Chapter 5: Partner

356 18 0
                                    

Umaakyat ako sa stairs nang biglang makita ko si Lucas na paakyat din habang nagbabasa ng libro. Hindi kami close pero kailangan ko siyang kausapin about sa email, siya yata kase ang President namin sa class.




Baka kase maulit nanaman yung biglaang recitation at wala na talaga akong maging kaibigan sa mga classmates ko.




Naglakas loob ako kahit nakakahiya.




"Lucas!" I shouted pero di niya ako pinansin. I saw him looked at me tho. Hay sungit neto.




Hinabol ko siya pero sadyang kay haba ng legs nito at di ko mahabol. Mas binilisan ko ang takbo at tinawag ko siya nung naglalakad na siya sa hallway.




"Lucas Sky Wolf!" he stopped walking then he turned his back to see who was calling him with his full name.




I saw the other students walking looked at me with baliw-ba-ito-look. Well slight? I guess. Di ko na lang sila pinansin.




I ran to Lucas immediately when I saw him stopped walking and looking at me.




"Hello, I just want to ask something." I greeted.




He just looked at his watch then he read again. anubayan, di man lang ako tingnan neto.




"You have 2 minutes." he coldly said while still reading.




Ang suplado naman. Hindi ako mabigyan ng time. Hay.



"I'm Blue, I am also a PT student here and classmates tay-"



"What do you want?" he said cutting me off.



Ay wow.




"Uhm, about the email. I did not receive Sir Trace's email. I was wondering if you can help me with it." I said while holding my hands together. Nakakahiya naman kase




"I'll send you the instructions after class." he said.



"Oh-okay, thank you" I said then I smiled at him awkwardly dahil nakatingin na pala siya sakin.



Naglakad na siya papunta sa classroom dahil oras na.



Sumunod na lang ako dahil same lang din naman kami ng Class. PT teaching and learnings ang subject namin ngayon.



Pumasok na kami ng classroom.



Nakita kong may nilapitan siya na dalawang guy malapit sa bintana sa may bandang front row, yung isa tahimik na nagbabasa sa gilid tapos yung isa naman nakapikit at dinadama yung sunlight na nanggagaling sa bintana.




Dumiretso na lang ako sa pinakalikod at umupo sa vacant seat katabi ng window.



Wala pa akong ka-close kaya wala akong magawa. I socialize naman kaso kailangan ko munang humanap ng tamang timing lalo na hindi maganda yung first impression nila sakin.



Naglabas na lang ako ng phone at earphones para makinig ng music.


I closed my eyes dahil wala pa naman ang prof namin.



I felt relaxed while I'm listening to music. I'm listening to my favorite playlist because these songs always brings me back to the moments when I was the happiest, where I felt I am genuinely alive and not someone who merely exist.



Promise of the Past (Pre-med Series #1: Physical Therapy)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon