51. Bölge // Taekook

Bölüm 8 " O geri geldi"

Bu bölümde bolca yorum yapmayı unutmayın

Bölüm sonunda da teorilerinizi yazmayı unutmayın..

~İyi okumalar~

####

"Ne yani o siktiğimin yaratığından bir tane daha mı varmış yok artık" jimin eliyle alnına vurup küfür savururken bende elimle yorgunluktan ağrıyan gözlerimi ovuşturuyordum, saat epey geç olmasına rağmen uykusuz kalıp üstüne üstlük tekrardan korkmaya başlamıştık, daha yeni o yaratığı öldürürken bir tane daha göndermeleri sınırı aştıklarını işaret ediyordu, ve bu iş böyle devam edemezdi burda resmen bile bile ölüme gidiyoruk, şu 1 ay içinde ise 3 ekip arkadaşımızı kaybetmiştik, bu doğru değildi kesinlikle bizi buraya koymalarını nedeni görev değildi.

"Orospu çocuğunun dediğine bak sen neymiş yaratık zararsızmış size zarar vermezmiş, yaratığın yarağı sana girsin" hoseok yanımdaki yastığı sıkıp küfür savururken içimden bende onu onaylamıştım, bu küfürler ona azdı bile.

"Ne yapacağız şimdi göz göre göre ölüme mi gideceğiz " luna tedirgince konuşup cevap beklerken, bugün durgun olan taehyung'a kaymıştı gözlerim, bay haroldun konuşmasından beri tek kelime dahi duymamıştım ağzından, bir şeyler biliyor gibiydi, yada çok korkuyordu, ama ben korktuğunu pek sanmıyordum.

"Ben bu evden dışarı çıkmayı düşünmüyorum siz şu bilmecemidir bulmacamıdır her ne sikimse onları aramaya gidebilirsiniz ama ben kesinlikle gelmiyorum" hoseok tekrardan konuştuğunda gruptakiler onu onaylamıştı, Thomas ise sessiz sakin şekilde oturmuş bizi dinliyordu, babasının bu kadar şerefsiz olduğunu biliyor mudur acaba? Yada bilmemezlikten falan mı geliyordu.

"Tamam kesin artık, başım ağrımaya başladı gidin yatın artık geç oldu, ben nöbet tutacağım burda, bir şey olursada hemen haber vereceğim" sonunda taehyung konuştuğunda, ekiptekiler susup sessizce odayı terk etmeye başlamışlardı, hoseok ise beni zorlukla kolumdan tutup götürmeye başlamıştı, onun önünden geçerken bakışlarımız birleşmişti, üzgün şekilde birbirimize bakıyorduk, en sonda kafamı çevirip yoluma devam etmiştim, ama aklım hala durgun olan taehyungta idi.

Yorgun şekilde düzenli olan yatağıma uzanıp örtüğüde üstüme çekmiştim, beynim artık durmuştu, ne yapacağımızı bilmiyorduk buradan kaçmak istiyordum ama nasıl yapacağımı da bilmiyordum, eğer burda kalmaya devam edersek o yaratık bizi tek tek öldürürdü, bu yüzden burdan kurtulmamız lazımdı.

"Uykum gelmiyor ya çıldırcam" bir metre uzağımda ki jimin örtüsünü sinirle havaya fırlatıp ayaklandığında bende onunla birlikte ayaklanmıştım, benimde geliyor gibi değildi. Bu düşüncelerim beni uyutmazdı asla.

"Hoseok kenara kayda yanına uyuyayım, kulağıma küfür mırıldanmayı unutma biliyorsun uyuyamıyorum"

"Gel gel öyle güzel küfürler hazırladım ki duyunca hiç bir şeyciğin kalmayacak" garip geçen konuşmanın ardından, odayı terk etmiştim, şuan kafamı karıştıran bir şey vardı ve ben onu öğrenmek istiyordum, bu yüzden Thomasın yattığı odaya gidip, sessiz bir şekilde ona seslenmiştim, seslendiğim anda kafasını çevirip bana bakmıştı, ilk seslenmede duyduğuna göre bu yatmadığı anlamına geliyordu.

"Jungkook bir sorun mu var acaba? " Kısık sesle konuştuğunda, kafamı evet anlamında sallamıştım, tedirgince bana bakmayı sürdürürken kalkmasını söylemiştim, ilk başta afalasada, sonra dediğimi yapıp ayaklanmıştı.

"Biraz konuşmamız lazım seninle" tamam deyip beni takip ederken bende sessiz bir şekilde kimsenin olmadığı yere doğru gidiyordum, çünkü Thomas söyleceklerimi başkasının duymasını istemiyordu.