It Was Mariella Sienna

Chapter 28

Chapter 28

"Are you sure that she's okay?" Tanong ko kay Saga habang nasa phone.

After I witnessed how drained and messed up Valerie was, I kept calling her, just checking if everything's fine. However, she's not answering my calls and the last choice I had was asking Saga. I know my friend is in safe hands with him.

"Yeah... Wala naman akong duty ngayon. Maaalagaan ko siya," sagot niya sa akin na nakapag-paluwag ng dibdib ko. At least andoon siya para alalayan si Valerie lalo na't lasing ito. Pero ang tanong, gusto ba ni Valerie na nandoon ang presensya ni Saga pagkatapos ng nangyare?

"Okay, that's good. 'E ikaw, kumusta ka?" I have been so focused on looking at Valerie's situation without knowing Saga's. It's kind of unfair.

I heard him sigh. "Frustrated... I guess."

Well, I understand both sides. Maybe it's the lack of communication. Ang problema kasi sa kanilang dalawa ay 'yung isa laging makapagkimkim ng problema, lumaking hindi nagsasalita sa mga bagay na dapat pag-usapan atsaka mapagmatigas. Habang 'yung isa naman naman ay kabaliktaran. Bukas siya sa mga diskusyon lalo na kapag nakakasakit na ito.

Mas pinipili ni Valerie na hindi ipaalam na nahihirapan at nasasaktan siya, 'yun kasi ang nakasanayan nila sa bahay nila kaya 'di ko din siya masisisi. Kumbaga ayaw niyang pag-usapan ang mga bagay na ikakapanghina niya. Kabaliktaran naman si Saga.

In conclusion, Valerie doesn't show her vulnerable side, unlike Saga who isn't afraid of showing it.

"That's the first time I saw her like that. I mean... We all know that she doesn't like anyone seeing her being weak," dagdag niya. Tama naman siya at sa palagay ko mas lalo silang mahihirapan na makapag-usap dahil sa pagkakaiba nila.

"Kasi 'yun ang nakasanayan niyang gawin, Saga. Once she's awake, I bet she's probably going to say that it's just the hit of the alcohol," I conclude with a smirk on my lips. That's Val's nature, avoiding the topic she doesn't to by making excuses.

"And you're correct," sang-ayon niya. Napailing na lang ako dahil sa problema nilang dalawa. Sana lang talaga ay mapag-usapan na nila bago pa maka-apekto kay Eloise.

Natigilan ako sa paghahanda ng mga gamit nang biglang may narinig akong humintong kotse sa tapat ng bintana. Base sa itsura, walang dud ana kay Liam 'yun. Ano namang ginagawa niya dito?

"Basta ayusin niyo 'yan. Mahirap na, baka maapektuhan anak niyo. I must go," paalam ko habang nakadungaw sa bintana kung saan nakita ko si Liam na bumaba ng kotse niya. Hindi pa dapat nasa opisina siya?

"Thanks, Sienna. Bye." Nang matapos ang tawag ay nagtungo ako sa pinto para salubungin ang pagdating ni Liam.

"And what are you doing here, Mister? You're supposed to be working, right?" Kwestiyon ko sa kanya at pinagkrus ang mga braso. When he saw me, his eyes almost disappeared because of how big his smile is.

"Hello there," bati niya sa akin. "I was supposed to go to your office to drop you breakfast. I was calling your phone, pero 'di mo sinasagot. I figured out that you might be busy kaya tinawagan ko na lang si Aliyah.