Art Of Temptation Series: Forbidden Desire [COMPLETED]

Fifteen

“YES, baby, it was you all along.” 

Agad na kumunot ang noo ko sa sinabi niya. Para lang para akong tanga dahil pinagseselosan ko ang sarili ko? 

Muntik pa sanang mawala ang anak ko dahil sa kagustuhan kong mag walwal dahil sa sobrang selos ko. 

Pero no'ng nag dinner kami, paanong kilala nila Daddy ang babaeng mahal ni Gideon? Paano niya ako kilala? His step-son is in love with his daughter, are he sure about that? 

“I am madly in love with you for years.” he said with his full of love. Mas lalo siyang lumapit sa akin saka inabot ang kamay ko. “I love you, so much, My Zain.” buong puso nitong saad. 

Hindi ko alam kung bakit ako biglang naluha. Is it maybe because of my hormones? 

“Hey, why are you crying?” Bigla siyang nataranta ng bigla akong humagulgol. 

“Gago ka! Sinayang ko lang pala ang luha ko at pera ko sa bar, kasi akala ko may iba kang mahal.” iyak ko pa saka mahina siyang pinalo sa dibdib. 

“Not my fault, you should have ask me first.” Kibit balikat niyang sagot habang natatawa. 

“Eh, kasi naman ikaw, no'ng tinanong kita kung ano ba tayo wala kang sinagot sa akin.” Mas lalo akong umiyak no'ng bigla kong naalala 'yon. 

Nakita ko kung paano siya tumawa sa itsura ko, agad kong pinunasan ang luha ko saka sinamaan siya ng tingin. 

“Bakit ka tumatawa? Napapangitan ka ba sa pag-iyak ko? Pinagsisihan mo na ba kung bakit mo ako minahal.” 

Sunod-sunod ang iling niya sa sinabi ko, lumapit siya akin at kinulong ako sa mga bisig niya. 

“I will never ever unloved you.” Hinalikan niya pa ang tuktok ng ulo ko. Bahagya niya pang inilayo ang kanyang mukha upang tingnan ang itsura ko na hanggang ngayon ay sumisinghot-singhot pa rin. 

“Hindi rin ako napapangitan dahil sa pag-iyak. In fact, in find it cute. With the redness of your face.” sabi niya pa saka kinurot ang pisngi ko. 

“So, palagi na lang akong iiyak para palagi akong cute sa paningin mo?” 

Marahan siyang umiling. “Of course not! Even though you're not doing anything, you're already cute.” 

“Cute lang? Hindi ba ako maganda sa paningin mo?” sabi ko pa saka bahagyang suminghot. 

Napabuntong-hininga siya na parang dinadagdagan ang kanyang pasensya. “My Zain, beautiful isn't the right word to describe you. You are more than beautiful.” 

Napangiti naman ako sa sinabi niya. “I love you,” Nanlaki ang mata ko, huli na nang mapagtanto ko ang sinabi ko. 

Kita ko rin ang gulat sa kanyang mukha, bahagya pa siyang lumayo sa akin. “Can you say it again?” sabi niya pa na parang hindi niya narinig ang sinabi ko. 

I rolled my eyes at him. “Are you deaf? I will only say it once, if you didn't hear it, it's not my fault.” 

Bahagya siyang natawa sa sinabi ko. “I just want to hear it again or maybe I will record your voice saying 'I love you' to me and make it as my ringtone.” sambit niya pa na dahilan upang sumilay ang ngiti sa mukha ko. 

Inilapit ko ang muka ko sa kanyang mukha upang halikan siya sa labi. Nagulat na naman siya sa ginawa ko. 

“I love you,” ulit ko. 

Lumawak ang ngiti sa kanyang labi saka niyapos ako sa kanyang bisig. “I love you, more. I really, really do.” 

He held my chin up and crushed his lips against mine. He's kissing me passionately. 

Ngunit sa kalagitnaan ay tumigil ako ng makaramdam ako ng gutom. 

“Why?” nagaalalang tanong nito. 

“I'm starving,” sabi ko. 

He chuckled. “What does my baby want to eat, hmm?” puno ng paglalambing nitong tanong. 

“I want lettuce dip in chocolate syrup.” 

“What kind of food is that? Baka biglang sumama ang tiyan mo. Iba na lang, hmm?” 

Bigla na lamang lumabo ang paningin ko. Agad akong humiga sa kama at tinalikuran siya. 

“'Yon ang gusto kong kainin eh, tapos pagbabawalan mo 'ko.” Tuluyan na akong napahagulgol. 

Eh, sa 'yon ang hanap ko. Tangina niya. 

He sighed heavily. “Okay, fine. You will eat some lettuce that dip on chocolate syrup.” rinig kong pagsuko niya dahilan para lumingon ako sa kanya. 

“Talaga?” Naninigurong tanong ko sa kanya, ngunit hindi ko maitago ang kasiyahan ko. 

Tumango lamang ito at ngumiti sa akin. Lumapit siya sa akin upang halikan ako sa labi. “I'll be right back,” aniya saka umalis. 

Naghintay muna ako ilang minuto bago siya dumating. 

“Does it taste good?” tanong nito sa akin. Kita ko kung paano siya ngumiwi habang tinitignan ako kung paano ko kainin ang lettuce sa chocolate syrup. Masarap naman, uh?

Nakangiting tumango ako sa kanya. “Do you want some?” I handed him my lettuce. 

He shook his head. “Nope, mukhang kulang pa nga 'yan sa 'yo.” sabi niya sa akin. 

Tumango na lamang ako at tinapos ang kinakain ko. 

–––

“I want some lettuce again that is dipped in chocolate syrup.” 

He still doesn't know about my pregnancy, wala pa akong lakas ng loob upang sabihin sa kanya ang tungkol dito. Naghahanap pa rin ako ng tyempo. 

For the past few days ay medyo naging baliktad na kaming dalawa. No'ng una ay siya ito 'yung bipolar, ngunit ngayon ay ako na itong bipolar. Mabuti na lang at mahaba an kanyang pasensya sa akin, kahit paminsan-minsan ay ayaw ko sa mukha niya. 

Hindi ko alam kung nabibisto na ba niya ang pagdadalang-tao ko o ano. Kahit na anong hingin ko ay agad niya itong binibigay. Paminsan-minsan ay naduduwal pa rin ako, mabuti na lang at saktong wala akong kasama sa mga oras kung naduduwal ako.

“Again? My Zain, hindi ba sumasakit ang tiyan mo dahil doon?” Naninigurong tanong nito. “You've been eating that for days.” he added.

“Exactly! I've been eating that for days, did you see me having some stomach ache about that?”

He sighed. “No, but please baby, eat a decent meal later, okay?” he said. 

I nodded and gave a thumbs up sign as if I was agreeing with him. 

“I wanna sleep,” Humikab pa ako. Katatapos ko lang kasi ang kumain, kaya bigla akong nakaramdam ng antok.

He just smiled and then kissed my temple. “Okay, just take your nap. I will just do my errands. We will have dinner later.” 

Tumango na lamang ako, wala na akong lakas upang magsalita pa dahil gustong-gusto ko ng matulog.