Coming Back To You ♾ jicheol coupzi

014

#CBTYBeingLeeJungchanD14

Alas singko pa lamang ng umaga ay maagang nagising si Seungcheol. Kaya napagdesisyunan na niyang magluto ng almusal nila at huli na rin na makakasama niya si Jihoon.

Syempre mamayang alas dose ng hatinggabi ay mag-iibang tao na siya kaya naman mahirap man na tanggapin ang kanyang sitwasyon ay wala siyang magagawa.

Di rin niya alam na kung bakit sa lahat pa ng tao na makakaalam ng sikreto sa kalagayan niya ngayon ay si Jihoon pa. Si Jihoon na dapat walang kinalaman rito.

"This is getting worser than ever,why did they did this to me?."he asks this out of a sudden.

Kaya lang hindi inaasahan ay biglang kumulo na yung kettle saka nagmadali siya na patayin ang electric stove.

He sighed as he groans loudly. Tapos bigla niyang padabog na hinampas ang dining table.

Maigi na lang at mahimbing pa ang tulog ni Jihoon kaya walang makakarinig ng venting session ni Seungcheol.

Kung ito na lamang ang natatanging rason para protektahan niya ang nga taong malapit kay Jihoon,kailangan niyang gawin para mapatunayan na rin niya sa sarili niya na kaya niya ito ginagawa ay dahil MAHAL-

Di na naituloy dahil indenial na,manhid pa ang ating resident Nakta. He didn't really learn his lesson aite?. So he still needs to possess more bodies before he'll knows why on earth is this paranormal phenomenon happened to the both of them.

"Dwaesseo. (Forget it)"bulong nya sa kawalan bago pa tinapos ang kanyang niluluto.

At bago pa mahuli ang lahat,pinapaalalahanan ko kayo na walang karanasan si Seungcheol sa lutong bahay. Kasi alam mo na palaging mga katulong niya sa bahay ang gumagawa.

Wala siyang tanging ginawa kung hindi magkuha ng mga psychological treatment ng PTSD at anxiety disorder niya.

Nabalik siya sa realidad ng tatangkain nang tikman ni Jihoon ang niluto niya.

Akmang aabutin na niya ang mga chopsticks nang paluin bigla ni Seungcheol ang kamay nya.

"Yah!. You rascal!. Alam mo naman na ayaw ko sa lahat yung hinahadlangan akong kumain!. Pinaghirapan mo itong lutuin kaya kailangan kong kainin ito."naiinis na reklamo ni Jihoon kaya nagmakaawa na agad si Seungcheol.

"Alam ko naman na di masarap. Order na lang tayo ng seolleongtang sa labas please. Ttak hanbeonman!."nagsenyas pa siya ng isa kaya sinamaan lalo siya ng tingin ni Jihoon.

"Tsk. Di ko na kakainin sa isang kondisyon,mamaya nga pala ay evaluation ng Applied Physics ni Lee Chan. Kaya kailangan mong sumagot ng tama,base sa research ko napapag-aralan yun ng mga Business Ad course mga bandang 3rd year yun right?."he reminded the older about the class later.

Tumango naman kahit na walang ideya si Seungcheol sa sinabi ng nakakabata,malamang di na siguro mahahalata ng kaklase niya si Chan mamaya.

Pero tinikman pa rin ni Jihoon yung pagkain na hinanda. Tangsuyuk tsaka bibim naengmyeon ang hinanda niya.

"Tch masarap naman ah!. Anong sinasabi mong hindi,siguro nilagyan mo ng lason ito ano?."

Pero sa bawat inis niya eh hindi inaalintana ni Seungcheol ito. Nakakatitig lamang siya sa kanya na parang ayaw niyang pagsawaan ito. Tingnan mo nga naman,wala talaga siyang pagtingin para kay Jihoon oo grabe wala talaga.