PAGE 721

KABANATA 2

NAPAKURAP AKO habang nakatitig sakanya.
"SEÑORITA?!!!" Naitulak kosiya sa bigla at napaubo.
"M-mona n-nandito ako sa itaas!" Sigaw ko pabalik at naka tingin sa kanya na naka upo na saisang gilid.

"Diyos ko Señorita ba ka ay mahulog ka diyan bumaba napo kayo ako ang malalagot kay Don Gustavo kong may mangyayari sa iyo.."
Sabi niya na mukhang naiiyak..

"Bababa na" sabi ko at tinignan si Arturo.. At inilagay ang dalawang daliri sa mata ko at itinuon sa kanya.

"Nakikita kita!!! Hmppp" sabi ko sakanya at inabut ang lubid at nag pa dausdos..

"Nako señorita huwag mo nang gawin iyon ulit baka ay aatakihin ako sa murang idad" sabi nito at pinaypayan ang kanyang sarili.

"Halikana may gagawin paako" sabi ko at inirapan ang punong mangga.
Napahawak ako sa puso ko.

Anong pakiramdam iyon? Bakit ngayon kolang iyon naranasan?

"Mona masama ang pakiramdam ko. Akoy papanhik na saaking silid" sabi ko umakyat na sa taas at Pumasok saaking silid.
Napatingin ako sa punong mangga na nasa kalayoan..
Napalingo ako at humiga sa malambot kong kama at pumikit hanggang sa nakatulog ako.

KINABUKASAN Ay maaga akong ginising ni Ina upang makapaghanda ako.
"Ina sasama ako kina Mona" pamamaalam ko at agad na sumakay sa kalesa.
"Nako señorita napakagulo ng pamilihan ng nga prutas,gulay, karne at isda" sabi ni Manang belen.

"Nako huwag kayong mag alala ayos lamang iyon saakin" sabi ko at napangiti sa kanila..
Agad kaming bumaba ng dumating nakami..

"Inay Dumating napala ang malditang si Isang? Nako nako! Mag iingles nanaman iyan porket nakakapag asawa nang isang Dayuhan ay mag papakitang gilas na iyan sa mga tao" sabi ni Mona..
Napalingo nalamang ako sa kadal dalan nito.

"Look who's here? A poor people with their so called señorita" sabi nang babaing napuno nang Kolorite ang mukha. Tila naiintindihan ko ang kanilang pinag sasabi at parang alam ko ang wikang ingles.

"Inang ano daw? Diko naiintindihan ang sinasabi niya " sabi ni Mona..

"I think Their Señorita don't know how to Speak in English. She only know 2 languages poor" sabi ng mga ito at nag si tawanan hindi ako nakatiis at tinignan ang mga ito..

"I don't know who are you and where are you from but let me remind you , don't you ever say a word
Behind me.. I can ripped your mouths off so shut up ang mind your own business"
Sabi ko na ikinagulat nila, tinignan ko sila ulo hanggang paa
At tinalikuran..

"Marunong ka sa wikang iyon Señorita? Hindi bat di tinuturo ang lenggwaheng iyon rito dahil kalaban sila ng Español?" Sabi ni Manang belen napakabit balikat nalamang ako..

Agad kaming bumili nang mga sangkap hanggang sa mapatigil ako dahil sa isang dalagitanang kumakanta mukhang nasa Labing anim na ito at mukhang may kaya dahil sa kanyang pananamit..
maraming nag daanang kalesa.
Lalapitan ko sana ito mg bigla itong mawala..

Nasaan nayon?

Hindi ko alam pero parang may iba sa kanya..
Biglang may kalesang huminto sa harapan ko pag tingin ko ay agad akong napangiti nang makita si kuya iyon.
Kaya napag pa siyahan naming umuwi nalamang.

Sinukat ko ang dala niyang pasalubong at napag isipan yun ang aking isusuot sa kasiyahan mamaya.

"Kuya tug tugan mo ako nang kahit ano" tanong ko sa kanya at tumabi sa kanya.
Agad siyang nag pa tugtug ng musikang nakakaindak.
Kaya napatawa ako at sinasabayan iyon ng palakpak.

"Napakagaling mo kuya" sabi ko at niyakap ito. Patuloy ito sa pag tugtug kaya napa pikit ako. Habang sinsaulo ang bawat nota ng kanta..

"Señorita may naghahanap sa iyo" sabi ni mona..
Kaya napatayo ako at nag paalam kay kuya napatigil ako ng makita si Constancia.