Oddinary/Hyunlix√

15. Sadece Sen

"Tadın güzelmiş."

Dediğiyle kaşlarımı çatarak onu göğsünden sertçe ittirmiştim. Şimdi o kanımın tadına mı bakmıştı?

"Ne yapıyorsun sen?!"

"Sadece şa-"

"Yaa hep ilklerimi saçma sapan yerlerde veriyorum. Herhalde ilk sevişmemiz tuvalette gerçekleşecek!?"

Bana şaşkınca bakan bedenden gözlerimi çekerek yataktan ayağa kalmış, etrafı incelemeye başlamıştım. Şuan çok sinirliydim. İlklerim neden hep böyle olmuştu ki?!

"Sevişecek miyiz biz?"

Soruduğu soru ile olduğum yerde durup topuklarımın üstünden arkamı dönmüştüm. Aptal gibi gülümseyerek beni izliyordu. Bu haline göz devirerek sesli bir iç çekmiştim.

"Öyle bir düşüncem vardı ama şimdi bu istek kayboldu."

Tepkime cevap vereceği yerine sesli bir şekilde gülmeye başladığında, sinirle nefesimi dışarı vermiştim. Dalga geçtiğimi mi sanıyordu? Ben gayet de ciddiydim!

"Gül sen tabii, gül."

"Başka benim hakkımda nasıl düşünecelerin var?"

"Mesela seni öldürmek gibi düşüncelerimde var!"

Dişlerimin arasında konuşmuştum. Bu halleri gerçekten sinirimi bozuyor, şuracıkta onu boğasım geliyordu.

"Hadi gel bebeğim, tamam."

Aniden bileğimden tutmasıyla beni kendine çekerek yataktan sarkıttığı bacaklarının arasına girmemi sağlamış, kollarını belime sıkıca sarıp kafasını karnımla göğsüm arasına yaslamıştı. Bu hareketi ile dengemi zar zor sağlayıp dik durmaya çalışmıştım.

"Bebeğim mi? Bebekte olduk artık ne güzel."

"Miniciksin tabiki bebek olacaksın. Hem bu bir iltifat sevgilim."

Burnunu karnıma daha çok bastırarak konuşmuş, bununla karnımı içime doğru çekmiştim. Yaptığı hareketle istemsizce dudaklarım gerilmişti.

"Bazen bir vampir olduğunu unutuyor sınırlarını çok fena zorlamak istiyorum Kırmızı afet. Ama sonra diyorum ki bu beni yer. O yüzden vazgeçiyorum."

Alayla konuşarak ellerimi kırmızı saçlara daldırmış, parmaklarımı hızlıca oynatarak saçlarının kabarmasını sağlamıştım. Yaptığımla boğuk kıkırtısı kulaklarıma dolmuş, beni kendine daha çok çekerek uyluğuna oturmamı sağlamıştı.

"Ben gerçek anlamda insan yemiyorum Felix. Ama başka türlü seni yiyebilirim. Hem sınırlarımı neden zorlamıyorsun? Ben kolay bir insan değilim."

Dudaklarını, dudaklarıma değdirerek konuşmuştu. Ah tanrım! Yerinde durmayan kalbim şimdi daha hızlı atmaya başlamıştı. Hiç birisiyle böyle olacağımı, her birlikte olduğumuzda birbirimizle temasımızı kesmeyeceğimizi hiç düşünmezdim. Böyle yılışık, cıvık ilişkilerden iğrenirdim ama şimdi nedense çok güzel geliyordu.

"Hmm öyle mi?"

Diz kapağımı hayalarına alttan sürtmemle açık olan göz kapakları titrekçe kapanmış ortama kısık inlemesini sunmuştu. Bununla kıkırdayarak tek elimi yanağına çıkarmıştım.

"İyi misin?"

"Sen? Sen çok fenasın."

"Bu benim günlük rutinim sevgilim."

Gülerek konuşup yavaşça kollarının arsından kurtulmayı planlamıştım ama beklediğim olmamıştı. Beni kendine daha çok çekerek kendini yatağa sırt üstü bırakmış, bununla bende göğsünün üstüne düşmüştüm.