උර මත රැඳුණු ගමන් මල්ල ලොකරය වෙත විසි කළ හෝසොක් මග දිගට හමුවෙන සියල්ලන්ට සුභ උදෑසනක් පතා ඔහුගේ සූර්ය රශ්මිය බඳු සිනහවෙන් සංග්‍රහ කළේ ය. ශාලාව කෙළවරක සිටි ඔහුගේ මිතුරා වුණු ජිමින් දුරතියාම ඔහු වෙත අත වනනු දුටු හෝසොක් පෙරළා ඔහුට අත වැනුවේ ය.
ඒ වන විටත් ජිමින් තනිවම පුහුණුව ආරම්භ කර තිබුණු නිසා හෝසෝක් ද ඉක්මනින් ඔහු හා සම්බන්ධ වුණේ ය.
-"කොහොමද දැන් අම්මට?"
ජිමින් ඇසුවේ අඛණ්ඩව සිය පුහුණුවේ නිරත වෙමින් ය.
-"වරදක් නෑ. කලින්ට වඩා හොඳයි."
හෝසොක් ද පිළිතුරු දුන්නේ ජිමින් දෙසට බැල්මක් හෝ නොහෙළමින් ය.
ඉන් පසුව එක් ව නර්තන අභ්‍යාසවල යෙදුණු අඩ හෝරාවකට පමණ පසුව සිය පුහුණුකරු එනු දුටු ඔවුහු අන් අයට එකතු වූහ.
-"මං හිතනවා දැන්වීම් පුවරුවෙ තිබුණු දේ ඔයාලා දකින්න ඇති කියලා."
දැන්වීම් පුවරුව දෙසට නොගිය හෙයින් ජිමින්වත්, හෝසොක්වත් පුහුණුකරු අදහස් කළ දෙය නොදැන සිටියහ. එහෙයින් ඒ පිළිබඳ දැනගැනීමට ඔවුන් තුළ පැවතියේ කුතුහලයකි.
නිරන්තරයෙන් ආලෝකයේ පමණක් රැඳී සිටින්නවුන් සතුව අඳුර පිළිබඳව ඇත්තේ නොසංසිඳෙන කුතුහලයකි.
YOU ARE READING
GLOOM || JHS || ✅
Fanfictionසෑම අඳුරු වලාවකම රිදී රේඛාවක් ඇත.🌠 published on 03-02-2022 GeeSh_ ☔ Story Cover By @_Choco_Bee_
