● Fᴏʀʙɪᴅᴅᴇɴ Lᴏᴠᴇ ● | SOPE | ✔

Chapter 28

______________________________________

How did we ever come to this?
I never thought you'd be someone I had to miss.

~Neko~
______________________________________

කම්මුල් දෙක දිගේ උණු කදුලු ගලාගෙන යද්දි උන් තැනම ගල් ගැහිලා වගේ හිටපු යුන්ගි බොද වුනු ඇස්වලින් බලාගෙන හිටියේ මොහොතකට කලින් හෝසොක් පිට වෙලා ගියපු දොර දිහා....

කොයි මොහොතක හරි හෝසොක් දොර ඇරගෙන ඒවි කියලා යුන්ගි බලාගෙන හිටියා..

හොසොක් ඇවිත් තමන්ට සමාව දේවි කියලා යුන්ගි බලාගෙන හිටියා..

මොන තරම් මෝඩ බලාපොරොත්තුවක් උනත් හෝසොක් දුවගෙන ඇවිත් තමන්ව වැලදගන්නකම් යුන්ගි බලාගෙන හිටියා..

ඒත් හෝසොක් ආවේ නෑ.

මිනිත්තුවක්...
මිනිත්තු දෙකක්...
මිනිත්තු තුනක්.......

ඔය විදිහට මිනිත්තුවෙන් මිනිත්තුව ගත වෙලා ගියත් යුන්ගි බලාගෙන උන්නු කිසිම දෙයක් සිද්ද වුනේ නෑ..

හෝසොක් කාමරෙන් පිට වෙලා ගිහින් විනාඩි දහයක් යද්දි කාමරයේ දොර විවර වුනේ ජින්ගේ අතින්.

යුන්ගි දිහා තියුණු බැල්මක් හෙළපු ජින් යුන්ගිගේ කදුලු ගලන ඇස් දිහා බලලා සමච්චලෙන් හිනා වුනේ යුන්ගි ලගට ළං වෙමින්.

"වාව්...ඔයා එහෙනම් අඩන්නත් දන්නවා නේද යුන්ගියා......!"

"කොහොමද ඔයා මෙහෙම කලේ....ඔයා දන්නවද...අපි ඇත්තටම ඔයාව විශ්වාස කලා..ටිකක් නෙමෙයි..ගොඩක්.....!"

එහෙම කියපු ජින් යුන්ගි ලගටම ඇවිත් නතර උනේ කෙලින්ම එයාගේ ඇස් දිහා බලාගෙන..

"ඔයා කොහොමද ඔයාට සහෝදරයෙක්ට වගේ සලකපු ජිමින්ට එහෙම කලේ යුන්ගි..ඔයා දන්නවද ජිමින් ඔයා වෙනුවෙන් කොයි තරම් වේදනාවක් උහුලගෙනද ඉන්නෙ කියලා....එයා..එයා එයාටත් වඩා ඔයා ගැන හිතුවා....ඒත් ඔයා...මොකක්ද ඔයා අන්තිමට කළේ...ඔයා දන්නවද ජිමින්ට ස්ලීපින් ටැබ්ලට්ස් ඇලජික් කියලා....!!!"

යුන්ගි ජින් දිහා බැලුවේ බය වෙලා වගේ..යුන්ගිගේ තැති ගැන්ම දැකපු ජින් යුන්ගි දිහා බැලුවේ කට කොනින් හිනා වෙන ගමන්.