THE PSYCHOPATH CRIMINALS (Under Revision)

CHAPTER 8

Boung maghapon si Syn nakahilata sa kama nakatulokbong ng kumot at yakap ang isang unan, wala s'yang ganang lumabas o kumain. Gumagambala pa rin sa akin ang sinabi ni Theo.

"In two year he change a lot."

At tatlong taon na, sa araw na'to.

Napabuntong hininga s'ya ng marinig ulit ang mga yapag, kanina pa nila ito kinukulit na lumabas mabuti nalang naka lock ang pinto.

"Syn, open the door." It's Kael.

"Ate kanina ka pa namin hinihintay." Rinig nya ang boses ni Nisha.

Inis s'yang bumaling sa pinto. Hindi sila ang inaasahan kong kakatok sa pinto.

"Umalis na kayo, gusto kong mapag isa." Inis n'yang sabi.

Rinig n'ya ang mga yapag ng mga ito papalayo sa tapat ng pinto.

Inabot nya ang kan'yang telepono na nasa maliit na mesa sa tabi ng kama.

Pagbukas nya ay bumungad ang mukha ng kan'yang anak, ang matamis nitong ngiti, nasisingkit ang asul nitong mga mata at ang matataba nitong pisngi.

"Happy birthday my baby boy." Bulong n'ya.

"Namimiss kana ni Mommy, I miss you, so damn much. I love you....... please comeback." Her tears are starting to fall again, parang walang katapusang pag iyak tong buhay na 'to.

"It's still hurt..." Tuluyan na itong napa hagulhol, tatlong taon pero sariwa pa rin ang  sugat, ang sakit na nararamdaman nya. Pigang piga na ang puso nya sa sakit.

"Happy birthday to you, happy birthday to you.." Napahawak s'ya sa dibdib n'yang namimilipit sa sakit.

"Happy birthday, happy birthday.. happy birthday Nathan..." Niyakap n'ya ang kan'yang telepono kong saan makikita ang gwapo n'yang anak.

Napayakap sya sa unan ng marinig ang pagbukas ng pinto, his scent cover her nostril, it him, my husband.

Ramdam n'ya ang presensya nitong papalapit at panasinghap s'ya ng maramdaman ang  pagtabi nito. Umusog Ito saka yumakap sa kan'ya ng mahigpit.

"Wife.. I'm still here." He whispered with a husky voice.

Kinalas nya ang kamay ng asawa at hinarap ito.

"Marcus sabihin mo sa akin, nagkulang ba ako bilang ina?" Humugot s'ya ng lakas. "Bilang isang asawa?"

Marahan itong umiling at hinaplos ang pisngi n'ya.

" My wife is the most lovable mother in the universe."

Hinawakan nya ang kamay nito at pinikit habang dinadama ang mainit nitong kamay.  Kusang gumalaw ang katawan n'ya at yumakap sa asawa, kahit nakapikit ang mata nito ang kumakawala pa rin ang mga luha nya. Hindi nya napigilan AR napahagulhol sa balikat ni Marcus.

"Wala naman akong hinangad kundi ang maging isang mabuting  ina, pero bakit ganon—"

"Shhh.... Tahan na." Pag alo nito sa kan'ya at hinaplos ang buhok n'ya.

"Nawala pa sa akin ang kaisa isahan kong anak." Parang libo libong karayom ang tumusok sa dibdib n'ya.

Ang tanging pangarap lang ni Syn dati ay maging masaya, kasama ang asawa't anak nya. Magkaroon ng simple at masayang pamumuhay. Pero binago lahat ng yun dahil sa isang gabi lang. Na kahit sa panaginip ayaw nya ng ulitin pa.

"I will stay beside you... Forever." He faced me and wipe my tears. "It's all enough, we both suffered from what happened three years ago." Nagtagpo ang mga mata namin. "Masyado na tayong nasaktan, Hindi ko hinihingi na kalimutan mo ang nangyaring yun o patawarin mo ako sa kasalanan ko, pero kaylangan nating magsimula ulit."