Nie wiem do jakiego typu ludzi się zaliczam. Jestem głupia ale też całkiem inteligentna. Potrafię rozwiązywać cudze problemy ale nie potrafię poradzić sobie ze swoimi. Lubię dużo wiedzieć na temat innych ludzi, chociaż ta wiedza wcale mi nie jest potrzebna. Każdego nowego tygodnia zaczynam wszystko od nowa, pragnę się zmienić i wierzę się mi to kiedyś uda. Choć czasem krytycznie patrzę na ten świat, wiem że sama potrzebuję masy pracy. Po za tym uśmiecham się, żartuję, płaczę i kłamię jak każdy choć codziennie obiecuję sobie tego nie robić. Czasem jestem z siebie dumna, lecz częściej po prostu zmęczona. Zwyczajnie. Co chwila porównuje się do innych żeby przed samą sobą uznać, że faktycznie nic nie potrafię i jestem tylko problemem. Nienawidzę mojej nadwrażliwości. Nienawidzę kiedy mi nie wychodzi, nienawidzę swoich wielkich słabości, nienawidzę swojego strachu, nienawidzę swoich ataków paniki. Codziennie nienawidzę żyć.Z pozdrowieniami od cichego, niedoszłego samobójcy
PS: to już ostatni na dzisiaj, obiecuję
YOU ARE READING
Brudnopis Samobójcy || depression
Teen Fiction- Kolekcjonujesz coś? - Blizny na ciele || "Brudnopis Samobójcy", czyli historia pisana w formie właśnie takiego notesu, ventbooka lub Brudnopisu. Znajdziecie tutaj smutne, a czasem zbyt prawdziwe cytaty, rzadziej rysunki albo krótkie fragmenty One...