0539*******: Benimle bir gece geçirir misin?
Poyraz Ali: Kimsin?
0539*******: Kim olduğum önemli değil.
Poyraz Ali: Git işine akşam akşam.
*
*
*
*
*
Kısa Hikâyedir.
+18 sahneler yer almaktadır.
Yıldıza basmayı ve yorum yapmayı unutmayın çiçeklerim✨
İnstagram hesaplarım: birgecewattpad ve asiyankaraca bekleriiim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sizi Lilya Yıldırım ile tanıştırmak isteriim. Benim güzel kızım. ✨
Oysa ben bütün vaktimi, bütün vaktimden daha çoğunu Yeryüzünün bütün vakitlerini sana ayırmak istiyorum.. -Franz Kafka
🤍
Böylesine güzel bir sabahın ardından şu an yaşanan olaylar gerçekten şaka gibiydi. Bir dilek hakkım olsaydı şu an karşımdaki bu yılışık adamla hiç karşılaşmamayı dilerdim. Hayatımda geçirdiğim en huzurlu, en mutlu sabahın böyle bitmesini hiç istemezdim.
Derin bir nefes alıp sandalyemi geri iterek ayağa kalktım. Sakin olmam gerekiyordu. Çünkü tam arkamdaki adamın tam olarak ne yapacağını, ne tepki vereceğini kestiremiyordum.
Evet Poyraz Ali yerine göre kıskanç bir adamdı. Ama hiçbir zaman asla kısıtlayan bir adam olmamıştı. Giyindiğine karışmayan aksine çok güzel iltifatlar eden işini bilen bir adamdı. Bu huyuna da aşıktım.
Arkamdan gelen fısıltılı şekilde konuşmaları elbette duyuyordum. Selim arkadaşını sakinleştirmeye çalışıyordu. Tekrar Ahmet denilen adama döndüm.
"Lilyacım derken? Az önce ben sizi uyarmadım mı Ahmet bey?"
Yüzünde iğrenç denecek kadar bir sırıtma belirdi.
"Aramızdaki yakınlığı fark ettirmeye çalışıyordum."
Hasbinallah.
"Hangi yakınlıktan bahsediyorsunuz acaba. Şu an gerçekten varlığınızdan rahatsız oluyorum."
"Gözlerin öyle demiyor ama Lilyacım."
Sabır.
Çok sabır.
Çok çok çok sabır.
"Halbuki içimden size küfürler sıralıyorum." Daha fazla dayanamayacaktım. Zaten stajımın son günleriydi. Sürekli bir problem çıkmasın diye çabalıyordum ama böyle karşımda yılışık tipler görürsem ne kadar dayanabilirdim ki?
