BİR GECE | Yarı Texting

21.Bölüm

Selam bebeklerim ben geldim.

Nasılsınız?

90k olmuşuuuuz! Çok duygusalım ayrıca mutluyum. Hepinize ayrı ayrı yanımda olduğunuz için teşekkür ediyorum 🥺

Bölüm şarkısı: Kahraman Deniz - Deniz ve Güneş

Instagram hesaplarım: birgecewattpad ve asiyankaraca beklerim bebeklerim

"Sana ait olan seni bulur."
• Şeker Portakalı

🤍

Yatağımda hissettiğim hareketlilikle gözlerimi yavaş yavaş açtım. Açmak zorunda kaldım. Sanırım Poyraz Ali uyanıyordu. Ne çabuk sabah olmuştu. Kalkmak istemiyordum. Bugünü yatağımda geçirsek olmaz mıydı? Sımsıkı sarılıp bırakmasa mıydım?

Gözlerimi açtığımda hemen dibimde Ali'nin yüzünü gördüm. Sanırım tüm gece tek yastıkta uyumuştuk. Birbirimize girmiş bedenlerimizden bahsetmiyorum bile. Bacaklarım bacaklarına sarılmış kollarım sanki gitmesinden korkmuş gibi ahtapot gibi sarılmıştı. Kokusu çok güzeldi. Masmavi gözleri vardı ve  kirpikleri benimkinden bile uzundu.

Nasıl aşık olmayayım ki ben bu adama?

Göğsüne sımsıkı tutunmuş olan elimi yüzüne doğru götürdüm. Sakallarını okşamaya şimdiden alışmış gibiydim.

Parmaklarım sanki yuvasını bulmuştu.

Dün gece yaşanılan onca şeyden sonra bu halde olmamıza hala inanamıyordum. Sanki annem çıkıp gelecek beni bu güzel uykumdan uyandıracak ve yaşadığım tüm güzellikler bir rüya olarak kalacaktı. Allah korusun!

Gözlerim yüzünde telaşsızca dolanırken yüzünü hafifçe avucuma doğru bastırdı. O an hiç beklemediğim bir şey yaptı. Dudaklarını yavaşça hareket ettirerek avuç içime bastırdı. Uzun süre bekletti.

Yüzümde oluşan saklayamadığım gülümsemeyle sessizce mırıldandım.

"Günaydın Ali'm.."

Gözleri kapandı. Avuç içim hala dudaklarındaydı. Dudaklarının kıvrıldığını hissediyordum. Derin bir nefes çekti.

"Günaydın güzelim."

Tam ağzımı açıp konuşacaktım ki odanın içini telefonumdan gelen zil sesi doldurdu. Kim arıyordu ki bu saatte?

Hiç istemeyerek Ali'den uzaklaşıp komidinin üzerinde duran telefonuma baktım.

Dr. Ayşe Hanım arıyor...

Yatakta olan hareketlilikle gözlerimi yanımda duran sevdiğim adama çevirdim. Gözlerini çatmış bir şekilde telefondan gelen aramaya bakıyordu.

"Doktor Ayşe mi? Neden arıyor? Hasta mısın güzelim?"

İçimi korku kaplamıştı. Bu şekilde şu an öğrenemezdi. Böyle olmazdı. Telefonu meşgule alarak aldığım yere geri koydum. Sakin olmam gerekiyordu. Bunu ne kadar başarıyordum bilemiyorum ama böyle öğrenmemeliydi.

"Yok. Yok hasta değilim. Nereden çıkardın bunu?"

Sesim panik yaptığım için biraz yüksek çıkmıştı. Bağırmamıştım ama garip bir durum olduğunun farkındaydı. Kaşlarını iyice çatmış bir şekilde yüzümü izliyordu.