● Fᴏʀʙɪᴅᴅᴇɴ Lᴏᴠᴇ ● | SOPE | ✔

Chapter 29

____________________________________

In the end,
we only regret the
chances we didn't take.

____________________________________

මින් යුන්ගි රෝනා ප්ලේස් එකෙන් ගිහින් දවස් දෙකකුත් ගත වෙලා ගියේ හිතාගන්නවත් බැරි තරම් ඉක්මනට..

නම්ජූන් වගේම ජිමිනුත් සම්පූර්ණෙන්ම සුවය ලබලා හිටියත් ඒ කිසිම කෙනෙක් හිටියේ හිතේ සතුටින් නෙමෙයි..

යුන්ගි ඉද්දි අමුතුවෙන් කියන්න විශේෂත්වයක් නොතිබුනාට යුන්ගි ගියාට පස්සේ රෝනා ප්ලේස් එකේ හැමෝටම දැනුනේ මොකක්ද කියලා හිතාගන්න බැරි අඩුවක්..

ඒත් ඒ හැගීම හිත අස්සෙම තියාගත්තා මිසක් කිසිම කෙනෙක් ඒ වහළ යට ඒ ගැන කතා කරන්න ගියෙ නැ..

ජින් එවලේ දැනුනු ආවේගෙට යුන්ගිට මොන තරම් දේවල් කිව්වත් මුල ඉදන්ම සන්හූන් කියන්නේ වැරදිකාරයෙක් නෙමෙයි කියලා විශ්වාස කරපු කෙනෙක් හැටියට යුන්ගි එයාගේ අයියා වෙනුවෙන් කරන්න හදපු දේ එයාගේ පැත්තෙන් සාධාරණයි කියලා ජින් දැනගෙන හිටියා..

ඒත් මාෆියා කියන්නේ සාධාරණය අසාධාරණය හොය හොය වැඩ කරන තැනක් නෙමෙයි..

ඒ නිසාම යුන්ගි ජිමින්ගේ ජීවිතේ අනතුරේ හෙළපු එක වගේම හෝසොක්ගේ ජීවිතේ නැති කරන්න උත්සාහ කරපු එක ගැන ජින් තවමත් හිටියේ යුන්ගි එක්ක අමනාපෙන්.

ඒත් නම්ජූන්...

සිද්ධිය ගැන දැනගත්තු ගමන් බෝම්බයක් වගේ පුපුරපු නම්ජූන් යුන්ගිව හොයාගෙන යන එක ජින් නැවැත්තුවේ බොහොම අමාරුවෙන්.

නම්ජූන් හිටියේ යුන්ගිව පණ පිටින් ගිනි තියන්න තරම් කේන්තියකින්.තමන්ගේ බොස්ට කවුරු හරි ඇගිල්ලක් තිබ්බොත් ඒ මනුස්සයගේ අතම කපලා දාන ජාතියේ කෙනෙක් තමයි නම්ජූන් කියන්නේ..

ඒ වගේම...හෝසොක්ට කවුරු හරි නරකක් කරන්න හැදුවොත් ඒ කෙනාට පහුවෙනිදා ඉර පායන හැටි බලන්නවත් සමාවක් නොදෙන හොදම යාලුවෙක් තමයි ජූන්..

සන්හූන් නිවැරදි කියන්න හරියටම සාක්ශි නොතිබුනත් එයා වැරදියි කියන්නත් හරියට සාක්ශි නොතිබුනු නිසාම යුන්ගිගේ කේන්තිය සාධාරණයි කියලා ඔප්පු කරපු ජින් නම්ජූන්ව සන්සුන් කරගත්තේ පැය ගානක් හේතු දැක්වුවට පස්සේ..