Oddinary/Hyunlix√

1. Gizemli Ses

İyi okumalar...♡♡♡

Hayat neden bu kadar boş, mutsuz ve anlamsız? Doğduğumdan itibaren hatırladığım kadarıyla hiç bir zaman hayatı yaşamaya değer bulmamıştım. Sevilecek bir tarafı yoktu ki sevilsin? Bu düşüncelerim de yaşadıklarım etkili olabilirdi.

Yaşamı seven insanları hiç bir zaman anlamamıştım. Ya da anlamak istememiştim. Bence bu dünyaya sadece sürünmek ve acı çekmek için gelmiştik.

Şimdi ise her zaman ki akşam herkesin işten çıktığı vakit elimde ki kilit ile etrafta boş boş dolaşıyordum. Çalışmıyordum, babamın koca bir şirketi vardı ve her gün milyonlarca para kazanıyordu. Bu yüzden baba parası yemek yerine neden çalışayım ki? Babam zaten benden ümidi kesmişti. Ne bok yediğim umrunda değildi. Sadece onun başını yakacak bir şey yapmamamı istiyordu.

Yaya geçidinden geçerken elimde ki kilidi kapatıp açıyor etrafa bir süre sonra rahatısız edici sesin yayılmasını sağlıyordum. Neden bir insanın yanında kilit olduğunu muhtemelen düşünüyorsunuzdur? Bu annemin bana ölmeden önce verdiği son şeydi. Neden böyle bir şey verdiğini anlamasamda bir süre sonra yanımdan ayırmaz olmuştum. Kısmen bağımlısı olmuştum diyebilirim.

Otobüs durağının önüne gelince eğik olan başımı kaldırıp etrafa bakındım. İnsanların etrafta sevdikleri ile dolaşıp gülümsemeleri, kahkaha atmaları içimi bulandırmaya yetiyordu. Gerçekten iğrenç....

Otobüsün durağa gelmesiyle açılan kapıdan içeri girip cebimden çıkarttığım kartımı cihaza okutmuştum. Ardından boş koltukların birine geçip cam kenarına kolumu yasladım ve elimdeki kilidi açıp kapamaya başlamıştım.

İnsanların konuşma sesleri, iğrenç gülüşleri yerine gözlerimin önündeki açıp kapadığım kilide odaklandım. Etraftaki sesler kesilmişti. Sanki elimdeki şeyin bir gücü vardı da bunu başarabiliyordu.

Bir kaç dakika sonra gözüm dışarıya kaymıştı. Kırmızı ışıklı bir tabela üstünde "Oddinary" yazıyordu. Aslında buradan her gün geçerdim ama hiç böyle bir şey görmemiştim.

En yakın durakta inmek için düğmeye bastım. Otobüs biraz daha ilerledikten sonra durdu ve hızlı adımlarla araçtan inmiştim.

"Lanet olasıca!"

Söylene söylene hızlı adımlarla tekrardan geriye doğru yürümeye başladım. Ne bok var da inmiştim? Meraklı tarafıma uyup ani bir karar vermiştim işte. Bu özelliğim yüzünden yüzlerce defa başıma iş aldığım oluyordu. Bu da bunlardan biri olacağı açık ve netti.

Az önce tabelayı gördüğüm yere geldiğim de hiç bir ışık veya gördüğüm yazı yoktu. Her yer kapkaranlıktı.

"Acaba deliriyor muyum?"

Fısıltıyla konuştum. Ama gördüğüme emindim. Tuhaftı, gerçekten çok tuhaftı. Ayağımı sertçe yere vurarak bağırdım.

"Lanet olasıca Dünya! Senden nefret ediyorum!"

Ayağımı yere vurmayı bırakıp derin nefesler almaya başlamıştım. Bir süre sonra kulağımda hissettiğim sıcak nefesle gözlerim kocaman açılmıştı.

"Nefret ediyorsun ha? Ama daha çok gençsin?"

Kulağımda sıcak nefesler eşliğinde duyduğum melodik sesle seslice yutkundum. Sesi neden bu kadar güzeldi?!

"Buraya bir daha sakın geleyim deme tamam mı minik? Yoksa buradan kaçışın asla olmaz."

Elini bir süre ensem de ki saçlarımda gezdirip kulağıma sıcak nefesini üfledi.

"Kokun güzelmiş. Kim bilir tadın nasıldır? Hmmm~"

Kıkırdadı ve ardından kulağımda hissettiğim sıcak nefes gittikçe uzaklaşmıştı. En sonunda kendime gelip kafamı yavaşça o tarafa döndürdüm. Ama kimse yoktu. Tek gördüğüm şey karanlık.... Bir kaç saniye de nasıl ortadan kaybolabilmişti?

"Evet, gerçekten delirdim. Bunun başka bir anlamı yok."

Avcumun içinde ki kilidi tekrardan açıp kapayarak eski yolu tekrardan yürümeye başlamıştım.

"Acaba deli miyim?"

Aklımda dolanan cümleleri kendi aklımdan uyduramazdım değil mi? Bir daha buraya gelme! Asla kurtulamazsın! Kokun güzelmiş, tadın kim bilir nasıldır? Tanrım bunlar neydi?

"Bakalım yarın geldiğim de ne olacak?"

Evet, yarında bu saatte buraya  gelecektim. Zaten bu boktan hayatı yaşamak için yaşıyorum. Biraz hayata eğlence katmalıyız değil mi? İnsanların iğrenç gülüşlerini duymak-görmek yerine bu tuhaflıklar içinde kaybolmak daha eğlenceli olacaktı.

Kendi kendime seslice güldüm. Hoşuma gitmişti bu...umarım yarın tekrardan buraya geldiğim de o  gizemli sesi tekrardan duyabilirdim. Ancak bu sefer yüzünü de görmek istiyordum.

°°°

Bir şeylere başladım ama hadi Bismillah😌

Umarım beğenirsiniz😉