019

17 2 0
                                    


#CBTYBeingNamDawonD19

"Bakit kanina ka pa nakatulala diyan?."tanong ng 19 year old na Jihoon kay 20 year old Seungcheol.

Kakatapos lang nila mag-ayos ng gymnasium para sa gaganapin na graduation ball.

Seungcheol got the top spot in their class,but he wasn't happy at all.

Because it was his hyung who will attend for him and not his father.

"Jihoon,bakit ganito na lang ako pakisamahan ni Abeoji na parang di ako nag-eexist sa paningin niya."he suddenly cries and then Jihoon stood beside him like a rock.

Wala siyang magawa para pakalmahin ang nakakatanda kasi hindi naman niya nararanasan kung ano ang pakiramdam ng nawalan.

Niyakap na lang niya ang nakakatanda at isinandal ang ulo niya sa dibdib niya para makaiyak siya ng maayos nang walang nakakakita sa kanila.

'Kahit papaano ay naipadama ko na kailangan niya ako ngayon. Bilang kaibigan na lang niya,hindi isang tao na nagmamahal sa kanya. I don't want him to know my secret,but eventually he will.'

Hanggang sa nakatulog na si Seungcheol sa tabi niya habang tinatahak nilang dalawa ang daan pauwi sa bahay niya.

Things will be better each day if you believe. I know deep inside that your father is so proud of you.

Sana matuto ka ring magpatawad,hindi man ngayon kung hindi sa tamang panahon na dumaan sa buhay mo.

Hinalikan niya sa noo ang hyung bago pa niya sabihan ang driver nila na sila na ang bahala sa sunbae niya.

Their friendship was so beautiful yet it was dangerous beneath the pain.

Sa wakas nagising na rin si Jihoon sa mga nagsasayawang puno sa tabi niya. Medyo magaan ang pakiramdam niya dahil nga nasa probinsya sila ngayon wala sa gulo na naiwan nila sa siyudad.

Bumukas na ang pintuan at nakita niyang si Seungcheol na nagsasalita lang tungkol sa presentation nila sa Art class.

Walang boses siyang naririnig sa hyung,nakatulala lang siya habang pinagmamasdan ang isa na tuwang-tuwa sa mga brainstorming na inilahad sa kanya kagabi.

Tila nabingi na nga siya mas maganda nga na ganito na lang silang dalawa.

"Lee Jihoon?."takang tanong ni Seungcheol.

"Yep."nakatitig na siya sa mga mata niya.

"Why are you cupping my cheek?."

Doon na siya napabitaw at iniwas ang tingin sa kanya. Aish down bad na Lee Jihoon,malakas na talaga tama mo sa utak. Nakakahiya,bakit sa lahat pa ng una kong naisip ang halikan siya bobo kang slapsoil ka.

Ang hirap magpigil letche ka bakit mo ako pinapahirapan ng ganito Choi Seungcheol?!.

Confused pa rin si Seungcheol pero bigla na lang siyang ngumisi kaya kinabahan naman ang isa.

Namumula na nga si Jihoon sa hiya kaya agad siyang nilapitan ng nakakatanda.

"Gusto mo akong halikan ano?."ngisi niya kaya mas lalong namula ang isa.

"T-Tigilan mo nga ako. Ganda ng gising ko eh sinisira mo."iwas niya pa saka pumasok sa banyo.

Sinundan naman siya ni Cheol,ayaw pa rin niyang maniwala sa alibi na ginagawa ni Jihoon.

"Nagsasalita ako tapos nakatulala ka ng halos tulo pa laway mo tapos lumapit ka at hinawakan mo pisngi ko. Para saan lahat ng yun?."

"Siguro proud lang ako sa eksplanasyon mo,itatap ko lang pisngi mo ganun pinalangunahan mo lagi ng konklusyon na wala namang kakwenta-kwenta. Naka-move na ako saiyo gago."aray na-gago pa nga siya awheat saiyo pren.

Coming Back To You ♾ jicheol coupziWhere stories live. Discover now