Chapter Thirty Two

382 11 5
                                    





***

Chapter Thirty Two

Kelli's Point of View

"What? so you're not our granddaughter?"

"Obviously she wasn't. Hindi n'ya kamukha ang anak natin kahit ta'yo ay malayo."

"Well, our family doesn't have a hair color, you have! and the very first time I looked at you, I got very confused. I'm sorry for my behavior earlier."

Sinabi ko namang ayos lang saakin. Napansin ko namang madaldal si Felicia Anderson habang si Raymundo Anderson ay mukhang tahimik lamang, at paminsan minsa'y ngumingiti. Ngunit hindi pa rin maipagkakailang intimidating ito tingnan.

"I thought you're my Richy's daughter. He never got married." ani ulit nang ginang.

Ngiti lamang ang tanging tugon ko dahil hindi ko alam ang sasabihin. I actually anticipated the day I will meet them, the grandparents I thought my blood relatives, but it is indeed a happy turn of events, hindi ko sila kamag anak, at ibig sabihin lamang n'on ay hindi ko talaga kadugo ang greatest love ko.

Ilang oras naman ang naging bonding time nila Brent, Xavier at Xedrick sa kanilang grandparents na matagal rin nilang hindi nakasama.

"Your grandpa, always says 'when one door closes, another opens,' He was a good man, but a lousy cabinet maker." Mrs. Felicia Anderson joked with an accent.

Dahil sa sinabing iyon ng nakatatandang ginang na Anderson ay tawang tawa kaming apat na nakikinig. I didn't know their grandma were a good joker.

"Ngayon alam ko na kung saan ka'yo nagmana ng kapilyuhan." bulong ko kay Xedrick na katabi ko sa upuan. Nakangisi pa rin s'ya.

"You still your have your jokes, Meemaw." ani Xavier, nakangisi nalang na kaninang natatawa.

"Your grandma carry along her jokes all the way here from German, which I often has to put up with." ani ng nakatatandang Anderson na si Raymundo Anderson.

"Albern!" iritableng sagot ni Mrs. Felicia habang tumatawa naman ang asawa nito.

"Albern means silly."

"Isn't it a german word?"

"Yes."

Kasalukuyan kaming nasa patio as per their grandparents request for relaxation with us, roofless inner courtyard. The house patios have not covers or roofs and are paved between the house and garden, made of concrete, brick, stone, flagstone, gravel, and pavers.

Relaxing ang patio na ito dahil katabi lamang ng garden.

Si Manang Edna naman ay pinaghahandaan kami ng meryenda.

"I was a little bit of dissapointed when you all didn't come with Aaliyah and my Richard." pahayag ng ginang sa mataas na boses.

Bigla naman akong natigilan dahil kung nandito si madame Aaliyah ay malamang magagalit lamang s'ya sa akin.

Pinagaan naman ng magkakapatid ang loob ng kanilang grandma na bibisitahin din ito ng kanyang daughter-in-law at anak.



***





"Xed,"

"Hmm?"

"I love you."

I placed my head on his broady shoulders, can't help but to smile ear to ear when I looked at him the moment I told him those sentence.

"I love you most." He replied and kissed my forehead.

"Goodnight." I said.

Dumating na ang paglubog ng araw ka'ya naman ay napagdesisyunan na naming dalawa ni Xedrick ang magpahinga sa kanya kanya naming silid upang makapagpahinga na mula sa buong araw naming agenda at personal matters.

"Can you just stay here?" He asked, ngumiti lamang ako.

"May research pa akong aasikasuhin, mahal."

Hinawakan n'ya ang palad ko. "I'll do your research here, matulog ka na lang dito." He said without hesitations. Napangisi ako ng nang aasar.

"Ohh, you can?" napataas ang kilay n'ya at kiniliti ako ka'ya napuno ng tawa ko ang apat na sulok ng silid na ito.

"Surely, miss."

Hindi pa rin n'ya ako tinitigilan kilitiin.

Bigla kong naalala kung gaano s'ya katamad as a student sa academics n'on. Nadadala lamang ng parents n'ya ang pagpasa ng grades n'ya. He even often slept in a vacant room during General Assembly.

"I can do your research, as well as making you moan for me."

Pakiramdam ko ay pinamulahan at nag init ang buong mukha ko sa sinabi n'yang iyon.

"May gagawin pa ako, Xed. Magpahinga ka na lang dahil mahaba ang naging araw at oras mo sa farm." sabi ko at pilit tinatakpan ang adrenaline rush na nararamdaman ko dahil sa sinabi n'ya.

He specifically knows how to make me ask for more of him through intimate moments with him.

The urge of feeling not wanting to go to my room alone suddenly rush through my mind, pakiramdam ko ay parang gusto ko parin na makasama si Xedrick sa pagtulog ngayong gabi. Bukod sa nais na gawin ang isang 'bagay' na ginagawa namin. Pakiramdam ko ay tila parang gusto kong sulitin ang mga araw na magkasama kami.

"Okay, just let me know if you need a hand." he said and kissed me on my lips.

Iginaya n'ya ako sa pintuan hawak hawak ang aking palad. Hanggang sa makarating kami sa pintuan ay nagdadalawang isip pa rin ako kung aalis ba ako.

"Have something to share?" tanong n'ya ng magkaharap kami sa pintuan. Hinarap n'ya ako tila para magpaalam ulit. Napansin n'ya yata ang pag lalim ng iniisip ko dahil sa pag aalala, para hindi na s'ya masyadong mag alala ay ngumiti na lamang ako.

"I feel like I want to stay the night with you." diretsong sabi ko ka'ya naman ay lumaki ang ngisi n'ya.

"You're more than welcome, miss." He smirked and lift me in a bridal style after closing the door. Hindi ko mapigilang makagat ang aking ibabang labi.

I insisted on kissing him first passionately. Kisses did not cut until we are on his bed, he above on me and those burning eyes are all on me. Lust, adoration and need.

Ilang segundong naglapat ang aming maalab na mga mata bago muling ipinagpatuloy ang mas mapusok, maalab at malalim na halik, pagkasabik at pagmamahal ang nangingibabaw sa aking nararamdaman sa mga sandaling ito.

Pakiramdam ko ay nawala ang lahat ng kasalukuyang alalahanin dahil naglalakabay ang isip ko sa makamundong ginagawa namin ngayon.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 11, 2022 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Still YoursTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon