Book1: ALTERIA•REINCARNATION

CHAPTER 10

•ARIYA/ASTRIE POV•

Habang naglalakad kami pabalik nag kekwentuhan sila tungkol sa mga ginawa nila.

"Ako muntik nakong makain nung dambuhalang halaman yikes" nandidiring sabi ni ariv

Tinawanan nman s'ya ng dalawa

"Ano pa yung akin yung bangkay na may buhay kadiri" nandidiri ring sabi ni arid

"Yung sa amin ni ariya mga demon Beast" Sabi ni Destrio

"Anong 'samin ni ariya?' Ha!" Takang tanong ni arid

"Magkasama kami" maikling sagot ko

"Andayaaa nyo, andaya" nag dadabog na sabi ni ariv

Natawa nalang ako

Maglalakad na sana kami ng may humarang samin

"Mahal na prinsepe ariv,arid at prinsepe destrio pati narin ikaw binibining ariya pinapatawag po kayo sa hapagkainan" sabi nya at umalis narin

"Siguro magugulat nalang sila kasi ang lakas ng aura nyo" ngisi ngisi kong sabi

"Wag kang mang asar ariya" nguso nilang sabi

Oo sabay sabay sila

Papasok na kami ng

"Naandito na ang mga mahal na prinsepe at binibining ariya" sigaw ng kawal kaya't nagulat ako

"Kuya kakagulat ka namn" narinig kong hagikhikan sa gilid ko

"Tawa tawa nyo ryan" inis kong sabi

Parang di mga prinsepe

Pumasok na kami

"Pag bati para sa kamahalan at reyna, pagbati sa mga prinsesa at prinsepe" pag bati ko

"Mga anak ang inyong aura" gulat na bigkas ng empress

"Magaling po kasi yung nagtuturo samin" masayang sabi nila

Lumapit namn si diara kay destrio

"Pati ikaw anak nagbago ang iyong aura at lumakas" manghang sabi ni queen diara

"Mag si upo na kayo" sabi ng emperor

' wag nyong sasabihin ang tungkol sa demensyon'

Banggit ko sa utak ng tatlong ulupong

Napatingin namn sila sakin at bahagyang tumango

"Wala pang tatlong araw at bigla nalang kayong nagbago" pagaisimula ng emperor

"Pinapagod ba kayo ng isang commoner na ito?" Walanghiyang tanong ng emperor

"Hindi po amang hari, itinuturo lang n'ya ang aming gagawin upang lumakas ngunit hindi n'ya kami pinapagod" pag depensa ni ariv

"Kung ganon hindi maaring maging malakas sa loob lamang ng dalawang araw ano ang inyong ginagawa?" Takang tanong nito

"Nag pupunta po kaming silid aklatan at nag babasa, tinuturuan nya kami kung pa'no gamitin ang mga armas at kung paano narin ang pakikipaglaban ng walang armas" pagsasalaysay ni arid

"Paumanhin mahal na emperor ngunit sadyang mabilis matuto ang inyong mga anak na pati ang kanilang lakas ay lalong lumalakas" magalang kong sabi

Tsk.

"Kung ganon gusto mo bang maging isang kawal ng royal palace?" Deretsong tanong nito

"Paumanhin ngunit  tumatanggi ako," pag tanggi ko

"Hmm, nabanggit sakin ng kambal na gusto ka daw nilang isama sa paaralan ngunit wala kang pera" sambit nito

"Hindi maaaring pumasok ang isang commoner sa isang malaking paaralan" mataray na sabi ni ashriya

Tsss.

"Ashriya" may pagbabanta sa tono ng kanyang nanay

"Totoo namn eh bawal ang isang hampaslupa doon" dagdag ni zariah

"Baka landiin lang n'ya sila kuya doon" Saad uli ni ashriya

"Paumanhin ngunit hindi ko alam na ganito pala ang ugali ng mga prinsesa pasensya na ayos lamang saakin ang hindi makapasok sa isang paaralan, isa pa wala po akong pakialam sa mga prinsepe at hindi ako malandi" madiin ngunit magalang ang pagkakasabi ko

"Ashriya tumigil kana" pag tigil nung ashier kay ashriya

"Kinakampihan n'yo ang isang mahinang ka Tulad nya? Isa akong prinsesa at isang hampaslupa lang s'ya" inis na sabi ni ashriya

"Kailan namin s'ya kinampihan? Sinabi lang ng iyong kuya na tumiggil kana dahil nasa harap natin ang inang empress at amang emperor" mahinahong sambit ni ariv

Napatigil namn si ashriya at napTingin sa emperor na blankong nakatingin saamin

"Ashriya Xe-rianix kailan kapa natutong mang apak ng iba isa kang prinsesa tandaan mo iyan kung hindi mo maayos ang iyong ugali papaalisin ko kayo sa palace" malamig na sambit ng emperor nanigas namn sila dahil dito tapos ako pa chill chill lang

Napasinghap namn si queen ashia

"At ikaw Zariah Xe-rianix imbes na patigilin ang iyong kapatid ay dinagdagan mo pa ugali ba iyan ng isang prinsesa?" Malamig na sambit ng emperor

"Patawarin mo kami mahal na emperor hindi na po mauulit" sabay na sambit ni zariah at ashriya

"Ariya" tawag sakin ni arid

"Bakit mahal na prinsepe?" Tanong ko

Nakikinig nalang yung iba habang nakain

"San ka nga ba nakatira?lagi ka kasing nawawala dun sa may bato" tanong n'ya uli

Napangiti namn ako

"Ipapakita ko sa tamang oras" maikling sagot ko

Alam kong nag tataka sila

"Hindi ko alam kung labing tatlong taong gulang ka lang talaga masyado kang maraming alam" naka ngusong sabi ni arid

Pagkatapos naming kumain ay pinagpahinga na kami.

*Hi thanks for reading pls vote for your support.