Suddenly I reincarnated in the novel (SEASON 1)

Chapter 34

Henny PoV

Busy kami ngayon sa loob ng mansiyon dahil sa paghahanda sa paparating na engagement party ng Duke at ni Peneloppe kaya lumabas muna ako sa loob para maghanap ng magagandang bulaklak sa harden.

Hinanap ko si Ronan pero hindi ko siya makita. Saan kaya nagpunta yon? Tanong ko sa isip ko at tinuloy nalang ang pagpili ng bulaklak. Iba't ibang bulaklak ang kinuha ko atska binagay ko silang lahat.
Kahit na galit ako kay Peneloppe at Duke Felix gagawin ko pa rin yong trabaho ko ng maayos.

"Sa tingin ko mas maganda kapag kunin mo din yong bird of paradise." Nagulat ako ng makita si Ronan na nakasandal sa poste malapit dito. Ngumiti Ito at lumapit saakin. Kinuha nito ang bulaklak at binigay saakin nagulat ako ng may sinabit Ito sa taenga ko na bulaklak din.

"Bagay sayo." Saad niya saakin.

"Bakit ang weird mo ngayon?" yun lang nasabi ko sakanya kasi di naman siya ganon ka affectionate saakin dati. Tumawa lang Ito sa harap ko at ginulo ang buhok ko.

"Hindi kaya.... Atsaka totoo naman sinabi ko bagay sayo." Kinuha nito ang bulaklak saakin.

"Ako na magdadala para sayo." Sambit niya saka tinakbo yong bulaklak saakin.

"Hoy Ronan ibalik mo iyan." Hinabol ko siya pero potek ang bilis! Huminto ako habang habol yong hininga ko samantalang siya parang wala lang. Winawagayway pa yong bulaklak saakin.

"Ibalik mo nga iyan. Mapapagalitan ako ng dahil sayo." Pagmamaktol ko.

"Ako bahala sayo" Tawa niya. Tsk! Baliw talaga nabagok ba ulo nito at parang abnormal?

"Ibabalik mo ba? o Hindi?" Umiling siya na ikinainis ko.

Tumakbo ako ng mabilis at malapit ko nang maabot si Ronan pero natisod ako. Akala ko tuluyan na akong madapa sa bato na iyon. Semplang sana mukha ko non.

Nahila ako ni Ronan at nagpagulong gulong kaming dalawa. Nagulat nalang ako ng dumidkit yong labi ko sa labi niya. Parehas kaming nagulat at nauna akong tumayo atska kinurot siya.

"BASTOS!"

"Hindi ko sinadiya yon maniwala ka!" Napakunoot noo ako ng makitang pulang pula ang taenga nito. Sumeryoso ang mukha ko at tiningnan siya ng malamig.

"Sorry Henny! Hindi na mauulit patawarin mo ako!" Napansin ko ang pagkabalisa niya. Kaya lumapit ako sakanya.

"Pasensya na.... " Saad ko ikinagulat niya nagulat nalang ako may luha na tumulo sa mata niya. Masiyado naman yata akong naging harsh sakanya.

"Can I hug you Henny?" Saad nito at napansin kong pagkuyom ng kamao niya sa harap ko. Kailan pa naging ganito ka emosiyonal si Ronan saakin?

Nagdesisyon akong yakapin siya baka gusto niya Lang nang comfort pero Hindi ko inaasahan ang buong pagmamahal na yakap nito saakin. Yakap na parang puno ng pagmamahal at pagkamimiss.

"Okay lang iyan malalagpasan mo din ang lahat Ronan." Yumakap din ako sakanya.

Duke Felix PoV

"Okay lang iyan malalagpasan mo din ang lahat Ronan."  nagulat ako niyakap din ako ni Henny. It was very warm I hope you'll never know my secret Henny.

"I really miss you." Hinanaan ko lang boses ko para di niya marinig.

"Mukhang okay ka naman. Kita nalang tayo may trabaho pa akong gagawin." Tumango ako at umalis na din siya sa paningin ko.

"If you knew that I'm not real Ronan. Will you ever be still good at me?" It was very dump question but I want to know.....If she knew then...... I ask her forgiveness even if you ask me to kill myself I will do it Henny without any hesitation. Because I love you more than myself.

I cried silently it was pathetic to a men to cry on... but if you feel despair you'll never knew that cry less the pain.

I used to be heartless but when I met Henny everything is change not because she's the one and only woman who despise me but because I let my feelings to develop on her naturally.

"I'll let my feelings to fall for you and it was my big mistake but I want you to know I'm never get tired to love you until my last breath Henny.

AUTHORS note; sorry di ako nakapag update kagabi