Mucize...
Bazen nefes almak bile bir mucizedir. Mucizeyi mucize yapan, imkansızlıktır. Ve hiçbir şey, onlar kadar imkansız olamaz.
Kadın... Gece Ateş doğdu, esir oldu. Esir büyüdü. Ailesini çok sevdi ama ailesinin tehlikeli olduğu, tabiri caizse "...
SINIR: 50 OY 100 YORUM. (DOLMAZSA BÖLÜM GECİKECEK)
Öncelikle part part atacak olmama rağmen, neden bölüm bu kadar uzun oldu anlamış değilim bxksnxkskx sonraki part bir tık daha kısa olacak.
Ee nasılsınız? Beni sorarsanız ben DOĞDUM!
AYNEN! BUGÜN BEN DOĞDUM!
GÖKÇE DOĞDU!
17. BÖLÜMÜMÜZ 17 NİSAN GÜNÜ VE GECE'NİN DOĞUM GÜNÜ!
Nasıl denk getirdim, inanın ben de bilmiyorum. İstemeden oldu bxısjmxzkmxs
Doğum günümü kutlayan herkese çok teşekkür ederim, iyi ki varsınız. Hep var olun.
Peki bölümü atmayı unutan benim sıfat-ı eşgal 👁️👄👁️ bzksnxksmxks ama siz de hiç hatırlatmıyorsunuz yaniii
Peki sizce kim dış görüşününüşüzü sevin dedikten sonra kilolu diye sokağın ortasında ağlamıştır... Bununla ilgili bir şeyler ekleyeceğim bir sonraki bölüme. Cidden hassas bir konu ya.
Yeni bölümümüz bir okuyucumuza ithaf edilecek. Kime diye sorarsanız, en çok yorum yapana, oy vermiş olana ve beni takip edene... Her bölüm böyle olaylarımız olacak. Her bölümü bir kişiye ithaf edeceğim.
Hadi bölüme geçelim...
📋
ÖNCEKİ BÖLÜM ÖZETİ
Batuhan, Gece ve herkes hastaneden çıktı. Gece, Batuhan'ın evine gitti ve büyük bir dönüm noktası yaşandı. Ateşli dakikalar, küçük bir başlangıçtı. Birlikte uyudular ve şimdi yeni bölüm...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
17. BÖLÜM 1. Part
"DOĞUM GÜNÜ"
"Bugün benim doğum günüm."
🌑
135 gün önce...
Sabah uyandığımda, yatakta yalnızdım. Buna hafif bozulmakla beraber, bir daha onunla uyumamaya da söz vermiştim. Odadan çıkıp onu aramak yerine, telefonunu çaldırmayı tercih etmiştim. Hemen açmıştı.
"Neredesin sen?" dedim, hafif sitemli bir sesle. Mis gibi uyumuştuk ama yalnız uyanmıştım. Eğer tuvalette falansa, cidden komik olurdu.
"Senin evindeyim. Kalk ve buraya gel." dedi Batuhan, sakin bir sesle. Hayret, şaşkınlık, merak, korku, endişe... Hepsi aynı anda geçti içimden. "Korkma. Önemli bir şey yok." dedi, gerildiğimi hissetmiş gibi.
