Chapter 1

59 5 1
                                    

Destine's. P.O.V

I'm sitting right now to my swivel chair while holding my pen and my book. These things are magical. I bit my lip to think carefully. Marami kami dito sa loob ng gusali kung saan may kanya-kanyang desk. Madami pang gusali para sa mga kagaya ko. We are writers. Our duties is to write the destiny of each person on the other dimension. Our dimension called Wrilumbos, where the immortal writers live. Sa kabilang dimensyon naman na kung tatawagin ay mortal dimension, ang bawat taong nabubuhay doon ay ang aming mga obligasyon. Since they are fetus, their destinies are depends on us.

From our childhood, we're trained to write and deployed our knowledges. Our parents are the ones who helped us because it's their obligations. Si Lord Benedict ay siyang namumuno sa aming lahat. Kahit ni isa sa amin wala pang nakakakita sa kanya. Boses lang ang pinanghahawakan ng mga matataas sa amin kapag humarap sila sa mahiwagang libro kaya naging sunod-sunuran lang din kami. The magical book were placed to the palace's holy room. Hindi pa ako nakapunta doon dahil masyadong strict ang mga council.

Our golden rule is, don't fall to your subject.

I started writing since when I was twelve years old. My first subject was the last subject of my Mother. My mother died at the age of 290. She was being workaholic. Aside from monitoring her subject in every morning to 10pm, she did finish first her obligations of being wife at home before she slept. The reason of her death was karoshi death, overwork death. She got heart attack due to stress and starvation. She was also lacked of sleep. Kahit mga imortal kami, nagkakasakit parin kami at namamatay pero aabot kami ng 600 yrs old above kapag iingatan lang namin ang mga sarili. Magmukha lang kaming matanda kapag nasa 300 plus na kami. From now on, my Father is the only family that I have and he's now 399 years old. Siya si Rodolfo Danehills.

Nauna pang namatay si Inay kaysa sa subject niya kaya tinapos ko ang nasimulan niya hanggang sa namatay ang subject na 'yun.

Pagkatapos nun, agad nasundan ng isa. She was a girl, I wrote her destiny until she died. Lahat kaming writers pwedeng makipag collaborate for assurance at para din ang mga taong extra sa buhay ng subject namin maisulat din ang mga kapalaran nila. We can make our subjects to be the antagonist and make it protagonist at the end. Our subjects either protagonist and antagonist. Lahat naman ng tao may mapaglalagyan sa huli. Isa na doon na kapag naging kontrabida ka sa love life ng isang tao magiging bida ka din sa huli dahil makakahanap ka rin ng taong nababagay sa'yo. Well, the life of person has no thrill if there's no complications and paradoxes. But our plans may be going complicated when there's unfamiliar subject will interfere to the life of our subjects, lalo na't hindi namin kilala kung sino ang may hawak na writer sa subject na iyun. Sa dami ba naming writers, syempre hindi namin kilala lahat ng co-writers namin. Kung gaano kadami ang bilang ng taong nasa kabilang dimensiyon, mas lumamang pa kami. Syempre ang iba sa amin hindi nagsusulat kundi nagtatrabaho ng ibang trabaho, gaya ng pagiging guard, kasambahay, pagiging negosyante at iba pa.

By the way, I'm Destine Danehills. 100 years old. I have a blond hair and it has a green highlights, it's inborn. I aslo have a porcelain skin. My eyes are emerald. I won't deny that I am deadly gorgeous but no boyfriend since birth. I don't know why, maybe the boys has no nerve to interrupt my life. Well, I have a long life and I don't want to be rushed. Kung meron sanang nagsusulat sa destiny ko, hahanapin ko talaga kaso kami ang gumagawa ng destiny namin. We're free to choose and it's really hard. Choosing is the hardest thing to do.

Pwede namang maisulat ang kapalaran ko sa kauri ko but sad to say walang mag-aksaya ng panahon dahil lahat kami busy sa buhay ng may buhay. Mga pakialamera at chismosa kumbaga. Kidding aside. Trabaho talaga namin ang pagiging pakialamera. That's it. Let's go back on earth.

Napahawak ako sa sentido. Saan na ako hahanap ng subject? Luminga-linga ako at nakita ko naman si Daphnie na nakatutok lang sa magic mirror niya. Meron din akong ganun. Magic mirror is really necessary for us to monitor our subjects on the other dimension. Ang panulat at libro naman na kung susulat kami ay direkta iyun sa kapalaran ng subject namin kaya bawal kaming magkamali.

Writer Of Destiny: The Opposition (On-going)Where stories live. Discover now