I'm Yours, forever.. (boyxboy) COMPLETED!

Chapter 36

"Sissy! There you are! Teka, bakit nandito ka pa sa room? Anyways, nakikita mo ba 'to? Ha? See this?" para na namang kiti kiti 'tong babaeng 'to! What's her problem ba anyway?

"Ano ba yan at bakit ang ligalig mo. You are vexatious to the spirit!" sabi ko naman. Wala akong masabi kaya kumuha na lang ako ng line sa speech choir piece namin. Am so brilliant. Haha!

"You may become vain, or bitter for always --"

"Hep hep! Tama na nga. Muntanga 'to. Sinakyan talaga yung trip ko?"

"Eh bakit ba bff naman tayo diba?" sagot niya tsaka nagpout. Kita mo 'tong babaeng 'to!

"Whatever. Ano ba kasi yan? Yan bang hawak mo? Akin na nga ng matahimik ka."

Kinuha rather hinablot ko sa kanya ang hawak niyang papel. Siguraduhin niyang mapapirit ako sa makikita ko ah. Kung hindi malilintikan ang buhok ng babaeng 'to!

"Oh, edi ikaw ngayon ang natahimik? Hahahaha! Genuis! I was born genius!" nakuha niya pang pumalakpak sa harap ko.

"Gagu, ang galing mo naman mangopya! Bwahaha!" hawak ko pa ang tiyan ko. Si Jilly talaga maparaan! Hahaha!

"Tangna mo sissy! Ako lang nagsagot nito! Adik ka! Huh! Naiinggit ka sakin ano? Aminin mo na, baka ako pa maging batch valedictorian."

Ang taas talaga ng pangarap neto!

"For your information Ms. Mayor. Hindi ka genuis, duh. 99 ka lang sa math. 100 ang buong klase including me. Hahaha!" sabay tayo ko sa upuan at labas ng classroom. Nagpaiwan pa kasi ako. Wala lang, contemplating.

"Pe..pero.." mukhang madedepress ang bruha niyan! Hahahaha! Hayaan na nga, baka magkapalit na kami ng mukha kasi lagi kaming magkasama!

And I won't allow that to happen -_

***

Bumili ako ng biscuit sa canteen and occupied some table. Nilabas ko muna ang libro ko sa Math at nagbasa muna.

"Hi Akira!"

"Ay baliw ka!" nakakagulat naman 'tong lalaking 'to!

"Haha! Iba ka talaga magulat. Uhm, pwede bang maupo dito? If you don't mind?" ngumiti siya at umupo.

Yung totoo? -_

"Yeah, I don't mind. Nakaupo ka na kaya." pabulong lang yung last line.

"Huh?"

"Huh? Wala, wala. Kumusta na Mike?" tanung ko sabay lipat ng pahina.

"Ayos lang naman, ito namimiss ka. Sorry nga pala kung hindi ko nasabi sayo na naaalala ko na ang lahat ah? Hindi ko kasi alam yung gagawin ko that time. I was battling with.." I cut him off.

"Your feelings for me and the truth," natahimik naman siya.

"Alam mo Mike, okay lang naman sakin yun eh. I know it's not your intention para lokohin ako. I got your point there. Alam kong pinoprotektahan mo lang ako sa mga sakit na daranasin ko and for that, thank you. Maraming salamat." tumayo ako sa upuan ko at niyakap siya. Nanigas siya a moment pero ibinalik niya rin ang yakap ko.

"A-akira, salamat din at naiintindihan mo ko." pinisil ko yung ilong niya.

"Tama na nga ang drama! Tapos na eh, naiwan na yan dun sa dati nating.. saan nga ba yun?" kalabit ko sa kanya.

"Sa Sitio Velasco." sagot naman niya. Habang ako inihahanda na ang mga gamit para umuwi na.

"Ahh, okay. Hehe. Tara na Mike, samahan mo na ako umuwi. Sakay ako sa kotse mo ah!" makakalibre ako ngayon nuks!