Tama na ang alam nilang mag kasintahan kami.” 

Alagaan n'yo sana ang anak ko at mahalin na parang tunay n'yo ng anak. Babalik ako, at babayaran ko ang utang na loob ko sainyo.” dugtong nito saka ngumiti ng mapait.

Makaka asa ka saamin Karmina, hayaan mo mamahalin namin siya ng todo. Hindi kita bibiguin mahal kong kaibigan.”

Nag yakapan ang dalawa at tuluyan ng lumisan si Karmina, dala ang pag hihinagpis. At panghihinayang, gustuhin man n'yang magalit ngunit mahal n'ya si Kalixto.

Inalagaan ng dalawang mag asawa ang napaka gandang bata na si Katana, ipinaramdam nila na sila ang totoong magulang nito.

Shubidibudibi

Fall In Love With The Werewolf Prince (ongoing) Where stories live. Discover now