kahverengi

Hissetmek

|EYLÜL|

"Kahverengi..."

Biri KAHVERENGİ diyordu ama çok uzaktan geliyordu sesi...

"Kimsin sen!" Bağırmıştım ama beni duymuş muydu ki?

"Kahverengi!" Yine aynı kelime ama bu sefer daha yakından gelmişti.

Yapraklar arasında ilerleyip sesin sahibini bulmaya çalışıyordum... Ama kimseyi göremiyordum.

"Kahverengi!"

Arkamı döndüğümde bir çift yeşil gözle karşılaşmayı beklemiyordum.

"B-Bera?"

Gülümseyerek ellerimi ellerinin arasına almış ve dudaklarını bastırmıştı.

"Senin gözlerini görene kadar KAHVERENGİ hiç bu kadar umrumda olmamıştı."

K-kalbim çok hızlı atıyordu.

Ellerimi kaldırmış yanağına koyacekken kaybolmuştu... "Bera?"

Etrafıma bakıyordum ama yoktu, az önce burda değil miydin?

"Bera, nereye gittin? Bera!"

Nefes nefese uyanıp doğruldum. Elimi kalbime koyduğumda gerçekten de çok hızlı atıyordu. O-onu hissetmiştim.

Gözlerimi sıkıca kapattım ve bir süre öyle durdum... Y-yine Bera'nın yeşil gözleri gözlerimin önüne geliyordu. Yine o şefkatli bakışı, gözlerinde onun gibi bir çok duygu okuyabiliyordum.

Derin bir nefes alarak, aldığım nefesi geri verdim ve doğrulup ayaklarımı yataktan sarkıttım.

"Allahuekber Allahuekber..."

Sabah ezanın sesiyle yatağımdan kalktım ve penceremin önüne geçip pencereyi açtım. Ezan sesi, özellikle de sabah o kadar huzur vericiydi ki. Gözlerimi sıkıca kapatıp ezanı dinledim. Aynı zamanda da sonbahar havasını teneffüs etmek çok güzeldi.

Ezan bitince penceremi kapattım ve hızla banyoya geçtim ve abdestimi alıp tekrardan odama döndüm.
...

Namazımı kıldıktan sonra çalışma masama geçmiştim, bu saatlerde çalıştıklarım aklımda daha iyi kalıyordu. Masamın başına oturduğumda gözlerim direkt çikolataya kaymıştı. Yemeye kıyamamamıştım... Elime alıp bir süre baktım ve gülümsedim.

Bir çikolata? Çikolatanın anlamı bende büyüktü. Bir çikolata sadece midemize girmiyordu aynı zamanda bize güzel şeyler hissettiriyordu, veren kişi ile daha da anlam buluyordu.

Çikolatayı kenara bırakmış ve bir kitabımı açmış tekrar yapmaya başlamıştım, aklımdaki düşüncelerle ne kadar anlıyordum orası bilinmezdi tabi. Başımı iki yana sallayarak gülmeye başladım.

Allah'ım, ben deli değilim.

Kendi kendime gülümseyip kitabın üstündeki kalemi aldım ve bir şeyler karalamaya başladım. Yine gözüm çikolataya gitmişti, başımı masaya yaslayıp çikolatayı elime aldım ve gözlerimi ayırmadan bakmaya başladım. Ç-çok mutlu hissediyordum kendimi. Rüya... Rüyamda Bera'yı hissetmiştim ben, hissetmiştim...

"Kızım, neden çikolataya bakıp gülümsüyorsun?"

Başımı hızla kaldırdım" A-anne?"

"Sende bi haller var ama hayırlısı bakalım."

"Anne-"

Bana sırıtarak odamdan çıkmıştı. Uff ya.

...

Bugün dersim vardı o yüzden hızlıca üstüme siyah elbisemi giymiş ve üstüne de kahverengi şalımı bağlamıştım. Kol saatimi de taktım ve çantamı alıp evden çıktım.

Yürüyordum ama nasıl yürüyorum onu bilmiyordum işte, kendimi bulutların üstünde gibi hissediyordum...

Fakültenin önüne gelmiştim, bir süre bekledim ve etrafıma bakındım. Bera yoktu, gelmemiş miydi bugün?

Çantamı düzeltip fakülteye girdim. İpek'e bakındım ama o da gelmemişti herhalde. Yürürken hızla biri gelip önümde durmuştu. "Merhaba."

"M-merhaba?"

"Şey... Kusuruma bakma birden durdum önünde de. Bizim kütüphane ile ilgilenecek biri aranıyor da sen ilgilenir misin?"

"Ben mi?"

"Evet, bende ilgileneceğim ama bir kişi daha lazım işte."

"Peki neden ben?"

"Sen kitap okumayı seviyorsun diye biliyorum ama?"

"Evet de-"

"Tamam işte, gel sende."

Başımı iki yana sallayıp yürümeye başladım.

"Ya 1 dakika beklesene!"

"E-Eylül."

Başımı kaldırıp karşımda duran Bera'ya şaşkın şaşkın baktım. Böyle bir anda karşımda görmeyi beklemiyordum.

"Ne oldu?"

"Şey-"

"Merhaba Fatih hocam, kütüphane ile ilgili birini seçmemiz gerekiyordu da..."

"Sende Eylül'ü seçtin."

"E-evet."

"Kimseye gerek yok aslında, ben ilgilenirim Kütüphaneyle. Zaten dersim bitince vaktimi orda geçiriyorum."

"Ama-"

"Yaz işte beni Alperen!"

"T-tamam hocam."

Çocuk ikimize de bakmış ve arkasını dönmüştü.

"B-bekle!"

Hızla bana dönmüş ve meraklı gözlerle bakmaya başlamıştı.

"Beni de yazar mısın? Bende kütüphane ile ilgilenmek istiyorum."

Bana anlamaz bir şekilde bakıp başını sallamıştı.

Bera'ya döndüğümde bana çok şaşkın bakıyordu. Şaşkın ya!

Bana bakmayı sürdürünce dudağımı araladım"Şey... Bende ilgilenmek isterim, en azından kitapları düzeltirim."

"Peki."

O yanımdan geçip giderken ben bir süre olduğum yerde durmuştum. K-kalbim... Elimi kalbimin hemen üstüne koydum ve gözlerimi kapattım. Her şey bir anda gelişmişti, şimdi onunla beraber kütüphane ile ilgilenecektik değil mi? İyi mi kötü mü olmuştu bilmiyorum ama bana bir şeyler oluyordu, o kesin...

Gözlerinin şarkısını kim duyar benden başka ¿

25.02.2022