Chapter 07

884 40 5
                                    

Chapter 07

"You're someone to be proud of."


His voice echoed in my ears. It was strange that his words reached the depths of my heart instantly, making me silent for a moment, and with that, I knew that I was in trouble. As I held my gaze to Liam, there was another doubt growing inside of me; another branch of fear bloomed. It affected me in a way that I became scared even more because of what I heard.


Dahil sa takot ay dali-dali kong tinanggal ang kamay niyang nakapatong sa ulo ko pagkatapos ay tumayo. Tuluyan kong nang iniwas ang tingin ko sa kanya. Nagsimulang manginig ang mga kamay ko na sinabayan ko ng pagkutkot. Hindi ako mapakali bigla at pakiramdam ko ay napuputol ang bawat paghinga ko.


Liam was confused on why I shoved his hand and distanced myself. I had anxiety, and now I have to find a way to stop it from getting worse again. This is the second time that I'm having an attack as I talk with Liam... I don't know why, but his words sounded remorseful.


"Magiging busy ka ba kapag nakabalik na tayo ng Maynila?" Nauutal kong tanong sa kanya. Nagawa ko pang kontrolin ang boses ko kahit inaatake na ako. I'm getting swayed, and it's not good. I should have never let my guard down if I knew that this would happen. I don't want to look like a psyche in front of him.


"I think so," he replied, which made me smile.


"That's good to know," I whispered and was relieved to know that he's going to be busy. But the project, he's part of it. How am I going to distance myself from him if I'm the head of the project and he's always coming with us?


"What's good about that?" He questioned with his forehead furrowed. I felt my lips dry as I'm getting restless. I thought Liam didn't hear me, but unluckily, he did. I was only talking to myself, and yet he still heard it.


"N-Nothing... Magiging busy din ako sa mga susunod na araw kagaya mo. Kapag bumalik na ako ng Maynila, balik na naman sa dati."


"Ma-mimiss mo ako, ano?" May halong pag-aasar sa tono ng boses niya kaya umangat ang sulok ng labi ko.


"Asa ka. Bakit naman kita ma-mimiss? Sino ka ba? I only know him as Saga's younger brother and nothing more. "Uuwi na tayo bukas. Kapag nakabalik na tayo ng Maynila, kakausapin ko si Tita Lea na hindi mo na kailangang sumama sa amin. Ayaw mo din namang sumama, hindi ba?" Nakita ko ang reaksyon ni Liam at naguluhan ako. Napalitan 'yun ng pag-aalinlangan.


"Wala akong sinabi na ayaw kong sumama. Sa pagkakatanda ko, ikaw ang nagsabi sa akin na hindi ko na kailangang sumama kahit balak kong tumulong," pagtatama niya. Napakamot ako sa ulo ko. Hindi naman kasi puwedeng lagi siyang sasama sa amin. Hindi naman kami pareho ng schedule.


Tumayo siya at inisang hakbang ang pagitan namin kaya napaatras ako nang bahagya. "Anong ginagawa mo?" May diin kong pagkakatanong at sinubukang labanan ang mataman niyang tingin.


"Do you dislike me that much, Sienna?" He questioned, which made me blink.


"What are you even talking about?"


"The way you talk, the way you act to me..."

It Was Mariella SiennaWhere stories live. Discover now